Έβλεπα χθες το βράδυ τον περίπατο που έκανε ο Παναθηναϊκός στο Μιλάνο στη πρεμιέρα του στο Top16 της Ευρωλίγκα απέναντι στην Αρμάνι του Σέρτζιο Σκαριόλο και των Ελλήνων Φώτση, Μπουρούση και σκεφτόμουν πόσο ανταγωνιστική ομάδα είναι ο Άρης και πόσο αδίκησε τον εαυτό του κόντρα στη Κίμκι.
Δέκα χιλιάδες κόσμο είχε περίπου το γήπεδο στο Μιλάνο, όμως ο Παναθηναϊκός διέλυσε την… νεόπλουτη Αρμάνι με 21 πόντους διαφορά (78-57) και αυτό ήταν και τιμητικό για τους γηπεδούχους. Η ίδια ομάδα που έκανε πλάκα χθες, χρειάστηκε τη βοήθεια των διαιτητών σε καίρια σημεία του αγώνα και τα λάθη του άπειρου Μαυραειδή για να κερδίσει τον Άρη μέσα στο γεμάτο Παλέ!
Οι κίτρινοι δεν είναι ομάδα υψηλού επιπέδου. Είναι, όμως, ομάδα που – όπως λέει και ο προπονητής της, Βαγγέλης Αλεξανδρής συχνά πυκνά, βάζει τον αντίπαλο να σκεφτεί να προβληματιστεί. Δεν το έκανε, όμως, κόντρα στη Κίμκι παρά μόνο για ένα δεκάλεπτο. Κι όταν το έκανε την… κατάπιε! Το δεύτερο δεκάλεπτο με τη Κίμκι είναι το καλύτερο διάστημα μπάσκετ που έχει βγάλει ο Άρης τη φετινή χρονιά. Αυτό πρέπει να κρατήσει, όπως και το ότι αδίκησε τον εαυτό του με την υπόλοιπη τραγική εμφάνιση κόντρα στους Ρώσους.
Το καλοκαίρι μέσα σε όλο το μπάχαλο που επικράτησε με τις ανούσιες συσκέψεις, συνελεύσεις, με ή χωρίς του μετόχους, την ΣΑΡΙΣΑ και όλο αυτό το διοικητικό… συρφετό που οδήγησε σε αδιέξοδο, έγιναν ορισμένες καλές κινήσεις. Ο Κερούς δεν έχει σχέση με τον Κερούς του καλοκαιριού, ο Μάλντροου επίσης, ο Μαυραειδής μαθαίνει και βελτιώνεται, ο Βεργίνης έδειξε ότι έχει το μπάσκετ μέσα του, αλλά κάποιος θα πρέπει να τον στηρίξει με τον σωστό τρόπο για να το βγάλει…
Ο Άρης χλευάστηκε το καλοκαίρι γιατί “δεν μπορεί να κάνει μεταγραφές λόγω FIBA και παίρνει κολεγιόπαιδα” όπως έλεγαν στο… αντίπαλο στρατόπεδο, εκεί που κουβάλησαν για ένα σόου λίγων ημερών τον Κόρεϊ Μαγκέτι και μετρούν σήμερα ήδη τρεις αποχωρήσεις (Γκορί, Ράιτ, Αντριουσκεβίτσιους) και πολλαπλάσια προβλήματα από τον Άρη.
Η εικόνα που είχε το Σάββατο και την Τρίτη το Αλεξάνδρειο είναι η εικόνα που πρέπει να έχει το γήπεδο σε κάθε παιχνίδι. Είναι ξεκάθαρο πως στη συγκεκριμένη ομάδα, η έλλειψη εμπειρίας καλύπτεται με τον ενθουσιασμό και το πάθος στο παρκέ. Είναι δύο στοιχεία που έχουν οι παίκτες του Άρη, είναι όμως και δύο στοιχεία που μπορούν αφιδώς να δώσουν οι οπαδοί στους παίκτες του Άρη.
ΥΓ: Έχω πολύ καλό προαίσθημα για το αυριανό (13.30) παιχνίδι με τον Κολοσσό στη Ρόδο. Πρώτη φορά (και μάλλον τελευταία) καταγράφεται προαίσθημα σε σχόλιο, αλλά πιστεύω πως ο Άρης δύσκολα θα χάσει στο Βενετόκλειο.
