Εκείνη η βραδιά δεν θα ξεχαστεί ποτέ, ούτε από τους οπαδούς της Λίβερπουλ, ούτε από τους ποδοσφαιρόφιλους σε όλο τον πλανήτη.
Η πιο ανέλπιστη κατάκτηση του Champions League ήρθε από τη Λίβερπουλ που με δύναμη ψυχής και κόσμου στην Πόλη γύρισε από την κόλαση των τριών γκολ της Μίλαν στο πρώτο μέρος, ισοφάρισε, είχε έναν εκπληκτικό Γέρζι Ντούντεκ στην παράταση και τα πέναλτι και οι «κόκκινοι» στέφθηκαν Πρωταθλητές Ευρώπης.
Ήταν εκείνη η νύχτα που αν και στα πρώτα 45 της λεπτά έδειχνε πως οι Ιταλοί θα έφταναν σε μια από τις πιο εύκολες ευρωπαϊκές τους επιτυχίες, το DNA της Λίβερπουλ που… δεν την αφήνει να πεθάνει ποτέ, ήρθε στην επιφάνεια και έκανε μαγικό το βράδυ της Κωνσταντινούπολης, την 24η Μαΐου του 2005.
Μαλντίνι και Κρέσπο είχαν διαμορφώσει το 3-0 από το πρώτο μέρος με εικόνα που πραγματικά ποτέ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι το σύνολο του Ράφα Μπενίτεθ θα κατάφερνε να επιστρέψει. Κι όμως. Ακούγοντας το «You’ll never walk alone» από τους οπαδούς στο ημίχρονο, οι παίκτες της Λίβερπουλ βγήκαν ξανά στο γήπεδο για να τα παίξουν όλα για όλα.
Και το έκαναν με τον καλύτερο τρόπο και με αρκετή δόση τύχης. Από τα χέρια του Τζέραρντ και το σύνθημα προς όλους για την αντεπίθεση, στο γκολ μακρινό σουτ του αφανή ήρωα, Σμίτσερ και το γκολ του Τσάμπι Αλόνσο με τη διπλή προσπάθεια από το πέναλτι και το 3-3 που είχε προκαλέσει παροξυσμό. Τρία γκολ σε έξι λεπτά στη μεγαλύτερη ανατροπή όλων των εποχών σε τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης!
Στην παράταση και τα πέναλτι ανέλαβε δράση ο Γέρζι Ντούντεκ και η Λίβερπουλ με το 3-2 από την άσπρη βούλα αναρριχήθηκε για 5η φορά στα χρόνια ύπαρξής της στην απόλυτη κορυφή!
