Ο Τάκης Κορωναίος ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής του κι αναφέρθηκε σε πολλά και διάφορα. Ανάμεσα σε αυτά, μίλησε για το λάθος του με το Ευρωμπάσκετ του 1987, αλλά και τις σχέσεις του με Γκάλη, Γιαννάκη.
Τα κυριότερα σημεία από όσα είπε στο sport24.gr:
-Υπάρχει μια ιστορία που δεν την ξέρει ο κόσμος και εκτυλίχθηκε το 1987.
“Μη μου ξύνεις πληγές, πρόκειται για το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και θα το κουβαλάω ακόμα και στον τάφο μου! Τη σεζόν 1986-87 είχα παίξει τρομερό μπάσκετ με τον Πανιώνιο και με κάλεσε να συζητήσουμε ο Κώστας Πολιτης για το ενδεχόμενο να παίξω στο Ευρωμπάσκετ. Μου είπε ότι θα είμαι η πρώτη αλλαγή πίσω από τον Γκάλη και τον Γιαννάκη και αρνήθηκα. Του είπα επί λέξει: “Kώστα ήμουν η αλλαγή σου στον Παναθηναϊκό και αργότερα με είχες παίκτη και ξέρεις πόσο εγωιστής είμαι. Δεν θέλω να είμαι αλλαγή, θέλω να παίζει στην πεντάδα όποιος είναι καλύτερος ” του είπα. “Εάν είμαι καλύτερος θα παίζω εγώ, εάν όχι θα παίζουν ο Γκάλης και ο Γιαννάκης”. Δεν το δέχθηκε, δεν δέχθηκα κι εγώ να πάω ως αναπληρωματικός και εκ των υστέρων συνειδητοποίησα τι έγκλημα έκανα. Ο Πολίτης είχε καταστρώσει ένα σχέδιο και ήταν σωστό“.
-Σταμάτησες από την Εθνική ομάδα στα ντουζένια σου, το 1982.
“Λάθος κάνεις. Δεν σταμάτησα εγώ, με σταμάτησε ο Βασιλακόπουλος που με τιμώρησε. Τότε προπονητής στην Εθνική ήταν ο συχωρεμένος ο Θέμης Χολέβας. Μεγάλος δάσκαλος, που προσπαθούσε να μάθει τη μηχανική του σουτ σε τριαντάρηδες. Εγώ τότε ήμουν αρχηγός της Εθνικής και προτού πάμε στην Κωνσταντινούπολη για τη Βαλκανιάδα, πήγα στη συνεδρίαση του ΔΣ και πρότεινα να στείλουν την Εθνική Ελπίδων για να μη γίνουμε ρεζίλι. Θεωρήθηκα αυθάδης και με καρατόμησαν”.
-Έναν χρόνο νωρίτερα στο Challenge Round του Ευρωμπάσκετ πάντως δεν είχαμε γίνει ρεζίλι.
“Ναι τότε με τις οκτώ νίκες σε οκτώ αγώνες, με προπονητή τον Ξανθό. Τότε μας χειροκροτούσαν ακόμη και οι Τούρκοι, θυμάμαι ότι περπατάγαμε στο δρόμο και μας έλεγαν ‘Γιουνάν γκουντ, βέρι γκουντ’“.
-Κρατάς κακία ή το ξεπέρασες για τον τρόπο που έφυγες από τον Παναθηναϊκό το 1986; Βεβαίως σε επανέφερε ο Παύλος Γιαννακόπουλος το 1989, αφού είχες παίξει στον ΠΑΟΚ και στον Πανιώνιο.
“Μπορεί να φανεί εγωκεντρικό, αλλά θέλω πω κάτι. Η ιστορία του μπασκετικού Παναθηναϊκού δεν αρχίζει το 1996. Δεν είμαι ζηλιάρης, αλλά ο Γκάλης έχει δυο γήπεδα με το όνομα του και η φανέλα του κυματίζει στην οροφή του Αλεξάνδρειου. Μπράβο του και μπράβο σε αυτούς που τον τίμησαν, αλλά πιστεύω ότι η φανέλα μου με το Νο 9 έπρεπε να κρέμεται στο ΟΑΚΑ. Το ίδιο και το Νο 4 του Κόντου, το Νο 7 του Κολοκυθά, το Νο 10 του Πολίτη. Ποτέ δεν είναι αργά“.
-Με τον Γκάλη υπήρχε μεγάλη αντιζηλία, παίξατε και μπουνίδια σε εκείνο το φιλικό ματς στο Σπόρτιγκ…
“Ναι υπήρχε μεγάλη αντιζηλία, αλλά τα βρίσκαμε όταν παίζαμε μαζί στην Εθνική. Τον παραδέχομαι ως καλύτερο επιθετικό από εμένα, αλλά να ξέρεις ότι σε εκείνο το επεισόδιο το φταίξιμο δεν ήταν δικό μου, γι’ αυτό άλλωστε ο Ιωαννίδης έστειλε στα αποδυτήρια τον Νίκο και όχι εμένα. Τον μάρκαρα δυνατά, αλλά όχι αντιαθλητικά και αντέδρασε“.
-Θα παρευρισκόσουν σε έναν αγώνα προς τιμήν του;
“Όχι και ήταν λάθος μου που πήγα σε εκείνο το ματς στο γήπεδο του Πανελληνίου. Θα πήγαινα όμως στο Αλεξάνδρειο το 2013 όταν έδωσαν το όνομα του στο γήπεδο και απέσυραν τη φανέλα του. Θα πήγαινα διότι αυτός ήταν ένας σπουδαίος σταθμός στη ζωή του“.
-Με τον Γιαννάκη είχες αντιζηλία;
“Όχι, διότι ήταν μικρότερος και τότε ερχόταν ως ο ανατέλλων αστήρ. Δώσαμε πάντως ομηρικές μάχες, διότι πάντοτε ερχόταν πάνω μου για να με μαρκάρει“.
-Ποιοι αντίπαλοι σε έφταναν στα όρια σου;
“Περισσότερο απ’ όλους ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, αλλά και ο Γιαννάκης και ο Γκάλης που σε βεβαιώνω ότι όποτε ήθελε έπαιζε εξαιρετική άμυνα. Ο πιο ενοχλητικός ήταν ο Χρήστος Τζάμος του Ηρακλή και ο πιο αντιαθλητικός ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου“
