Την χρονιά του τελευταίου νταμπλ του Άρη, μια παρέα ανθρώπων στο Λαύριο αποφασίζει να δημιουργήσει μια ομάδα, η οποία 25 χρόνια μετά τίθεται αντιμέτωπη του Αυτοκράτορα, που αποτέλεσε αιτία και αφορμή για την ίδρυσή της.
Τα χρόνια της δυναστείας του Άρη δημιουργήθηκαν αρκετές ομάδες μπάσκετ, βλέποντας τους κίτρινους να προελαύνουν σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μια από αυτές θα τεθεί σήμερα απέναντι στον Άρη.
Το Λαύριο έχει μικρή ιστορία, αλλά είναι ομάδα παράδειγμα προς μίμηση για την αγάπη που δείχνουν οι άνθρωποί της γι’ αυτήν. Το Λαύριο δεν έχει κάποιον μεγαλοπαράγοντα ή κάποιον πλούσιο από πίσω της. Στο… ρεφενέ επιβιώνει όλα αυτά τα χρόνια και φέτος, στις 11 Σεπτεμβρίου για την ακρίβεια, σχεδόν από το πουθενά βρέθηκε στην Α1, αντικαθιστώντας τον ΚΑΟΔ, ως η τρίτη στη βαθμολογία της Α2.
Είναι οικογενειακή η κατάσταση στο Λαύριο. Αρκεί κανείς να παρατηρήσει ότι ο προπονητής του Λαυρίου, Χρήστος Σερέλης βρίσκεται εκεί 11 χρόνια και ξεκίνησε ως προσωρινός για πέντε αγώνες, όταν λύθηκε η συνεργασία με τον τότε προπονητή της ομάδας. Ο αρχηγός του Λαυρίου, Σάκης Γιαννακόπουλος, φοράει την ίδια φανέλα εδώ και 10 χρόνια!
Το Λαύριο κράτησε την ομάδα που είχε δημιουργήσει το καλοκαίρι για την Α2 και χωρίς πολλές κινήσεις, με την προσθήκη του έμπειρου Νίκου Μπάρλου και τεσσάρων Αμερικανών (Μπράντον Γιανγκ, Ουσμάν Κρουμπαλί, Τζαμάλ Νίξον και Τζέρι Έβανς) έχει δώσει τρεις αγώνες, στους οποίους πάλεψε ως το τέλος και κέρδισε τον έναν.
