Στην ζωή τα πράγματα δεν είναι όλα ρόδινα και σίγουρα αυτό ισχύει για τον Μόουζες Οντουμπάγιο, ο οποίος εκτός απροόπτου θα ντυθεί αύριο στα κιτρινόμαυρα, μια και όπως αναφέρουμε σε άλλο ρεπορτάζ είναι ο… εκλεκτός για την θέση του δεξιού μπακ.
Ο Μόουζες από 13 χρονών αναγκάστηκε να ζήσει χωρίς την “συντροφιά” της μητέρας του. Την έχασε πολύ μικρός από ελονοσία, μία αρρώστια που θερίζει κυρίως τους κάτοικους της Αφρικής. Ο 28χρονος που είναι προ των πυλών του Κλεάνθης Βικελίδης, προέρχεται από Νιγηριανούς γονείς που έχουν εγκατασταθεί τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στο Νοτιοανατολικό Λονδίνο και πιο συγκεκριμένα στο Γκρίνουιτς.
Όπως αναφέρει στο malarianomore.org.uk, ο Μόουζες: “H μαμά μου, η Έσθερ ήταν μια δυνατή, συμπονετική γυναίκα που μας αγαπούσε όλους πολύ. Πάντα με ενθάρρυνε να είμαι γενναίος, να κάνω το καλύτερό μου και πίστευε πραγματικά σε εμένα ως νεαρή παίκτρια – έγραψε το πρώτο μου ποδοσφαιρικό βιογραφικό και μάλιστα με φωτογράφιζε με τα τρόπαιά μου καθώς ήθελε να πλησιάσει όλους τους κορυφαίους συλλόγους! Ήταν Υπάλληλος Υγείας και πριν από έντεκα χρόνια τη χάσαμε τραγικά και αναίτια από ελονοσία. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για όλους μας, ειδικά επειδή εκ των υστέρων, γνωρίζουμε ότι ο θάνατός της θα μπορούσε να είχε αποτραπεί τόσο εύκολα”.
Το γεγονός πως μεγάλωσε στη Νιγηρία ήταν και αυτό που ώθησε στην μαμά του να πιστεύει ότι ήταν ανθεκτική στην ελονοσία, κάτι που όμως δεν ήταν εν τέλει αλήθεια. Σε ενημερωτικό ταξίδι σχετικά με την υγεία, στην Γκάνα, η μητέρα του Μόουζες κόλλησε την αρρώστια την οποία και πήρε μαζί της στην Αγγλία όταν και γύρισε. Μάλιστα, μετά από λίγο καιρό, η μαμά του ταξίδεψε στην Ουγκάντα για να δει έναν γιατρό που της είχαν συστήσει. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που την είδε.
“Ήμουν 13 και έπαθα σοκ τους πρώτους πέντε μήνες. Δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν, να χάσει τον γονιό του σε τόσο μικρή ηλικία. Πάντα έβλεπα τη μαμά μου ως μια τόσο δυνατή γυναίκα, τίποτα δεν θα την επηρέαζε. Ο θάνατος της μαμάς με άλλαξε για λίγο, ήταν σαν να είχε ξεριζωθεί ένα μέρος του εαυτού μου. Έχασα ακόμη και το ενδιαφέρον μου για το ποδόσφαιρο, αλλά ευτυχώς τελικά μετέτρεψα τη θλίψη μου σε κίνητρο για να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και καλύτερος άνθρωπος και αυτό είναι το επίκεντρό μου από τότε. Είναι η κληρονομιά της μαμάς. Θα χαιρόταν τόσο πολύ να δει πού βρίσκομαι τώρα – όλη η σκληρή δουλειά της αποδίδει.”
Μετά από αυτή την περιπέτεια, ο 28χρονος ποδοσφαιριστής έγινε πρεσβευτής του Malaria No More UK που αποτελεί μία φιλανθρωπική οργάνωση σχετιζόμενη με την ελονοσία.
Παράλληλα, η πορεία που κατέγραψε δείχνουν ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής γεννημένος μαχητής!
