Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης έδωσε ο Άκης Μάντζιος, προπονητής του Απόλλωνα Σμύρνης και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον Άρη και στην μάχη της ανόδου.
Μερικά από όσα είπε στο Sport24.gr ο Έλληνας τεχνικός:
-Πόσο εύκολο είναι να ανεβάσει κανείς μια ομάδα στη Super League από τη Β’ Εθνική;
“Είναι δύσκολη κατηγορία. Κι εγώ δεν την ήξερα, αλλά την έμαθα. Υπάρχουν παραδοσιακές ομάδες στη Β’ Εθνική, με δυνατές έδρες. Αντιξοότητες με κακούς αγωνιστικούς χώρους. Είναι σημαντικό ότι ήμασταν αήττητοι για 31 αγωνιστικές”.
-Ήταν ρίσκο για εσένα να κατέβεις κατηγορία;
“Όταν μου έγινε η πρόταση, σκέφτηκα κάποια πράγματα. Ρίσκο δεν ήταν η επιλογή του Απόλλωνα, αλλά η κατηγορία, γιατί δεν την ήξερα. Όταν πήγα τον Ιανουάριο, τα φαβορί ήταν ο Άρης και ο ΟΦΗ. Ήταν μονόδρομος για την ομάδα να βγει κατηγορία. Πάντα πρέπει να παίρνεις ρίσκα. Βλέπεις τι προδιαγραφές υπάρχουν, με τι έχεις να δουλέψεις, ποιες είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα εργαστείς. Έβαλα κάτω τα δεδομένα, πίστευα ότι υπάρχει προοπτική και για την επόμενη μέρα. Κλήθηκα να παω σε μια ιστορική ομάδα, που διψά να επανέλθει στη μεγάλη κατηγορία”.
– Τι σου είπε η διοίκηση όταν σου έκανε την πρόταση;
“Μου έδειξαν με επιμονή ότι με ήθελαν και με εμπιστεύονται για τον μεγάλο στόχο που είχε η ομάδα. Η φιλοσοφία ήταν να την ανεβάσουμε και δουλέψουμε το πλάνο για την επόμενη μέρα, με στόχο να την καθιερώσουμε στη Super League”.
-Τι στοιχεία πιστεύεις ότι έδωσες στην ομάδα;
“Αλλάξαμε κάποια πράγματα όσον αφορά τον τρόπο προπόνησης, αλλά και κομμάτια τακτικής. Στο πώς θέλεις να παίζεις, στο πώς να επιτίθεσαι καλύτερα. Είδα τα παιχνίδια, όσα είχαν τηλεοπτική κάλυψη και τα στατιστικά. Ενώ ήταν ένα σύνολο που είχε λύσεις επιθετικά, δυσκολευόταν να βάλει γκολ. Δεν δημιουργούσε πολλές φάσεις. Δώσαμε πολλές λύσεις στην επίθεση, δεδομένου ότι η αμυντική λειτουργία ήταν αρκετή καλή. Το μεγάλο μυστικό ήταν η καλή διαχείριση. Χρησιμοποιήσαμε σχεδόν όλους τους παίκτες. Είχαμε να δώσουμε 27 αγωνιστικές μέσα σε πέντε μήνες. Όταν έχεις κάνει 7 αγωνιστικές μέχρι τον Γενάρη και από τότε έχεις μπροστά σου άλλες 27, κάνεις ένα ολόκληρο πρωτάθλημα σε πέντε μήνες. Φαντάσου ότι η Super League έχει 30 αγωνιστικές. Έπρεπε να δώσουμε χώρο σε όλα τα παιδιά και το πετύχαμε”.
-Το περίμενες ότι ο ΟΦΗ και ο Άρης θα έμεναν νωρίς εκτός;
“Πίστευα ότι η μάχη για την άνοδο θα πάει μέχρι τέλους, διότι υπήρχαν πέντε πολύ καλές ομάδες που διεκδικούσαν την άνοδο. Ειδικά ο ΟΦΗ έμεινε πίσω από τον πρώτο γύρο. Ο Άρης το πάλεψε περισσότερο, μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές, αλλά πάντα είχαμε βαθμολογική ασφάλεια 7-9 πόντους”.
-Σε ένα φτωχικό πρωτάθλημα όπως είναι αυτό της Β’ Εθνικής, η οικονομική δύναμη του Απόλλωνα έκανε τη διαφορά;
“Για να είναι μια χρονιά επιτυχημένη, απαιτείται ένας συνδυασμός γεγονότων. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια διοίκηση με οικονομική υγεία, να μην υπάρχει πρόβλημα στους ποδοσφαιριστές και στο προσωπικό. Μεγάλο αβαντάζ, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Η ομάδα είχε ηρεμία, προσήλωση στο στόχο, δούλεψε ταπεινά από όλους. Ήμασταν μια ομάδα που μέχρι τέλους δούλευε προσγειωμένα. Ακόμα και σε στιγμές που δεν κατακτούσαμε νίκες, δεν είχαμε εντάσεις. Δεν θέλει και πολύ να γίνει να γίνει μια έκρηξη και να διαλυθούν όλα, όσα έχεις χτίσει με κόπο. Δεν υπήρξαν τριβές. Υπήρξε κοινή γραμμή σε όλη την οικογένεια της ομάδας”.
– Ποιες ήταν πιο δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίσατε εφέτος με την ομάδα;
“Υπήρξαν παιχνίδια που μας βγήκαν δυσκολίες. Ήμασταν όμως ομάδα που δεν παράτησε κανένα ματς μέχρι το τελευταίο λεπτό. Νικήσαμε τη Σπάρτη στο 95′, γυρίσαμε το ματς με τον Άρη ενώ χάναμε 2-0 στο ημίχρονο. Κερδίσαμε την Καλλιθέα στο Ελ Πάσο στα τελευταία λεπτά. Πήραμε βαθμούς στο τέλος. Είχαμε πλάνο, οργάνωση, σταθερότητα και ισορροπία. Ίσως ήμασταν η πιο σταθερή ομάδα του πρωταθλήματος”.
– Πώς εξηγείς το γεγονός ότι οι δύο τελευταίοι διοικητικοί ηγέτες του Απόλλωνα, οι κύριοι Βελλής και Μονεμβασιώτης, ήταν ισχυροί οικονομικά και είχαν τακτοποιημένες όλες τις υποχρεώσεις τους, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει συνήθως στις ΠΑΕ;
“Ο Απόλλων είναι ένα ιστορικό σωματείο, με βαθιές ρίζες. Έχει χάσει νέους οπαδούς με την απουσία του από τη μεγάλη κατηγορία, αλλά έχει σημαντικούς φίλους”.
– Γιατί ο Απόλλων δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί στη Super League;
“Πρώτα από όλα ο Απόλλων είναι τυχερός που τα τελευταία δέκα χρόνια έχει ανθρώπους που διαθέτουν όραμα για την ομάδα. Θα αναφερθώ και στην ιδιοκτησία του κ. Βελλή, που πήρε την ομάδα από τις χαμηλές κατηγορίες και την ανέβασε στη Super League.
Και φυσικά στην οικογένεια Μονεμβασιώτη, την οποία ζω από κοντά. Έχει οικονομική επιφάνεια, που για την εποχή δεν είναι ό,τι πιο σύνηθες. Την τελευταία φορά που ανέβηκε η ομάδα, έγιναν αρκετά πράγματα για να επέλθει υποβιβασμός. Την τελευταία τριετία, με την είσοδο της οικογένειας Μονεμβασιώτη, έγιναν προσπάθειες ανόδου, οι οποίες καρποφόρησαν εφέτος”.
-Ποια στιγμή σου είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής θυμάσαι έντονα;
“Ως παίκτης και με τον Πανιώνιο και με τον Άρη υπήρξαν έντονες στιγμές. Πέρα από μεγάλες νίκες που κάναμε και με τις δύο ομάδες, με τον Πανιώνιο σπουδαία στιγμή ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας. Αυτή η ομάδα είχε χτιστεί από την προηγούμενη χρονιά που ήμασταν Β’ Εθνική. Είχε χτιστεί από τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα. Βγήκαμε κατηγορία και πήραμε και το Κύπελλο. Είχε πολύ καλά στοιχεία, όλοι μια παρέα στα αποδυτήρια. Άλλες εποχές, βέβαια, τότε. Μόνο τρεις ξένοι, αλλά μπόλικο ταλέντο και εμπειρία. Ένα πολύ καλό πάντρεμα. Αποκλείσαμε τον ΠΑΟΚ από τον ημιτελικό και πήραμε το Κύπελλο στον τελικό με τον Παναθηναϊκό. Με τον Άρη δύο χρονιές εκπληκτικές, με τη συμμετοχή στην Ευρώπη”.
