Ο Τάσος Θέος κολύμπησε φέτος στα βαθιά νερά αναλαμβάνοντας ρόλο βοηθού προπονητή στην πρώτη ομάδα, μετά από μια πετυχημένη παρουσία στην Κ17 με την οποία πανηγύρισε το πρωτάθλημα. Ο τεχνικός του Άρη μίλησε στο PRESSARIS για πολλά και διάφορα…
Η φετινή χρονιά ήταν η πρώτη φορά που κάθεστε σε πάγκο έστω και σαν βοηθός προπονητή. Τι εμπειρίες αποκομίσατε;
Σίγουρα πολύ σημαντικές εμπειρίες για μένα. Έγινα όλα τόσο γρήγορα και ξαφνικά που ούτε εγώ ο ίδιος δεν έχω αναλύσει ακόμα τα θετικά. Όταν μου ζήτησε η διοίκηση να προπονήσω την πρώτη ομάδα, μία παρασκευή, δύο μέρες πριν το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, δεν ξέραμε ποιός προπονητής θα αναλάμβανε. Δε σκέφτηκα τίποτα άλλο εκτός του ότι η ομάδα χρειάζεται εκείνη τη μέρα να προπονηθεί και να κοιτάξουμε μπροστά. Την επόμενη μέρα ήρθε ο κύριος Παπαδόπουλος με τον οποίο είχαμε γνωριστεί σε κάτι προπονητικά σεμινάρια και αφού τον ενημέρωσα για τις λεπτομέρειες της ομάδας αλλά και τις συνθήκες που επικρατούσαν, επικεντρωθήκαμε στο να κάνουμε το καλύτερο για την ομάδα. Κάθε μέρα σκεφτόμασταν την επόμενη μέρα και ήμασταν μαζί με τον κύριο Παπαδόπουλο όχι μόνο στις προπονήσεις αλλά ακόμα και όταν ξεκουραζόμασταν ώστε να μπορέσει ο προπονητής να μάθει την ομάδα τους παίχτες αλλά και γενικά τον σύλλογο που λέγεται Άρης.
Η χρονιά που πέρασε ήταν δύσκολη για τον Άρη τόσο αγωνιστικά όσο και εξαγωνιστικά, πώς το βιώσατε αυτό από τη πλευρά σας;
Από το καλοκαίρι ακόμα όταν έκανα προπονήσεις στην Κ17 στη Νάουσα σε πολλές συνεντεύξεις που είχα δώσει, είχα πει και είχα τονίσει πως η φετινή χρονιά θα είναι η πιο δύσκολη στην ιστορία του Άρη. Τα προβλήματα ήταν πολλά και οικονομικά και διοικητικά αλλά και αγωνιστικά σε θέματα παικτών. Πρώτη φορά η ομάδα δε ξεκίνησε προετοιμασία με ολοκληρωμένο ρόστερ καθώς και πρώτη φορά έγινε τόσο μεγάλη αφαίμαξη παικτών από τις Κ17 και Κ20 στην πρώτη ομάδα.
Όλα τα παραπάνω τα βλέπαμε και ξέραμε ότι ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα και ότι η ομάδα θα περάσει πολλά. Ήταν μια τρελή χρονιά για όλους μας , από προσωπικό, προπονητές και ποδοσφαιριστές μέχρι και διοικήσεις. Μέσα σε μια χρονιά αλλάξαμε τρεις διοικήσεις και πέντε προπονητές πράγμα που τα μαρτυράει όλα. Παρόλα αυτά το κέρδος μας είναι η παραμονή στη σούπερ λίγκα αλλά και το βάπτισμα του πυρός που πήραν ορισμένα νέα παιδία μέσα σε δύσκολες συνθήκες και πλέον αποτελούν την παρακαταθήκη μας για το μέλλον.
Τι πρέπει να κάνει ο Άρης και στο αγωνιστικό αλλά και στο διοικητικό κομμάτι για να είναι πιο ανταγωνιστικός την νέα χρονιά;
Σίγουρα συνδυάζονται το αγωνιστικό με το διοικητικό κομμάτι και πρέπει να υπάρξει μια σταθερή διοίκηση η οποία θα φέρει ηρεμία αλλά και ενότητα σε όλες τις τάξεις του Άρη. Σε διαφορετική περίπτωση θα υπάρχει πρόβλημα. Χρειαζόμαστε ένα συσπειρωμένο Άρη για να μην περάσουμε του χρόνου αυτά που περάσαμε φέτος. Όσο αναφορά το αγωνιστικό κομμάτι τα πράγματα είναι καλύτερα παρά το οικονομικό πρόβλημα. Στην ομάδα υπάρχει ένας κορμός γεμάτος εμπειρίες από τη φετινή χρονιά που άμα παραμείνει και σε συνδυασμό με κάποιες αξιόλογες προσθήκες μπορεί να δημιουργηθεί μια υγιείς και ανταγωνιστική ομάδα.
Πώς είναι να δουλεύεις δίπλα στον Σούλη Παπαδόπουλο ;
Είναι ένας πολύ εργατικός προπονητής. Χειρίστηκε πολύ καλά την ψυχολογία των παικτών πράγμα που είναι πολύ σημαντικό σε μια ομάδα. Κάθε παίκτης είτε είναι 17 χρονών είτε 35 είναι πάνω από όλα άνθρωπος και άμα ο προπονητής δε τον διαχειριστεί σωστά δε θα αποδώσει το αναμενόμενο. Ιδιαίτερα στον Άρη όταν ήρθε τον ηθικό των ποδοσφαιριστών ήταν πολύ πεσμένο όμως ήξερε τι να κάνει για να τους δώσει την κατάλληλη ώθηση. Εκτός της ψυχολογίας ο κύριος Παπαδόπουλος δούλεψε πολύ στην τακτική βελτιώνοντας άμυνα και επίθεση κάτι που φάνηκε και μέσα από τα παιχνίδια.
Πόσο σημαντική ήταν η ώθηση του κόσμου του Άρη τη χρονιά που πέρασε;
Ο κόσμος του Άρη στήριξε όλη την ομάδα και ιδιαίτερα στα δύσκολα. Ακόμα και στα παιχνίδια που δεν πήγαν όπως θα θέλαμε ο κόσμος αντέδρασε ψύχραιμα και όχι με ακρότητες. Είναι άξιος συγχαρητηρίων καθώς ώθησε την ομάδα σε μεγάλο βαθμό, την στήριζε συνεχώς και την προστάτεψε όταν χρειαζόταν.
Το Ελληνικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε δεινή θέση. Ποιές αλλαγές πιστεύετε πως πρέπει να γίνουν για να ξαναφτάσει το άθλημα σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο;
Το 2004 η εθνική ομάδα πέτυχε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα κατακτώντας το Ευρωπαϊκό. Δυστυχώς δε εκμεταλλευτήκαμε ότι μας έδωσαν αυτά τα παιδιά και ο Ρεχάγκελ. Πλέον το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό. Βλέπουμε ότι από του χρόνου η Β εθνική θα αποτελείτε από δύο ομίλους ενώ η Γ γίνεται ερασιτεχνική.
Τότε έπρεπε να γίνει ένα καλύτερο οργανόγραμμα από την ΕΠΟ και να μπούνε καλύτερες βάσεις ώστε να μη φτάναμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Δυστυχώς δεν έγινε σωστός προγραμματισμός και οργάνωση από τους υπευθύνους με αποτέλεσμα να έχουμε πέσει τόσο που πιο κάτω σε πάει. Όλες οι ομάδες πρέπει να βελτιώσουν τις υποδομές τους και να στηριχτούν στα δικά τους παιδιά ώστε να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση. Το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει στον Άρη από την νέα διοίκηση είναι να δώσουν στα νέα παιδιά ένα προπονητικό κέντρο.
Υπάρχει ταλέντο στους νεαρούς ποδοσφαιριστές του Άρη;
Ο Άρης πάντα έβγαζε ταλέντα. Πλέον όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και δε φτάνει μόνο το ταλέντο αλλά χρειάζεται και η σωστή δουλειά. Παλαιότερα το ταλέντο μόνο του ίσως να έφτανε αλλά πλέον το άθλημα έχει αλλάξει επίπεδο. Το υλικό στους νέους της ομάδας είναι πολύ καλό και με σωστή δουλειά μπορούν να βγούνε πολύ ικανοί ποδοσφαιριστές στο μέλλον. Πραγματικός θησαυρός.
Ποιά είναι η μέχρι τώρα καλύτερη στιγμή στη καριέρα σας;
Σίγουρα ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος με την Κ17 την περσινή χρονιά. Ήταν μια χρονιά που είχαμε χάσει έναν ποδοσφαιρικό πατέρα τον Στέφανο Γιώρη και το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να του αφιερώσουμε αυτή την επιτυχία. Πολύ σημαντική στιγμή στην καριέρα μου ήταν ασφαλώς και η ένταξη μου στην πρώτη ομάδα του Άρη καθώς πιστεύω πώς όπως οι ποδοσφαιριστές έτσι και οι προπονητές πρέπει να χτίζουμε βήμα βήμα την καριέρα μας ώστε να είναι και πιο σταθερά τα βήματα που κάνουμε αλλά και για να μη βρεθούμε σε συνθήκες που δε μπορούμε να ανταποκριθούμε.
Τέλος, ποιές είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον;
Κάθε προπονητής πρέπει να ενημερώνεται και να κοιτάει την επόμενη μέρα. Θέλω συνεχώς να κοιτάω πιο ψηλά. Θέλω να πάρω το δίπλωμα προπονητικής της Ουέφα “Ουέφα Προ” και κάποια στιγμή να πάω στο εξωτερικό και να παρακολουθήσω μεγάλα κλάμπ της Ευρώπης ώστε να ενημερωθώ να αποκτήσω γνώσεις και να γίνω καλύτερος.
Μανώλης Μιχάλαινας, Γιάννης Γκίνης
