Αβάσταχτος είναι πόνος της οικογένειας του άτυχου 19χρονου που έχασε τη ζωή του ενώ διασκέδαζε σε λούνα παρκ στη Χαλκιδική. Νέα στοιχεία αναδεικνύουν την άθλια κατάσταση των μηχανημάτων που υπήρχαν στο συγκεκριμένο λούνα παρκ.
Σε μια εξομολόγηση ψυχής, ο πατέρας του αδικοχαμένου 19χρονου Γιάννη, μίλησε στο MEGA για όλα όσα βιώνει η οικογένειά του τα τελευταία 24ωρα μετά το τραγικό δυστύχημα που άλλαξε για πάντα τις ζωές τους.
«Δύο πράγματα θέλω να πω. Η συγκεκριμένη κυρία (σ.σ. η δήμαρχος της Κασσάνδρας) που δεν την γνωρίζουμε, καταλαμβάνει μια θέση αιρετού. Για όλα αυτά που αναφέρονται, δεν αφορά κανέναν. Όποιος δεν έχει τρόπο να διαχειριστεί τον δήμο του, τις υπηρεσίες του, οποιοδήποτε κομμάτι όλης αυτής της ιστορίας, να πάει στο σπίτι του. Εγώ, ως επιχειρηματίας μακριά από τα παιδιά μου 25 χρόνια γιατί ζω στην Αθήνα, πληρώνω δεκάδες χιλιάδες φόρους για να πληρώνω όλους αυτούς τους ανθρώπους από την κορυφή μέχρι το τέλος. Εμένα, θα μου δώσει εξηγήσεις. Δε με ενδιαφέρει ποιος.
Στα δυο μου παιδιά που είδαν τον αδερφό τους με ανοιγμένο κρανίο και στη μητέρα τους. Αν δεν το κάνουν όλο αυτό μέχρι να χαθεί το θέμα, θα το κάνω μόνος μου. Δε με ενδιαφέρουν ούτε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, ούτε οι εμπειρογνώμονες, ούτε ένας νεαρός που βρέθηκε σε μια θέση με ποινικό μητρώο και πώς ο εισαγγελέας αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο την στιγμή που πραγματοποίησε ήδη πρώτη φορά το αδίκημα και έφυγε εν ώρα λειτουργίας και έτρεχαν οι γονείς να κλείσουν τα μηχανήματα», λέει ο κ. Καμπαΐλης στην αρχή της τοποθέτησής του.
«Αυτά είναι τα πιο σοβαρά ερωτήματα. Αν δεν το κάνουν άμεσα, θα το κάνουμε μόνοι μας, πιστέψτε με. Είμαστε μέσα στην κοινωνία αυτήν και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με πολύ αγώνα. Δε με ενδιαφέρει κανένας αιρετός, κανένα στεφάνι που μας έστειλε εχθές η δήμαρχος, κανένας άνθρωπος ο οποίος εκλέγεται από εμάς και δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του και παραμένει στη θέση του. Αυτά είναι τα σημαντικά θέματα και όχι κάτι διαφορετικό. Πρέπει να απαντήσουν στα παιδιά μου και στη μητέρα τους. Αν δεν το κάνουν, λυπάμαι πάρα πολύ, δε θα ζήσουμε στην Ελλάδα του ’24, στην πραγματική ανομία, θα ζήσουμε στην Ελλάδα που ξέραμε. Πληρώνουμε, αγωνιζόμαστε και θυσιάζουμε όπως βλέπετε τα παιδιά μας».
