Ακόμα μία ημέρα θλίψης για το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό, καθώς μετά τον θάνατο του Μίμη Δομάζου, σήμερα (10/2) άφησε την τελευταία του πνοή ο Τάκης Οικονομόπουλος σε ηλικία 82 ετών.
Ο θρυλικός τερματοφύλακας του «τριφυλλιού», που αγωνίστηκε στην ομάδα που έπαιξε στον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971, νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες στον Ερυθρό Σταυρό μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Εισήχθη στο νοσοκομείο το μεσημέρι του Σαββάτου (1/2) και ήταν διασωληνωμένος με εγκεφαλική αιμορραγία.
Ο Οικονομόπουλος, που έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες όλων των εποχών, έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το 2021, η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) τον συμπεριέλαβε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το «πουλί» όπως ήταν το παρατσούκλι του αγωνίστηκε στους «πράσινους» από το 1963, διατηρώντας για 13 χρόνια τη θέση του βασικού τερματοφύλακα. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά του κατορθώματα ήταν το ρεκόρ του το 1965, όταν κράτησε την εστία του ανέπαφη για 1.088 αγωνιστικά λεπτά, από τις 17 Ιανουαρίου έως τις 27 Μαΐου.
Επιπλέον, ο Οικονομόπουλος αγωνίστηκε 25 φορές με την Εθνική Ομάδα από το 1965 έως το 1974, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική ποδοσφαιρική κληρονομιά.
Ξεκίνησε την καριέρα του από την Αθλητική Ένωση Καλλιθέας, στην οποία έμεινε μέχρι τα 16 του, όταν και πήρε μεταγραφή στον Απόλλων Σμύρνης.
Το 1962 μεταγράφηκε στην Προοδευτική, ενώ έναν χρόνο αργότερα φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου έμεινε για 13 χρόνια αποτελώντας τον στυλοβάτη των «πράσινων».
Μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του ήταν η συμμετοχή, ως βασικού, στον τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971, ενώ είναι ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ ανέπαφης εστίας για 1.088 λεπτά, το οποίο πέτυχε το 1965 και συγκεκριμένα από τις 17 Ιανουαρίου μέχρι τις 27 Μαΐου.
Ο Οικονομόπουλος κατέκτησε συνολικά επτά ομαδικούς τίτλους, πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας (1964, 1965, 1969, 1970 και 1972) και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1967 και 1969), ενώ ήταν και φιναλίστ του Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1971.
Ήταν και μέλος της Εθνικής, αγωνιζόμενος 25 φορές με το εθνόσημο στο στήθος. Έκανε το ντεμπούτο του το 1965, ενώ τελευταία φορά συμμετείχε σε αγώνα της Εθνικής Ελλάδας το 1974.
Το 1976 η Παναχαϊκή τον απέκτησε από τον Παναθηναϊκό και έμεινε στην Πάτρα για έναν χρόνο, για να επιστρέψει στον Απόλλων Σμύρνης και να κλείσει εκεί την καριέρα του το 1979.
Από το 1979 που σταμάτησε το ποδόσφαιρο μέχρι και το 2006 αποτέλεσε τον προπονητή τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, ενώ διατέλεσε και πρώτος προπονητής για μερικά ματς το 2002 μετά την απομάκρυνση του Σέρχιο Μαρκαριάν.
