Όταν επικυρώθηκε και τυπικά η αναβολή της δίκης για την υπαγωγή στο άρθρο 99 για τις 12 Απριλίου, με τη διασφάλιση της προσωρινής διαταγής, τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα στις τάξεις των ανθρώπων του Άρη.
Από τη μια ομολογούσαν ότι «ήθελαν να δικάσουν». Από την άλλη, όπως έλεγαν κορυφαία στελέχη «κάθε αναβολή σε δικαστήριο, δεν παύει να είναι μια θετική εξέλιξη». Ειδικά από τη στιγμή που διασφαλίστηκε το νόμιμο και αυτονόητο: η προσωρινή διαταγή για το άρθρο 99. «Μαγικά» δεν υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά ρεαλισμός.
Και ο ρεαλισμός είναι σαφής στην προκειμένη περίπτωση. Ο Άρης:
– κέρδισε χρόνο. Πολύτιμο χρόνο. Χρόνο τριών μηνών τον οποίο θα επιδιώξει να χρησιμοποιήσει, ώστε να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση των πιστωτών του, προκειμένου να υπαχθεί στο άρθρο 99 και να βάλει τις βάσεις για την ομαλή διαδικασία επιβίωσής του.
– κέρδισε ηρεμία. Όταν είναι δεδομένη η οικονομική στενότητα που υπάρχει στην ομάδα και τα περιορισμένα έσοδα της ΠΑΕ, μια αναβολή που κυμαίνεται σε βάθος τουλάχιστον τριών μηνών, προσδίδει ηρεμία στις κινήσεις της επόμενης μέρας. Ο Άρης έχει πλέον περισσότερο χρόνο. Χρειάζεται σίγουρα πια και περισσότερο χρήμα.
– έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Πολλοί τα χαρακτηρίζουν και… βουνά. Το δικαστήριο δεν «τελείωσε» στις 12 Απριλίου για τον Άρη. Ούτε η αποστολή του. «Δεν εφησυχάζουμε. Κάθε άλλο. Είμαστε σε θέσεις μάχης. Έχουμε χρόνο μπροστά μας για να δουλέψουμε σκληρά και να βρούμε λύση με τους πιστωτές. Από σήμερα, απλά… συνεχίζουμε την προσπάθεια». Αυτό δήλωσε μετά το τέλος της διαδικασίας ο πρόεδρος της ΚΜΑ Άγγελος Γρόλλιος. Λόγια που δίνουν το στίγμα της επόμενης μέρας για τους κίτρινους.
Με απλά λόγια; Ο Άρης σε διοικητικό επίπεδο έχει δρόμο μακρύ, αλλά από την στιγμή που διασφαλίζονται σε βάθος τουλάχιστον τριών μηνών τα περιουσιακά του στοιχεία και αποφεύγει άλλου είδους εξωαγωνιστικές κακοτοπιές, έχει πλέον έναν και μοναδικό στόχο: την αγωνιστική του επιβίωση. Και στην περίπτωση αυτή, επίσης «μαγικά» δεν υπάρχουν.
