Ο Νίκος Λάσκαρης κερδίζει χρόνο και τίποτα άλλο, κρατώντας εγκλωβισμένο τον Άρη σε μια πραγματικότητα που δεν αξίζει να ζει κανένας. Το χειρότερο είναι ότι δεν καταλαβαίνει πως αυτή η κατάσταση στο τέλος πάλι τον ίδιο θα επηρεάσει πιο πολύ από όλους.
Stoiximan.gr: Θα επιστρέψει ως πρώτος ο Άρης στη Superleague;
Δύο μέρες μετά το ραντεβού με τον Λευτέρη Αρβανίτη στην Αθήνα ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ δεν έχει απαντήσει ούτε σε αυτό που του πρότεινε ο παραιτηθείς τον Σεπτέμβριο πρόεδρος της ΚΑΕ.
Εννοείται ότι δεν έχει απαντήσει ούτε καν στην πρόταση των Αρειανών επιχειρηματιών, οι οποίοι δέχονται να αναλάβουν τα 2/3 των χρεών με αντάλλαγμα τις μετοχές που κατέχει (90% της ΚΑΕ) ο Λάσκαρης.
Έχει την εντύπωση ότι αυτές οι δύο τάσεις… σφάζονται στα πόδια του. Έτσι αντιδρά, αντί να νιώθει έστω και λίγο υπεύθυνος για το αδιέξοδο που έχει βάλει τον Άρη.
Οφείλει να ξέρει ο Λάσκαρης και οι συνεργάτες του ότι όλη αυτή η στάση της αναβλητικότητας, του εμπαιγμού και της κοροϊδίας θα πέσει πάνω του. Οφείλει να γνωρίζει ότι ο Άρης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα υπάρχει και μετά από αυτόν και με χίλια προβλήματα θα συνεχίσει την πορεία του.
Οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά το ίδιο το πρόβλημα. Αν δεν το κάνει, θα υποστεί τις συνέπειες της δικαιοσύνησς όχι από την κόντρα του με τον Λετονό, αλλά από την ασυνέπειά του στον Άρη.
Αντί, λοιπόν, να θεωρεί ότι μπορεί να κερδίσει κάτι με την αναβλητικότητά του, ας πάρει μια απόφαση που θα τον βοηθήσει και τον ίδιο να απεμπλακεί, διότι Λάσκαρης και Άρης είναι πλέον έννοιες που δεν τέμνονται.
Η καυτή πατάτα είναι στα χέρια του. Αυτός “καίγεται”, όχι ο Άρης. Ο Άρης απλώς ταλαιπωρείται, αλλά ας θυμίσουν οι συνεργάτες του στον Λάσκαρη ότι από ταλαιπωρία ο σύλλογος και ο κόσμος του είναι εκπαιδευμένοι. Δεν… νιώθουν. Όταν θα “καεί”, θα είναι αργά για τον ίδιο, όχι για τον Άρη…
