Η εμφάνιση στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν αρκετά καλή μέχρι το 25’. Όσα παρουσίασε ο Άρης μέχρι εκείνο το σημείο είναι μια… ηλιαχτίδα αισιοδοξίας για τη συνέχεια ή… παραμορφωτικός φακός;
Η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση. Ο Άρης βρήκε απέναντί του έναν Παναθηναϊκό που δεν ήθελε να σπαταλήσει ενέργεια γιατί παίζει μέσα στη βδομάδα δύο αγώνες στην Ευρωλίγκα.
Στο πρώτο ημίχρονο ακολούθησε τον ρυθμό και έκανε το παιχνίδι του επιθετικά, έβγαλε συνεργασίες, έδειξε την ποιότητά του, αλλά αμυντικά παρουσίασε και πάλι πολλά κενά, είτε σε άμυνα ένας εναντίον ενός, είτε ομαδικά.
Όταν ο Παναθηναϊκός επέμεινε με Καλάθη, Φριντέτ και Ουάιλι, ο Άρης δεν μπόρεσε να ακολουθήσει. Από το 55-51 στο 24’ το σκορ έγινε 81-62 στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου και εκεί τελείωσαν όλα.
Είναι λάθος να μπει κανείς στη διαδικασία να συγκρίνει την απόδοση του Άρη χθες με την απόδοση που είχε σε παιχνίδια που θα έπρεπε να έχει κερδίσει (Λάρισα, Ιωνικός), γιατί κάθε παιχνίδι έχει τη δική του ιστορία και τα δικά του δεδομένα.
Χθες ο Άρης έπαιξε… ανέμελα. Δεν είχε τίποτα να χάσει και για 25 λεπτά είχε καλή εικόνα επιθετικά. Μη γελιέται κανείς… Αμυντικά ο Άρης είναι πολύ κακή ομάδα και ο Παναθηναϊκός που δεν φόρτσαρε του έβαλε 108 πόντους.
Μέσα στο Παλέ, με τον Κολοσσό απέναντί του, που θα παίξει στο 100% των δυνατοτήτων του, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Ο Σούλης Μαρκόπουλος έχει πράγματα να κρατήσει από τον χθεσινό αγώνα. Η αγωνιστική άνοδος του Γκάρι Τάλτον είναι ίσως το πρώτο, όπως και οι συνεργασίες που έβγαλε η ομάδα (26 ασίστ), το αγωνιστικό θράσος του Γιάννη Σιδηροηλία, που δεν… μάσησε με τον Ουέσλι Τζόνσον απέναντί του, η σταθερότητα του Δημήτρη Φλιώνη.
Είναι στοιχεία που πρέπει να αξιοποιηθούν από το επόμενο Σάββατο και μετά, γιατί ο Άρης δεν έχει περιθώρια για απώλειες, ειδικά μέσα στο Παλέ.
Είναι μια κανονική ομάδα μπάσκετ, με χτυπητές αδυναμίες και συγκεκριμένες δυνατότητες. Οι τραυματισμοί κομβικών παικτών (Μποχωρίδης, Μόρις) του έχουν στερήσει νίκες, αλλά αυτό δεν παύει να στερεί από το γκρουπ την ποιότητα.
Ωστόσο είναι αναγκαίο να γίνει μία αλλαγή και σήμερα η προτεραιότητα είναι αθλητικότητα στη φροντ λάιν, όχι ο Τάλτον.
