Όποιος νόμιζε ότι μέσα σε 10-15 μέρες ο Άρης θα γινόταν… Μπαρτσελόνα προφανώς γελάστηκε. Η νέα ήττα, οι 11 βαθμοί, το αρνητικό ρεκόρ χωρίς εντός έδρας μετά από οκτώ μήνες, βύθισαν ακόμη περισσότερο τον Άρη. Πετάχτηκε μια εξαιρετική ευκαιρία για αντεπίθεση. Το σκορ είναι πλασματικό, αλλά αυτή τη στιγμή τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.
Με τον Απόλλωνα, τη χειρότερη ομάδα που πέρασε φέτος από το Κλεάνθης Βικελίδης, οι φίλαθλοι του Άρη τα είδαν… όλα. Είδαν την ομάδα τους να παίζει καλά, να έχει δοκάρι, ευκαιρίες, χαμένο πέναλτι (η εκτέλεση του Παπαδόπουλο ήταν δείγμα της κακής ψυχολογίας), αλλά να χάνει 0-2 από μια ομάδα που απλά εκμεταλλεύτηκε δύο ατομικά λάθη και πήρε μια νίκη… έξι πόντων. Έλλειψη πίστης, αγωνιστική αφέλεια, ανικανότητα, κακοδαιμονία, ατυχία. Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει όποια λέξη θέλει, σημασία έχει ότι ο Άρης έμεινε κολλημένος στον πάτο της βαθμολογίας και έκανε τη ζωή του όχι απλά δύσκολη, αλλά απελπιστική…
Ο αγώνας όμως για την σωτηρία συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση. Τίποτε δεν χάθηκε ακόμη. Αυτό πρέπει να το πιστέψουν όλοι. Η παραμονή στη Σούπερ λίγκα είναι μονόδρομος για να υπάρχει Άρης στα 100 του χρόνια. Καμία σκέψη για υποβιβασμό και Γ’ εθνική δεν μπορεί να υπάρχει, ας το πάρουν επί τέλους απόφαση όλοι αυτό. Κανείς δεν δικαιούται να εγκαταλείψει την μάχη. Ειδικά τώρα. Όχι λόγια όμως. Πράξεις.
Η ενότητα είναι και αυτή μονόδρομος. Εάν συνεχιστούν η εσωστρέφεια, ο εμφύλιος, οι βολές εντός της κιτρινόμαυρης οικογένειας, τότε ο Άρης θα έχει καταδικαστεί στον αφανισμό. Δεν είναι ώρα να τρώει ο σύλλογος τις σάρκες του, τη στιγμή που η ομάδα βρίσκεται σε «ελεύθερη πτώση» και κινδυνεύει με την διάλυση. Δεν ωφελεί τον Άρη η ανταλλαγή πυρών, η μάχη των χαρακωμάτων, εντός των τειχών, όταν δίνεται ο υπέρ πάντων αγώνας για την επιβίωση.
Δεν ωφελούν τον Άρη τα “στρατόπεδα” και οι προσωπολατρίες, όσο η ομάδα βρίσκεται σε αγωνιστικό κώμα και έχει μπροστά της 16 παιχνίδια για να σώσει ό,τι σώζεται. Και μαθηματικά και αγωνιστικά μπορεί να τα καταφέρει.
Η ηττοπάθεια δεν ταιριάζει στον Άρη. Όσο κι αν ο κόσμος αυτός είναι πληγωμένος, προδομένος, η έννοια συσπείρωση στην κοινή μάχη για να σωθεί η ομάδα είναι πιο σημαντική από ποτέ. Όλοι ας κάνουν την αυτοκριτική τους και ας δώσουν από την πλευρά τους, όπως και ότι μπορούν για να υπάρχει Άρης. Να σώσουν τις τελευταίες, έστω και λιγοστές ελπίδες.
Ας… νιώσουν όλοι. Έστω και τώρα. Όσο υπάρχει χρόνος. Όσο υπάρχουν ελπίδες.
Ο αγώνας συνεχίζεται…
