Ο Τάσος Μπακασέτας εξήγησε γιατί του προκαλεί θλίψη η κατάσταση στις εξέδρες των ελληνικών γηπέδων, αναλύει την απόφαση να χορέψει το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας στην Τουρκία και αποκαλύπτει την ατάκα που τον έβαλε σε σκέψεις για τη στιγμή της απόσυρσης…
Ο Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής της Τραμπζονσπόρ μίλησε στο pod.gr και ξεκαθάρισε ότι «τη διαφορά την κάνει το μυαλό» από κάποια ηλικία και μετά, ώστε ο άνθρωπος να εξελίσσεται και ν’ αντιλαμβάνεται τι θέλει να κυνηγήσει και να πετύχει.
Παραδέχθηκε πως υποστηρίζει ελληνική ομάδα, δίχως να την κατονομάσει, αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο αποφάσισε να χορέψει στη φιέστα τίτλου της Τραμπζονσπόρ… νηφάλιος και αναφέρεται στον άνθρωπο και την ατάκα που τον έβαλε σκέψεις για την ζωή μετά το ποδόσφαιρο.
Ορισμένα από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα:
Στο νηπιαγωγείο ήθελα να γίνω ζωγράφος, μετά από πρώτη δημοτικού ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής.
Για την ομάδα που υποστηρίζει:
Υποστηρίζω κάποια ομάδα, αλλά δεν μ’ αρέσει να το λέω προς τα έξω. Υγιής υποστήριξη. Δεν ήμουν ποτέ οπαδός.
Για τους οπαδούς στην Ελλάδα:
Είμαστε πάρα πολύ πίσω στο κομμάτι της εξέδρας. Με λυπεί πολύ. Το ποδόσφαιρο έχει πάθος και μπορεί να ξεφύγεις, είναι σίγουρο. Στην Ελλάδα δεν το βλέπουμε ως ευχαρίστηση και πάμε να βγάλουμε τα σπασμένα της εβδομάδας στο γήπεδο για να νιώσουμε καλύτερα. Είναι θλιβερό.
Στην Τουρκία οι φίλαθλοι μοιάζουν πολύ με την Ελλάδα. Αυτοί που θα φάνε τα “πυρά” θα είναι οι Τούρκοι παίκτες όταν πάει κάτι άσχημα, όχι οι ξένοι. Έτσι και στην Ελλάδα…
Για το ζεϊμπέκικο στην φιέστα της Τράμπζονσπορ:
Δεν είχα σχεδιάσει τον χορό με την ελληνική σημαία. Είχα μιλήσει με τον Σιώπη. Κάθε παίκτης θα έβαζε ένα συρτάκι και ο Σιώπης είχε βάλει το συρτάκι. Και του λέω “λες να μπω κι εγώ με συρτάκι;”. Μου λέει “δεν μπαίνεις με το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας;”.
Μιλάω και με τον αδερφό μου και μετά μου κλείδωσε. Το μόνο που με προβλημάτιζε ήταν πως δεν έχει χορέψει ποτέ ζεϊμπέκικο νηφάλιος! Δεν με αποδοκίμασαν, τους άρεσε ο ρυθμός της μουσικής και ο χορός. Ανατριχιάζω και τώρα που το λέω, ήταν φοβερό.
Για το μέλλον του:
Έχω ακόμα 4-5 καλά χρόνια. Το μυαλό έχει σταθεροποιηθεί και ξέρει τι θέλει. Έχεις κατασταλάξει, έχεις ό,τι χρειάζεται και μερικές φορές πηγαίνουν όλα από μόνα τους. Με έχει ταρακουνήσει κάτι που μου έχει πει ένας βοηθός προπονητή, “εσύ θ’ ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο όταν τελειώσεις”. Του είπα θ’ απολαύσω τη ζωή μου μετά. Με θορύβησε που μου το είπε αυτός…
Για το θέμα της τύχης:
Δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη. Τα χτίζεις όλα εσύ και οι επιλογές σου. Θα έρθουν κάποιες κακές στιγμές, αλλά πάλι εσύ είσαι υπεύθυνος να τις ξεπεράσεις και να συνεχίσεις για να πετύχεις ό,τι στόχο έχεις στο μυαλό σου. Με εκνευρίζει όταν ακούω να μιλάνε για θέμα τύχης και να τ’ αφήνεις τα πράγματα κάπου αλλού. Αυτό σημαίνει ότι δεν αναλαμβάνεις τις ευθύνες.
Για την Εθνική ομάδα:
Στην Εθνική δεν περνάμε απλά καλά, περνάμε τέλεια. Δεν υπάρχει έπαρση, δεν υπάρχει “εγώ”. Χρωστάμε και οφείλουμε και στην παλιά γενιά και όλοι θέλουμε να πετύχουμε. Από εμάς εξαρτάται που θα φτάσει αυτή η Εθνική. Είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ.
