Ο Τάις Λίμπρεχτς έχει γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, περνώντας από τους πάγκους (κατά σειρά) των Άρη, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού και Ηρακλή. Ο Ολλανδός τεχνικός επέστρεψε μετά από αρκετά χρόνια στην Ελλάδα κι αφού την χαρακτήρισε δεύτερο σπίτι, μίλησε για το ποδόσφαιρο, αλλά και τα… αεροπλάνα!
Κάνε την εγγραφή σου στη Novibet με 100% Bonus
Ο 72χρονος σήμερα Ολλανδός αποδεικνύεται κυριολεκτικά ιπτάμενος, μια και μας αποκάλυψε ένα από τα χόμπι του: να πιλοτάρει αεροπλάνα! Τα τελευταία χρόνια δεν ασχολείται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο. Έχοντας δίπλα του τη σύζυγό του Νέλλυ, γυρίζουν τον κόσμο, γεύονται τις χαρές της ζωής. «Τα ταξίδια, η επαφή με άλλες χώρες και πολιτισμούς μου δίνει ζωή» λέει χαρακτηριστικά,. Η ερώτηση μας ευθεία: «Μίστερ, τι είναι πιο δύσκολο τελικά, να οδηγείς ένα αεροπλάνο ή να κάθεσαι στον πάγκο μιας ελληνικής ομάδας;». Ο Λίμπρεχτς χρειάστηκε αρκετά λεπτά για να σκεφτεί πριν απαντήσει: «Πρόκειται για δυο πολύ δύσκολα πράγματα. Ίσως προπονητής στην Ελλάδα να είναι λίγο δυσκολότερο από πιλότος αεροπλάνου» (σ.σ. γέλια).
Φυσικά και του ζητήσαμε… εξηγήσεις. «Λέξεις όπως υπομονή και σκληρή δουλειά είναι δύσκολες για τους Έλληνες. Νιώθω την Ελλάδα δεύτερο σπίτι μου, αλλά οι καλοί φίλοι δεν πρέπει να είναι τόσο βιαστικοί. Πρώτα η δουλειά και μετά τα αποτελέσματα. Εδώ όλοι βιάζονται» μας είπε χαρακτηριστικά.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεων, ο Λίμπρεχτς είπε: «Πρώτη μου ομάδα ήταν ο Άρης. Υπάρχει πάντα αγάπη και ένα κομμάτι από την καρδιά μου. Με τον πρώτο πρόεδρο Κυριάκο Μαραβέλια είχαμε καλή συνεργασία. Όταν έφυγε, ήρθε ο Δήμος Δασυγένης και εκεί άρχισαν τα προβλήματα. Θα μπορούσα να μείνω χρόνια, αλλά…».
Όσο για τον ΠΑΟΚ; «Χαίρομαι που είναι προπονητής ο Στέφενς. Ήταν παλιός παίκτης μου στην Ολλανδία, στην Αϊντχόφεν. Είναι πολύ φίλος μου. Ελπίζω να πετύχει στον ΠΑΟΚ. Βέβαια, πρέπει να γνωρίζουν καλά στον ΠΑΟΚ ότι η βιασύνη δεν είναι καλός σύμβουλος. Όλοι ζητούν από τον Ιβάν Σαββίδη να πάρει το πρωτάθλημα, μιλούν όλο γι αυτό. Ρώτησαν εάν είναι τόσο εύκολο; Υπάρχει ο Ολυμπιακός, που είναι ισχυρός και δεν μπορεί να γκρεμιστεί από τη μια μέρα στην άλλη…» τόνισε και θυμήθηκε:
«Στην ομάδα του Πειραιά πήγα όταν ήταν πρόεδρος ο Κοσκωτάς, αλλά αυτό δεν κράτησε λίγο μια και σε 4-5 μήνες άλλαξαν τα πράγματα. Ήταν δύσκολες εποχές εκείνες. Τώρα βλέπω ότι είναι μόνιμα πρώτος». Φυσικά δεν ξέχασε τον Ηρακλή: «Είχα πρόεδρο τον Θεοδωρίδη. Ζητούσε πιεστικά τα αποτελέσματα, βιαστικός κι αυτός, όπως όλοι οι Έλληνες πρόεδροι. Λυπήθηκα για το θάνατό του».
Πηγή: “Δημοκρατία”
