Ο Αλέξις Μακ Άλιστερ παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη στον βρετανικό Τύπο ως παγκόσμιος πρωταθλητής και μίλησε για το πόσο επηρέασε η κατάκτηση του Μουντιάλ την αναγνωρισιμότητά του, αλλά και τη νοοτροπία του σε πολλά πράγματα.
Πέρασαν αισίως δύο μήνες από την ημέρα που η Αργεντινή επέστρεψε στην κορυφή του κόσμου, επικρατώντας στον τελικό-υπερθέαμα της Γαλλίας με 4-2 στα πέναλτι (2-2 κ.α., 3-3 παρ.). Και άπαντες οι παγκόσμιοι πρωταθλητές είναι επικεντρωμένοι στους συλλόγους τους, ρίχνοντας όμως… κλεφτές ματιές στο χρυσό τους «λάφυρο» από τη θριαμβευτική τους εκστρατεία στα γήπεδα του Κατάρ.
Αυτό κλήθηκε να κάνει και ο Αλέξις Μακ Άλιστερ στην πρώτη του συνέντευξη στα βρετανικά ΜΜΕ μετά την κατάκτηση της κούπας. Ο μέσος της Μπράιτον, δημιουργός του δεύτερου γκολ του τελικού με αποδέκτη τον Άνχελ Ντι Μαρία, άφησε για λίγο στην άκρη τα των Γλάρων και βούτηξε ξανά στις μνήμες του περασμένου Μουντιάλ, δηλώνοντας στην «Daily Mail» ότι η ζωή του μετά το Μουντιάλ άλλαξε μόνο ως προς την αναγνωρισιμότητα. Παράλληλα, τόνισε ότι η εμπειρία με το σύνολο του Λιονέλ Σκαλόνι τον βελτίωσε πρωτίστως ως άνθρωπο:
«Η ζωή μου είναι βαρετή όπως πάντα. Προπόνηση και μετά σπίτι, αράζω στον καναπέ, πίνω μάτε, παίζω ποδόσφαιρο. Η ζωή μου είναι ίδια με πριν. Λαμβάνω σίγουρα μεγαλύτερη αναγνώριση, είναι αλήθεια. Είμαι από μια πόλη που λέγεται Πάμπα και έξι μήνες πριν το Μουντιάλ, ήμουν στη μέση του αεροδρομίου και ούτε ένας άνθρωπος δεν με αναγνώριζε. Κι αυτό στην ίδια μου την πόλη. Μετά το Μουντιάλ πήγα πίσω στην Πάμπα και υπήρχαν 20.000 άνθρωποι που με περίμεναν στο αεροδρόμιο. Οπότε ναι, αυτό άλλαξε στη ζωή μου.
«Το να είμαι μέρος της εθνικής Αργεντινής στο Κατάρ και το ότι πάλεψα να μπω στην ομάδα, με βοήθησε να γίνω καλύτερος παίκτης και καλύτερος άνθρωπος. Με έμαθε να βοηθάω τους συμπαίκτες μου. Πριν όταν δεν έπαιζα έλεγα πάντα πως δεν με νοιάζει τίποτα. Αλλά τώρα έχω αλλάξει νοοτροπία και ξέρω ότι οτιδήποτε κάνουμε ως παίκτες είναι για την ομάδα. Όταν λέω ότι με βοήθησε ως άνθρωπο, το εννοώ.
