Ο Γιάννης Ιωαννίδης* αρθρογραφεί για το…δράμα του Άρη στη Δράμα και τις προεκτάσεις του…
Φοβάμαι ότι η κατάσταση ξεφεύγει με κίνδυνο να γίνει ανεξέλεγκτη. Αφορισμοί, απαξίωση, ειρωνεία, χλευασμός και ‘αρρώστια’. Όλα αυτά επειδή ο Άρης έχασε στη Δράμα. Λες και όλα δούλευαν ρολόι στο αγωνιστικό τμήμα και, ξαφνικά, πέσαμε από τα σύννεφα… Συμμερίζομαι την αγανάκτηση για την ξεφτίλα. Όχι, όμως, την τάση αυτοδιάλυσης.
Καθένας έχει δικαίωμα να παραμυθιάζεται από ‘στημένες’ συνεντεύξεις / ωραιοποιημένα ρεπορτάζ και να πιστεύει ότι ο Άρης θα ανέβει τρένο. Απαγορεύεται, όμως, να λειτουργεί αυτοκαταστροφικά προς την ομάδα μόλις αντιλαμβάνεται ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική από τις ψεύτικες προσδοκίες που του ‘πουλούσαν’. Το συναίσθημα της εξαπάτησης είναι, άλλωστε, προσωπική υπόθεση. Ο Άρης δε φταίει σε τίποτα! Όποιος νιώθει ότι τον κορόιδεψαν, είναι προτιμότερο να μουντζώσει τον εαυτό του στον καθρέφτη (επειδή πίστεψε πάλι στο ψέμα) παρά να μουντζώνει τους πρωταγωνιστές από τους οποίους θα ζητήσει νίκες στα επόμενα παιχνίδια.
Λάθος…
Είναι τελείως ανεύθυνο να πυροβολούμε σήμερα τον Άρη, σα να ξυπνήσαμε χθες. Πρόκειται για ιστορικό λάθος που θέτει ευθέως σε κίνδυνο το εγχείρημα της ανόδου. Κανένας Σανιά δε θα βελτιωθεί με το γιουχάρισμα. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ‘ειδικό βάρος’, ώστε να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες ψυχολογικής πίεσης. Είτε μας αρέσει είτε όχι, δε μπορούμε να αλλάξουμε την ανθρωπογεωγραφία μέχρι να τελειώσει το πρωτάθλημα. Ό,τι ήταν να γίνει έγινε, τόσο στο διοικητικό σκέλος όσο και στην ενίσχυση του roster. Οι μετά-Χριστόν προφήτες που ‘ξεσκίζουν’ τον Καλαϊτζίδη κατόπιν εορτής, δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα. Τόσο καιρό που τον έγλυφαν, δεν τους είχε ανάγκη. Τώρα που έχει ανάγκη υποστήριξης, τον ισοπεδώνουν…
Ντροπή…
Όπως γνωρίζετε, αποτελώ ‘κόκκινο πανί’ λόγω της έντονης κριτικής που άσκησα όταν όλα φαινόταν καλά στον κόσμο. Θεωρώ, όμως, ανέντιμο να ‘χτυπιέται’ ο εκάστοτε ‘αποδιοπομπαίος τράγος’ εκ των υστέρων. Πρέπει να ντρέπονται οι ψευτοπαράγοντες που βγάζουν σήμερα στο ‘πέναλτι’ τον Καλαϊτζίδη, για να κρύψουν τη δική τους ανεπάρκεια. Η ετεροχρονισμένη στοχοποίηση είναι ανούσια και δείχνει κακή ποιότητα χαρακτήρα. Δεν ενδιαφέρει κανέναν η κωλοτούμπα που ετοιμάζουν, για να καλύψουν τα δικά τους λάθη. Αυτό που καίει τους φιλάθλους είναι η επίτευξη του στόχου, η οποία προβοκάρεται από τέτοιες γελοίες συμπεριφορές.
Γιατί…
Το ξέρω πως όλα αυτά σε κούρασαν, γιατί κάθε χρόνο ζεις ένα δράμα. Δεν υπάρχει, όμως, άλλη οδός. Ο Άρης έχει συνέχεια την ανάγκη σου, κάθε φορά περισσότερο από την προηγούμενη. Θα σου πω το ‘γιατί’ πρέπει να στηρίξεις…
Γιατί όταν πιτσιρικάς έπαιζες μπάλα στην αλάνα και έβαζες γκολ, φιλούσες το σήμα του Άρη
Γιατί όταν μάγκιζες ως έφηβος στα beach bar, άπλωνες την πετσέτα του Άρη στην ξαπλώστρα
Γιατί στα club φώναζες συνθήματα του Άρη, όταν το τραγούδι ‘κολλούσε’
Γιατί κάθε φορά που έτρωγες χυλόπιτα από γκόμενα, δε σε ενδιέφερε γιατί… Άρης είσαι
Γιατί όταν πήγες στο στρατό, σε καβάτζωσε ένας παλιός μόλις του είπες ότι είσαι Άρης
Γιατί στο γάμο σου χοροπηδούσες στην πίστα, μόλις ο DJ έβαλε τον ύμνο του Άρη
Γιατί όταν σε έδιωξαν από τη δουλειά δε μάσησες και ξαναβρήκες την άκρη, γιατί…Άρης είσαι
Γιατί όταν μαζεύεσαι με την παλιοπαρέα, θυμάστε παλιές ιστορίες που ζήσατε με τον Άρη
Γιατί μόλις γεννήθηκε ο γιος σου, έτρεξες να του αγοράσεις φορμάκι του Άρη
Μην αφήσεις τον Άρη να σβήσει, γιατί όλα αυτά πρέπει να τα ζήσουν και τα παιδιά σου. Είναι η κληρονομιά που σου άφησε ο πατέρας σου και έχεις υποχρέωση να παραδόσεις ακέραιη…
Σταματήστε…
Ο σύλλογος δίνει δύο μάχες (άνοδος, εκκαθάριση) και είναι με την πλάτη στον τοίχο. Η απόδοση ευθυνών δεν είναι της παρούσης. Μην παρασύρεσαι από τα ‘στημένα φερέφωνα’, που στήριζαν λυσσαλέα τον Καλαϊτζίδη και στην πρώτη στραβή τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια.
Μη χωρίζεστε σε Καλαϊτζιδικούς και αντι-Καλαϊτζιδικούς, μη μεταφέρετε αρνητική ενέργεια στο γήπεδο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σταματήστε να ειρωνεύεστε δημόσια πρόσωπα και καταστάσεις που σχετίζονται με τον Άρη. Μην ψάχνετε σάκο του μποξ για να ξεδώσετε.
Λειτουργείστε θετικά! Τώρα χρειάζεται συσπείρωση και στήριξη, για να μη χαθεί η ευκαιρία της αναγέννησης από τις στάχτες του παρελθόντος. Μόνο με ωριμότητα και σύνεση μπορεί να αναστραφεί η κατάσταση. Κάντε ‘ανακωχή’ για 3 μήνες μέχρι να βγάλουμε μία άκρη, διασφαλίζοντας την ύπαρξη του συλλόγου. Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, αλλά θα καταφέρουμε να τον σπάσουμε!
Μην πυροβολείς τα πόδια σου. Μόνο αυτά σου απέμειναν για να περπατήσεις… Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη!
* Ο Γιάννης Ιωαννίδης αρθρογραφεί στο overlap.gr
