Την Κυριακή ο Άρης έχει να δώσει ένα αγώνα για την αγωνιστική του αξιοπρέπεια, αλλά και την βαθμολογική ουσία, μια και μαθηματικά υπάρχουν κάποιες (τελευταίες) ελπίδες για την άνοδο.
Υποδέχεται στο Κλεάνθης Βικελίδης την Λαμία, μια ομάδα που ξεπετάχτηκε από το… πουθενά, καταφέροντας με κραυγαλέο τρόπο να πάρει βαθμούς που δεν δικαιούταν, ενώ πρωταγωνιστεί στο σκάνδαλο της χρησιμοποίησης έξι ξένων παικτών στο παιχνίδι με την Σπάρτη, κατά παράβαση των κανονισμών.
Για χάρη αυτής της ομάδας, που κάνει… μπαμ, ότι βρήκε “πλάτες” έξωθεν (αλλιώς πώς εξηγείται η ολοφάνερη αλλοίωση του πρωταθλήματος;), “θάφτηκαν” ενστάσεις, άλλαξαν οι κανονισμοί, καταργήθηκε κάθε έννοια δικαιοσύνης και κανόνων ποδοσφαίρου, ποδοσφαιριστές “άλλαξαν” άθλημα κι έγιναν… βολεϊμπολίστες.
Ο Άρης έκανε σίγουρα μεγάλα λάθη, τόσο εντός, όσο κι εκτός αγωνιστικών χώρων και τα πληρώνει. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Πέρα από αυτό το γεγονός όμως, δεν αλλάζει τίποτα απ΄ όσα αναφέρθηκαν παραπάνω και αφορούν στο “σπρώξιμο” μιας ομάδας που δείχνει πρόθυμη να αποτελέσει συνεργάτη ισχυρών δυνάμεων του (κακόμοιρου και υπό διάλυση) ελληνικού ποδοσφαίρου.
Μέσα σε αυτό το κάδρο, ήρθε χθες να προστεθεί η τεχνητή διοχέτευση προβληματισμού (!!!) της Λαμίας για τον διαιτητή του αγώνα με τον Άρη. Είναι μια ακόμη επίδειξη θρασύτητας, που επιβάλλει στους φιλάθλους των κιτρινόμαυρων μια συγκεκριμένη στάση. Μια στάση υπεροχής, όπως μόνο αυτοί γνωρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, απέναντι στο ρεύμα…
Ο κόσμος του Άρη γνωρίζει τι συμβαίνει, έχει αντιληφθεί πρόσωπα και καταστάσεις, γνωρίζει να παλεύει και καλείται να δώσει μαζικά το παρών, να στείλει το μήνυμα από την κερκίδα με την γνωστή θερμή του συμπαράσταση και φυσικά να έχει τα μάτια του ανοιχτά και καθαρό μυαλό απέναντι σε προκλήσεις ή “παγίδες” που ενδεχομένως θα προκύψουν.
Θα είναι μια ακόμη νίκη της κιτρινόμαυρης οικογένειας που όχι άδικα την κατατάσσει στην κορυφή, χιλιόμετρα ψηλότερα από ομάδες “πυροτεχνήματα” και… Μπαρτσελόνες με ημερομηνία λήξης.
