Καλύτερος σε σχέση με την περσινή σεζόν εμφανίζεται μέχρι στιγμής ο Άρης όπως τόνισε ο Θέμης Καίσαρης, κάτι που οφείλεται στην επιστροφή του Τζέγκο.
Ο διευθυντής σύνταξης της ιστοσελίδας Sport24, μίλησε στο Yellow Radio 101,7 για τις αλλαγές του Άρη, από την φετινή χρονιά, μέχρι και σήμερα
Αναλυτικά όσα είπε…
Για το αν προτιμάται ο περσινός η φετινός Άρης: Κατ’ αρχήν, να πω στον κόσμο ότι τα στοιχεία δεν είναι δικά μου, είναι της OPTA, που είναι η κορυφαία εταιρεία που καλύπτει το ποδόσφαιρο παγκοσμίως. Το Sport 24, είναι το μοναδικό μέσο στην χώρα που έχει πρόσβαση σε αυτά τα στοιχεία, η λέξη στατιστικά είναι δαιμονοποιημένη λέξη στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι στατιστικά, είναι αυτά που έχουν συμβεί στο χορτάρι. Ακού ανθρώπους να μου λένε ότι «οι αριθμοί δεν παίζουν μπάλα», δεν παίζουν μπάλα, σου λένε τι κάνουν εκείνοι που παίζουν μπάλα, τι κάνει η ομάδα σου στο γήπεδο. Δείχνει τι κάνει διαφορετικό σε σχέση με πέρυσι.
Ο Άρης, για να πάμε στο θέμα μας, είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα μίας ομάδας που έχει χειρότερη βαθμολογική συγκομιδή από ότι πέρυσι, ακόμα και αν βγάλουμε το -6. Όμως, τα αποτελέσματα είναι λίγο ρέντα και τύχη. Για να δώσω ένα παράδειγμα, ο Άρης τελείωσε τον πρώτο γύρο και είχε 7 μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, σύμφωνα με στοιχεία της OPTA. Φέτος, με τα στοιχεία που έχουμε, έχει 9 μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, χωρίς να έχουμε φτάσει ακόμα στο φινάλε του πρώτου γύρου. Είναι πολύ πιο παραγωγικός από ότι ήταν. Βέβαια, το να βάλεις το γκολ, είναι μία άλλη ιστορία. Πέρυσι ο Άρης, σε αυτές τις μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, είχε βάλει τις 6. Φέτος, από τις 9 ευκαιρίες που είχε, έχει πετύχει τις 3. Αν είχε βάλει άλλα 2-3 γκολ σε αυτές, θα έπιανε το 40% και θα είχε πιθανότατα τις δύο νίκες που δεν πήρε, επειδή έμεινε στο 0-0 με ΟΦΗ και Απόλλωνα. Πέρυσι ο Άρης, που ήταν σκληρή ομάδα, ήταν η δεύτερη καλύτερη αμυντική τεχνική του πρωταθλήματος από την αρχή μέχρι το τέλος, στην επίθεση έδειχνε λίγα πράγματα. Καταλαβαίνω ότι φέτος, κάποιοι, θα ήθελαν να δουν μία βελτίωση σε αυτό το κομμάτι. Η βελτίωση υπάρχει. Ο Άρης πέρυσι τελείωσε τον πρώτο γύρο και ο Άρης είχε μόλις την 9η επίθεση του πρωταθλήματος, όσον αφορά την απειλή απέναντι στον αντίπαλο. Τώρα που μιλάμε, ο Άρης είναι τρίτος, μόνο η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός απειλούν περισσότερο από τον Άρη στα παιχνίδια τους. Βέβαια, να πούμε ότι παίζει ρόλο το πρόγραμμα, ο Άρης μέχρι στιγμής έχει δώσει μόνο ένα ντέρμπι, αυτό με τον Παναθηναϊκό εντός έδρας και τώρα έρχεται ένα ντέρμπι που θα μας κάνει πιο σοφούς. Ο Άρης πέρυσι είχε 52% κατοχή στα παιχνίδια του, πλέον έχει 62%, μέχρι στιγμής. Ο Άρης πέρυσι είχε 18 ενέργειες με την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, σε κάθε παιχνίδι, φέτος έχει ήδη 20. Μερικοί θα πουν ότι 2 ενέργειες παραπάνω δεν σημαίνουν πολλά, αλλά σημαίνουν. Δεν είναι απλό να πηγαίνει από 18 ενέργειες σε ολόκληρο το πρωτάθλημα, στις 20. Μιλάω για τον μέσο όρο που τελείωσε πέρυσι το πρωτάθλημα. Νομίζω ότι είναι άδικη η κουβέντα γύρω από τον Μάντζιο, αλλά αυτό είναι η δική μου άποψη.
Ο Άρης πέρυσι κατά μέσο όρο στην κανονική διάρκεια της Super League, γιατί τα playoff είναι μία διαφορετική ιστορία, στα 26 ματς που παίζουν όλοι με όλους, ο Άρης είχε 170 εύστοχες πάσες πάνω από την σέντρα. Αυτή την στιγμή, η ομάδα του Μάντζιου έχει ήδη 200. Υπάρχει και η επόμενη κατηγορία είναι οι πάσες στην επίθεση. Σε αυτό τον χώρο, πέρυσι ο Άρης είχε 89 εύστοχες πάσες ανά παιχνίδι και αυτή την στιγμή έχει 103. Παίζει ρόλο το πρόγραμμα, γιατί οι κιτρινόμαυρο παίζουν στα ντέρμπι με κυνικό και συντηρητικό τρόπο, δεν τον ενδιαφέρει τόσο πολύ η κατοχή και το passing game και καλά κάνει κατά την άποψη μου, οπότε μέχρι στιγμής, τα τωρινά στατιστικά ευνοούνται και λίγο από τους αντιπάλους που έχει συναντήσει και από το γεγονός που έχει μείνει δύο φορές στο 0-0, που σημαίνει ότι αναγκάστηκε να παίξει 2 φορές μέχρι το 90’ για να πάρει το ματς, ενώ αν ο Άρης είχε πετύχει ένα γκολ με τον Απόλλωνα ή τον ΟΦΗ, θα μπορούσε να παίζει αλλιώς. Τον ξέρουμε τον Μάντζιο, δεν θα σου πει ότι «προηγούμαι 1-0 πέρυσι με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και παίζω για να πάρω ένα ακόμα γκολ, μετά παίζω για να πάρω το 0-1». Το αναφέρω σαν γεγονός, δεν το κρίνω, το αναφέρω σαν πραγματικότητα. Εγώ τα αναφέρω γιατί κατά την γνώμη μου, το να έχει μία ομάδα -6 βαθμούς πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αλλοιώνει πάρα πολλά στην πορεία της γιατί δεν είναι μόνο αριθμητικό το θέμα, είναι ψυχολογικό, είναι πολλά άλλα πράγματα. Ακόμα και η ματιά στην βαθμολογία που μπορεί να ρίξει κάποιος, αναρωτιέται που είναι ο Άρης. Εγώ προσπαθώ να πω ότι ο Άρης που πήρε το χειροκρότημα για το ξεκίνημα που έκανε, ενώ μιλάμε για το καλύτερο ξεκίνημα του στην Α’ εθνική, αυτό το ξεκίνημα δεν το παίρνω πίσω, συνέβη, αλλά τα αποτελέσματα στο ποδόσφαιρο, μπορούν πολλές φορές να γίνουν αποτελέσματα τύχης ή ρέντας. Μπορεί να παίζεις καλύτερα και να μην το παίρνεις το ματς και μπορεί να παίρνεις παιχνίδια που δεν το αξίζεις, λόγω ρέντας.
Τον Δεκέμβριο θα κάνουμε ένα πολύ μεγάλο θέμα με την ανασκόπηση του πρωταθλήματος, όπου θα μπορεί να δει ο καθένας ότι θέλει για την ομάδα του, θα γίνει και φέτος όπως πέρυσι.
Ο Τζέγκο ήταν ο καλύτερος μέσος του πρωταθλήματος και ήταν μαζί με τον Σάσα, ο Άρης είχε σε συνδυασμό δύο πολύ καλούς παίκτες, που το έβλεπες και καταλάβαινες τι ομάδα είναι. Τώρα που γύρισε ο Τζέγκο, όλα γίνονται καλύτερα. Εγώ δεν λέω ότι ο Άρης θα συνεχίσει, γιατί ο Άρης αυτή την στιγμή είναι η 3η πιο απειλητική ομάδα του πρωταθλήματος, εγώ δεν λέω ότι θα τους αφήσει όλους πίσω του και θα βγει τρίτος, εγώ βγάζω μία «φωτογραφία» του τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής. Εμείς λέμε τι συμβαίνει τώρα. Αν κάποιος θέλει να πει ότι ο Άρης είναι χειρότερος από πέρυσι, ή ότι δεν του αρέσει, ή οτιδήποτε, θα κάνει λάθος. Αν οι δείκτες αυτοί αργότερα πέσουν, λόγω των ντέρμπι και επειδή ο Μάντζιος θα επιστρέψει σε πιο συντηρητική και αμυντική λογική, αυτό είναι άλλο θέμα. Εγώ βλέπω μία ομάδα η οποία παίζει περισσότερο από πέρυσι, πολύ περισσότερο από πέρυσι.
Είναι η επιτυχία θέμα παικτών; Εγώ θεωρώ ότι οι ομάδες παίζουν αυτό που αρέσει στους προπονητές τους και μετά έρχονται οι παίκτες. Οι προπονητές κάνουν αυτά που θέλουν μέσα στο γήπεδο, αν έχει τους παίκτες είναι μία άλλη υπόθεση, η οποία συνδέεται με τα αποτελέσματα. Η επιλογή του τι κάνεις στον αγωνιστικό χώρο, είναι η πρώτη σκέψη ενός προπονητή, το τι του αρέσει να βλέπει στον αγωνιστικό χώρο. Για τον Άρη, το περσινό, ήταν «άθλος», το να πάει μία ομάδα τόσο καλά στο ξεκίνημα της, όταν έχει σέντερ φορ βασικό, ο οποίος όχι μόνο δεν σκόραρε, δεν σούταρε, ο Λόπεζ στον πρώτο γύρο είχε κεφαλιές και όχι σουτ, δεν είχε ξαναγίνει αυτό στο ποδόσφαιρο. Φέτος, με τον Καμαρά και τον Ιτούρμπε που έχει και άλλα να δώσει, ο Άρης έχει αποκτήσει ένα σημείο αναφοράς και έχουν γίνει καλύτεροι οι γύροι τους. Πρώτος σε δημιουργία φάσεων για τους συμπαίκτες του στον Άρη, είναι ο Αμπουμπακάρ. Είναι ένας εξαιρετικός που έχει μάθει το ποδόσφαιρο συνολικά και σωστά, δεν είναι ο παίκτης που έχεις ξαναδεί. Τραβιέται, παίζει, παίζει με πρόσωπο. Ο Άρης, εν τω μεταξύ, έχει παίκτες από πέρυσι, όπως ο Μπερτόγλιο και ο Γκάμα οι οποίοι τους αρέσει να πατάνε περιοχή. Πέρυσι ο πιο απειλητικός παίκτης του Άρη, ήταν ο Μπερτόγλιο, το οποίο λέει κάτι θετικό για την ποιότητα του παίκτη, αλλά από την άλλη λέει και κάτι για το σύνολο της ομάδας. Δεν μπορείς να έχεις πιο απειλητικό παίκτη από κάποιον που έρχεται από πίσω.
Θα δούμε τον Καμαρά περισσότερο αργότερο, θα έχουμε καλύτερο δείγμα, οι αγωνιστικές που έχουν γίνει μέχρι στιγμής είναι ένα δείγμα, όχι το μεγαλύτερο, για να συζητήσεις και από την άλλη 7 αγωνιστικές αρκούν για να πεις κάτι για κάποια ομάδα, αλλά για έναν παίκτη που ήρθε με μεταγραφή το καλοκαίρι, πρέπει να περιμένουμε λίγο περισσότερο.
Για το γκολ του Μπερτόγλιο, που είναι υποψήφιο για το καλύτερο της αγωνιστικής: Είδες λοιπόν ότι πέρυσι δεν μπορούσε να πηγαίνει μόνιμα καλά όταν ο πιο απειλητικός παίκτης είναι ο Μπερτόγλιο, κάποια στιγμή θα έπρεπε να σταματήσει.
Για τα στοιχεία της ΑΕΚ ως προς την φετινή πορεία της: Η ΑΕΚ αυτή την στιγμή είναι η πιο απειλητική ομάδα του πρωταθλήματος, είναι ψηλότερα από τον Ολυμπιακό. Για τα δικά του δεδομένα, ο Ολυμπιακός σε σχέση με πέρυσι είναι πολύ πεσμένος. Καμιά φορά τις ομάδες, ενώ ήθελα να σου μιλήσω για τον Άρη σε σχέση με τον Άρη, καμία φορά με τους αντίπαλους, είναι λίγο περίεργο. Αυτή την στιγμή, η ΑΕΚ είναι η πιο απειλητική ομάδα του πρωταθλήματος, ο Άρης έχει πολύ καλή αμυντική λειτουργία, πολύ πιο σφιχτός, στις μεγάλες ευκαιρίες έχουν ισοβαθμία αυτή την στιγμή, έχει ένα πολύ μικρό προβάδισμα η ΑΕΚ, είναι λίγο καλύτερη από πέρυσι και δείχνει με τον Γιαννίκη την δυνατότητα να γίνει καλύτερη, οι δείκτες της πριν από αυτόν, ήταν πάνω-κάτω ίδιες με πέρυσι. Μιλάμε για δύο παιχνίδια, αλλά δείχνει να θέλει να ανέβει. Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που δεν φαίνεται να νοιάζεται τόσο για την κατοχή, ο Γιαννίκης έπαιζε ένα ποδόσφαιρο που δεν το έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα όταν ήταν στον ΠΑΣ, ίδρωνε να κερδίσει την μπάλα και μετά δεν τον ένοιαζε να την κρατήσει, τον ένοιαζε αμέσως να ψάξει κάτι επικίνδυνο. Έχει πολύ ενδιαφέρον το πως ο ερχόμενος αγώνας θα παιχτεί από μία μεγάλη ομάδα, γιατί είναι αλλιώς να παίζεις τέτοιο παιχνίδι στον ΠΑΣ και άλλο στην ΑΕΚ, μιλάμε για ένα γήπεδο στο οποίο ο Άρης κέρδισε τον Παναθηναϊκό, με μεγάλη ρέντα, αλλά μετά κέρδισε και την ΑΕΚ, πήρε το διπλό. Είναι ένα γήπεδο για τον Άρη, στο οποίο θα νιώθει λίγο πιο άνετα, μπορούν να πάνε εκεί και να πάρουν κάτι.
