Την Τετάρτη (15/11) συμπληρώνονται 10 ακριβώς χρόνια από την ημέρα που η Ίντερ άλλαξε χέρια και πέρασε από εκείνα του Μάσιμο Μοράτι στον Έρικ Τοχίρ, με τον ιστορικό πρόεδρο των Μιλανέζων να παραχωρεί συνέντευξη στην “Gazzetta di Parma” και να αναφέρεται μεταξύ άλλων σε μερικές αποφάσεις που σημάδεψαν την παρουσία του στον προεδρικό θώκο.
“Είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει η αλλαγή. Υπήρχαν οι ενδείξεις για το τι θα γίνει ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Αυτό είναι ένα ποδόσφαιρο όπου μία οικογένεια ή ένας άνδρας μόνος του δεν μπορούν να διαχειριστούν μία ομάδα κορυφαίου επιπέδου.
Δεν μου λείπει η Ίντερ γιατί απλούστατα δεν έχω τον χρόνο για να μου λείπει. Προτιμώ την τηλεόραση από το γήπεδο, αλλά ακολουθώ την Ίντερ ως οπαδός.
Αυτή τη στιγμή δεν βλέπω τον λόγο για να γκρεμιστεί το Μεάτσα. Είναι σύμβολο του μιλανέζικου ποδοσφαίρου και εντέλει όλου του Μιλάνου”, σχολίασε μεταξύ άλλων ο Μοράτι, να προχωρήσει κατόπιν σε ακόμα πιο εντυπωσιακές αποκαλύψεις για τη θητεία του.
“Κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου στο σύλλογο το πιο εντυπωσιακό μου χτύπημα ήταν η ανταλλαγή που κάναμε μεταξύ Ετό και Ιμπαχίμοβιτς (σ.σ. το 2009 οι νερατζούρι πούλησαν τον Σουηδό στην Μπαρτσελόνα και πήραν ως αντάλλαγμα τον Καμερουνέζο, που συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του τρεμπλ).
Ο παίκτης που με είχε ενθουσιάσει περισσότερο στα χρόνια που ήμουν στην ομάδα ήταν ο Ρεκόμπα. Αυτό για το οποίο έχω μετανιώσει είναι που χάσαμε τον Πίρλο (σ.σ. 2001). Η πώλησή του στην Μίλαν ήταν λανθασμένη. ίσως έπρεπε να τον περιμένουμε περισσότερο”.
