Από τους πρώτους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα σωτηρίας του Άρη ήταν ο Σταύρος Λαμπριάκος. Πώς θα μπορούσε να αρνηθεί, όταν το προσκλητήριο αυτό προέρχεται από την ίδια την… οικογένειά του, τον Άρη; Από το ίδιο το «σπίτι» του…
Ο Λαμπριάκος ήταν παρών σε μια σειρά από συναντήσεις και επαφές από την πρώτη στιγμή. Το PRESSARIS σας είχε αποκαλύψει το ρεπορτάζ που κατέγραψε την θέληση της κιτρινόμαυρης οικογένειας να συμμετέχει ο 37χρονος πρώην ποδοσφαιριστής ενεργά στις εξελίξεις.
Ο Λαμπριάκος δεν έκρυψε ποτέ τα συναισθήματα του για τον σύλλογο, όντας από τους πιο… πιστούς οπαδούς της ομάδας. Με πράξεις και όχι με λόγια. Του ζητήθηκε να συνταχθεί στην προσπάθεια, με τον δυναμικό και ουσιαστικό τρόπο που γνωρίζει, αλλά και με την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητά του.
Σε όλες τις συναντήσεις είχε βάλει ένα και μοναδικό όρο: να υπάρχουν χρήματα στο τραπέζι για να μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους ποδοσφαιριστές. «Πρέπει όταν θα μιλήσουμε με τους παίκτες να είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε τις υποσχέσεις μας. Οι ποδοσφαιριστές πέρασαν πολλά. Δεν θέλουν λόγια, αλλά πράξεις…» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη.
Η ώρα αυτή έφτασε…
Όντας μέλος της 6μελους επιτροπής σωτηρίας βγαίνει μπροστά… Το τηλέφωνό του από χθες χτυπάει συνεχώς. Ο ίδιος δεν θέλει να πει πολλά λόγια. Είναι ρεαλιστής και πρακτικός, άμεσος, όπως ήταν στο γήπεδο.
«Δεν χωράει συζήτηση ότι θα είμαι παρών σε αυτήν την προσπάθεια. Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ τη βοήθειά μου στον Άρη αυτή τη στιγμή. Είναι υποχρέωση όλων μας να βοηθήσουμε γιατί οι ώρες είναι κρίσιμες. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο» είναι η απάντηση προς κάθε κατεύθυνση του Λαμπριάκου, ο οποίος αναγνωρίζει τις δυσκολίες της περιόδου αυτής.
Όπως διευκρινίζεται τόσο από τον ίδιο όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής, θα προσπαθήσουν να λειτουργήσουν συσπειρωτικά για να συγκεντρωθούν χρήματα, να δοθούν λύσεις άμεσες και να παρουσιαστεί το αποτέλεσμα της προσπάθειας στη γενική συνέλευση της 21ης Ιουνίου.
«Σε κάθε κάλεσμα του Άρη θα είμαστε παρόντες» τονίζει με σημασία ο Λαμπριάκος, γνωρίζοντας ότι δεν είναι ώρα για λόγια, αλλά για δουλειά…