Εκατοντάδες ήταν αυτοί που κοντοστάθηκαν στο σημείο που γινόταν χθες η παρουσίαση του βιβλίου για το Ευρωμπάσκετ ’87, το οποίο παρουσίασε ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Μια στιγμή είχε τη δική της ξεχωριστή ομορφιά…
Ένα μικρό παιδί φεύγει από τα χέρια του πατέρα του, βλέποντας τον Γιαννάκη, δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσει η παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Φιλέρη “Τίποτα δεν μας σταμάτησε” της 24Media.
Ζήτημα να ήταν παιδί Α’ η Β’ δημοτικού, που σημαίνει πως έχει ελάχιστες εικόνες από τον “δράκο” του ελληνικού μπάσκετ.
Κι όμως τον ήξερε. Έτρεξε κοντά του, χώθηκε στην αγκαλιά του και είδε το τεράστιο χαμόγελο του Γιαννάκη, να τον αγκαλιάζει με στοργή και αγάπη.
Ο πατέρας σάστισε μερικά δευτερόλεπτα, γιατί δεν ήθελε να ενοχλήσει το παιδί του την εκδήλωση, αλλά όταν αντιλήφθηκε το αντίθετο άφησε και την κόρη του, μικρότερη από τον γιο, να πάει στον Γιαννάκη. “Μπαμπά βγάλε μας μια φωτογραφία με τον κύριο Γιαννάκη”, είπαν με μια φωνή.
Η επιθυμία τους έγινε πραγματικότητα, αλλά ζήλεψε και ο μπαμπάς και βγήκε και αυτός φωτογραφία με τον Γιαννάκη.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ήταν εύκολο να διαπιστώσει κανείς τι σημαίνει Γιαννάκης για το ελληνικό μπάσκετ, τι σημαίνει Γιαννάκης για τον Άρη σήμερα, που τον έχει προπονητή…
