Oπαδός του Άρη μέσω προσωπικού μπλογκ αναλύει μια φιλοσοφία που βρίσκει σύμφωνο σύσσωμο το οπαδικό κίνημα των κίτρινων αναφορικά με το θέμα του χρυσού στις Σκουριές, με αφορμή τον χθεσινό αγώνα στην Αρναία.
Το μπλογκ του οπαδού αναφέρει: “Εμείς, οι πιστοί του Άρη Θεσσαλονίκης, είμαστε εδώ για 101 χρόνια και έχουμε σκοπό να μη σταματήσουμε ποτέ να μην είμαστε παρόντες στον τόπο αυτό. Τα ιδανικά και οι αξίες που είναι ακόμα εδώ από το μακρινό Μάρτη του 1914, μένουν ακόμα ατόφιες και αναλλοίωτες στο χρόνο, σε οτιδήποτε θα μπορούσε να κάμψει στο χιλιοστό όλα όσα πιστεύουμε και αντιπροσωπεύουμε.
Δε δεχθήκαμε να γίνουμε ο Δούρειος Ίππος καμίας εταιρείας που έχει τα χέρια της ματωμένα με το αίμα της κοινωνίας και ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνουμε. Όσο περνά από το χέρι μας και θα αφήσουμε και την τελευταία μας ανάσα στο δρόμο αν χρειαστεί.
Κάτι που δεν είχαν πιστέψει ακόμα και αυτοί οι οποίοι προσπαθούσαν να σώσουν προσωπικές περιουσίες και να διατηρηθούν στις καρέκλες εξουσίας στην αγαπημένη μας ομάδα. Αυτοί οι εξαφανισμένοι που στην ύστατη στιγμή πίστεψαν ότι ο περήφανος κόσμος θα δεχόταν το ματωμένο στίγμα πάνω στα χρυσά χρώματα της φανέλας μας.
Εμείς προτιμήσαμε να πάμε στο χαμό και να σερνόμαστε στα γήπεδα της επαρχίας ανάμεσα σε κομπλεξικούς και στημένους. Επιλέγοντας να ζήσουμε το μαρτύριο που θα οδηγούσε σε καθαρτήριο μας, χωρίς να σκεφτόμαστε στιγμή την εύκολη λύση και το ματωμένο χρήμα από την καταστροφή του τόπου μας.
Σήμερα ήρθαμε αντιμέτωποι με αυτούς τους οποίους προτίμησαν να ξεπουληθούν και να περάσουν στο απέναντι στρατόπεδο, ενάντια στον τόπο και την κοινωνία, για ένα κομμάτι ψωμί. Χωρίς ντροπή, χωρίς δεύτερες σκέψεις για το τι θα παραδώσουν στα παιδιά τους αύριο, εκτός από ένα πιάτο φαγητό σήμερα.
Προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τη δυναμική του Άρη μας και τη φήμη του για να περάσουν όχι τα δικά τους αλλά του χορηγού τους τα μηνύματα. Κρέμασαν τυπωμένες πινακίδες με μηνύματα που κάποιος υπάλληλος από τον Καναδά παρήγγειλε να μεταφράσουν οι εδώ του υπάλληλοι, που μόνο νόημα δεν έδιναν στον Έλληνα άνεργο που βλέπει τον τόπο του να καταστρέφεται.
Παράσημα τιμής όλοι οι χαρακτηρισμοί που μας απέδωσαν οι πληρωμένοι υπάλληλοι της εταιρείας, εμείς πάλι πληρώσαμε από την τσέπη μας για να επισκεφτούμε το χωριό και να μπορέσουμε να τραγουδήσουμε για την αγαπημένη μας ομάδα.
Με κανένα τρόπο όμως δε μπορούν αυτοί οι προκλητικοί υπάλληλοι να πιάνουν το όνομα του Άρη στο στόμα τους και να προσπαθούν να κλέψουν έστω και μερικά λεπτά δημοσιότητας για να πετύχουν το σκοπό τους και να προπαγανδίσουν για τα ματωμένα τους λεφτά.
Αυτά αλλού, όχι στα κοπρόσκυλα και τα φρικιά με τα κιτρινόμαυρα. Εμείς το μόνο χρυσό που θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε είναι το κίτρινο χρώμα στις φανέλες του Μακεδονικού τανκ του ποδοσφαίρου και του Αυτοκράτορα του μπάσκετ.
Όσο για τους παραλληλισμούς με περιβαλλοντικά κινήματα που καταστρέφουν παραγωγικές οικογένειες και λοιπά παραδείγματα, ας μας σχολιάσουν ξεκάθαρα για ποιόν εργάζονται όλοι αυτοί οι τύποι και πόσα χρήματα αφήνει στο Ελληνικό κράτος εκμεταλλευόμενος τον χρυσό όλων των Ελλήνων ενώ αυτός το στέλνει πακέτο όλο στον Καναδά.
Μέχρι ο ήλιος να αρχίσει να ανατέλλει από την άλλη πλευρά, εμείς θα είμαστε όπου μας χρειάζεται η ομάδα μας και όπου τα ιδανικά μας ορίζουν να ταξιδεύουμε και να δίνουμε τις μάχες μας.
Τα σωματεία δεν κρίνονται αν είναι ιστορικά από τα χρόνια και τις διασυνδέσεις με τα υπόγεια κυκλώματα αλλά από τις μάχες που δίνουν για να στηρίξουν τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες ανήκουν.
