Η οικογένεια του Άρη θρηνεί την απώλεια του Κώστα Παπαϊωάννου.
Ο Κώστας Παπαϊωάννου έφυγε σε ηλικία 79 χρόνων, έχοντας τιμήσει επί σειρά ετών τη φανέλα του Άρη, όντας ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της ιστορίας του.
Ήταν στην ομάδα που σήκωσε το κύπελλο Ελλάδας το 1970, ενώ φόρεσε και τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Μεταγράφηκε στον Άρη από τον ΠΑΟΔ το 1967 και έπαιξε με μεγάλη επιτυχία τη θέση του αριστερού επιθετικού και ενίοτε του επιτελικού μέσου έως το 1976, όταν και μεταγράφηκε στον Παναιτωλικό, όπου έκλεισε την καριέρα του.
Συγκεκριμένα, ήταν ακρογωνιαίος λίθος στην κατάκτηση του Κυπέλλου το 1970, όπως και σ’ αυτήν του Κυπέλλου Μεγάλης Ελλάδας το 1971. Συνολικά μέτρησε 226 αγώνες και 64 γκολ στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, 20 συμμετοχές και 12 γκολ στο Κύπελλο και 12 γκολ με 3 τέρματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με τη φανέλα του Άρη. Επίσης είχες 3 συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδας, από το 1969 έως το 1972.
Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και σήμερα έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων, σκορπώντας τη θλίψη σε όλη την οικογένεια των κιτρινόμαυρων.
Το PRESSARIS εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα το σκεπάζει.
Η οικογένεια του Άρη θρηνεί την απώλεια του Σόλωνα Υψηλάντη, ενός αφανούς ήρωα του κιτρινόμαυρου συλλόγου επί δεκαετίες!
Ο άνθρωπος που αποτέλεσε επί σειρά δεκαετιών εκπρόσωπο της ζωντανής ιστορίας του Άρη, πρώην αθλητής στίβου και άοκνος «εργάτης» του συλλόγου, δεν είναι πια ανάμεσα μας, “σβήνοντας” σε ηλικία 94 χρόνων… Τεράστια η προσφορά του στον Άρη. Τεράστιος Σόλων Υψηλάντης… Μόνο αυτά τα λόγια ταιριάζουν.
Eδωσε την ζωή του και την ψυχή του στον σύλλογο και ακόμα μέχρι τις τελευταίες του στιγμές, το μυαλό του ήταν στον Άρη και στο γήπεδο στα σπασμένα καρεκλάκια που θέλουν αλλαγή και αντικατάσταση, στις ζημιές και τις επισκευές του γηπέδου, στην παραμικρή λεπτομέρεια που αφορούσε το δεύτερο “σπίτι” του…
Ήταν η ψυχή και η αγάπη του Άρη… Είχε δώσει όλο το «είναι» του στον σύλλογο για περισσότερα από 70 χρόνια.
Το παράδειγμα της αφοσίωσης και της προσφοράς του είναι οδηγός για ολόκληρες γενιές φιλάθλων του Άρη.
Το PRESSARIS εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Σόλωνα Υψηλάντη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει…
Η οικογένεια του Άρη θρηνεί την απώλεια του Θανάση Κώνστα! Ακόμη ένα σκληρό χτύπημα για τους κιτρινόμαυρους αποτελεί ο χαμός του.
Ανιδιοτελής Αρειανός από γεννοφάσκια του, έχει βοηθήσει τον σύλλογο τόσο χορηγικά, όσο και ένα σύντομο πέρασμα του από την ΠΑΕ, αλλά σε όλη του τη ζωή ήταν εκεί στο πλευρό της ομάδας. Παράλληλα, αποτελούσε από τους βασικούς εμπνευστές και υποστηρικτές του Yellow Radio.
Το PRESSARIS εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Θανάση Κώνστα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει.
Το Yellow Radio τον “αποχαιρέτησε” πριν λίγο αναφέροντας τα εξής:
“Δεν μπορεί, δεν είναι αλήθεια… Κι όμως. Το χτύπημα είναι μεγάλο, τεράστιο, ασήκωτο! Μακάρι να ήταν ένα από τα αστεία που συνήθιζε να λέει στην παρέα, με τους φίλους του, η ψυχή της παρέας ήταν άλλωστε, ο πιο καλοσυνάτος και χαμογελαστός άνθρωπος που γνωρίσαμε ποτέ, αλλά δεν είναι αστείο, δεν είναι ψέμα.
Ο Θανάσης Κώνστας «έφυγε» σήμερα, τόσο ήσυχα, τόσο αθόρυβα από κοντά μας σε ηλικία μόλις 56 χρόνων, μετά από μια σκληρή μάχη που έδωσε επί 21 μέρες με τον καταραμένο κορωνοϊό. Πάλεψε σαν ήρωας με την γνωστή του μνημειώδη αξιοπρέπεια στην ΜΕΘ του Αγίου Παύλου, χωρίς να δυσανασχετήσει λεπτό, χωρίς να παραπονεθεί, δίνοντας μόνο την μάχη, όπως έκανε τόσα χρόνια, από μικρό παιδί… Με πείσμα, αθόρυβα, παλικαρίσια.
Η μοίρα όμως ήταν σκληρή μαζί του, σκληρή και άδικη απέναντι σ’ ένα στολίδι πραγματικό της οικογένειας του Άρη, η οποία είναι πλέον πιο φτωχή από σήμερα.
Ο δικός μας Θανάσης, ο Θανάσης που ήταν φίλος, αδελφός, πατέρας, συνεργάτης μάς αφήνει ορφανούς. Ένας τεράστιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ που έβαλε και έβαζε πλάτη για να μείνει ζωντανό το Yellow Radio από τα capital control μέχρι και σήμερα που η οικονομία καταρρέει, αλλά αυτός που πάντα προτιμούσε να είναι ο αφανής μαχητής της πρώτης γραμμής μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και της… λεζάντας. Που χαιρόταν σαν μικρό παιδί για κάθε βήμα του ραδιοφώνου, που πανηγύριζε σαν να ήταν ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου, όταν ο ΑΡΗΣ ξεκολλούσε από τα βράχια, αναπτυσσόταν, μεγάλωνε, θέριευε, νικούσε εχθρούς και δαίμονες.
Μέσα στην μεγάλη του αγάπη, είχε γράψει τραγούδι «ο Άρης είναι ιδέα», το τραγουδούσε, το χαιρόταν, το καμάρωνε, το κουβαλούσε μέσα στο μυαλό και στην άκακη καρδιά του…
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος το μεγαλείο και την προσφορά του Θανάση. Σίγουρα θα τον αδικούσε, αλλά και πάλι δεν θα άκουγε παράπονο από τον ίδιο, αλλά θα αντίκριζε εκείνο το ευγενικό χαμόγελο στο πρόσωπο του που πάντα τον χαρακτήριζε…
Η οικογένεια του Yellow Radio αισθάνεται συντετριμμένη από την απώλεια του. Ο πόνος ασήκωτος, βαρύς.
Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί σήμερα και αύριο κανονικά, λόγω των αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας. Αυτό θα το ήθελε και ο ίδιος ο Θανάσης. Θα το ζητούσε. Το ζητάει για να του κάνει παρέα εκεί ψηλά στην γειτονιά των αγγέλων, όπου σίγουρα ανήκει.
Στην μνήμη του, την Κυριακή το Yellow Radio δεν θα εκπέμψε πρόγραμμα, ως ελάχιστο φόρο τιμής.
Να σημειώσουμε ότι η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 4μ.μ. στην Αγία Παρασκευή…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα το σκεπάζει…”
Το τραγούδι που έγραψε (στίχοι, μουσική) και τραγούδησε ο Θανάσης Κώνστας.
