Μέχρι στιγμής, η NASA είναι η μοναδική διαστημική υπηρεσία που μπορεί να… καυχιέται για τις επιτυχημένες αποστολές της στον κόκκινο πλανήτη.
Η αμερικάνικη υπηρεσία είναι η μόνη που έχει καταφέρει να προσγειώσει ανιχνευτές στην επιφάνεια του Αρη, αλλά από ο,τι φαίνεται η αποκλειστικότητα δεν θα της ανήκει για πολύ ακόμα.
Αν η αποστολή ExoMars στεφθεί με επιτυχία, τότε οι υπηρεσίες διαστήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ESA) και της Ρωσίας (Roscosmos) θα καταφέρουν να στείλουν τους δικούς τους «αντιπρόσωπους» στον κοντινό μας πλανήτη, δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη… πολυκοσμία πάνω στις κόκκινες εκτάσεις του.
Η αποστολή που ξεκίνησε τον Μάρτη του τρέχοντος έτους έχει στόχο τον εντοπισμό στοιχείων που μπορεί να αποδείξουν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, είτε στο παρελθόν ή ακόμα και στην εποχή μας. Στις 14 Μαρτίου του 2016 εκτοξεύτηκε το πρώτο τμήμα της αποστολής, το Trace Gas Orbiter και το μηχάνημα ανίχνευσης Schiaparelli. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η αποστολή εκτιμάται πως θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Αρη στις 19 Οκτωβρίου.
Οταν συμβεί αυτό τα δύο τμήματα της θα χωριστούν, με τον TGO να παραμένει σε τροχιά γύρω από τον Αρη, σκανάροντας τις επιφάνειες του για την ιδανική προσγείωση του δεύτερου τμήματος της αποστολής (που θα γίνει τον επόμενο χρόνο), αλλά και συλλέγοντας πληροφορίες για την γεωλογική κατάσταση του πλανήτη. Από την άλλη, το Schiaparelli θα προσπαθήσει να προσεδαφιστεί στον κόκκινο πλανήτη, με κύριο στόχο να τεστάρει τους μηχανισμούς προσγείωσης αλλά και να συλλέξει στοιχεία του πλανήτη. Μάλιστα, ο ESA δημοσίευσε ένα βίντεο προσομοίωσης για την προσεδάφιση του Schiaparelli.
Αξίζει να σημειωθεί πως το TGO θα είναι ο μεγαλύτερος ανιχνευτής που μπαίνει σε τροχιά γύρω από τον Αρη. Παρόλα αυτά, μέχρι τις 19 Οκτωβρίου οι Ευρωπαίοι και οι Ρώσοι επιστήμονες δεν έχουν κανένα λόγο για… πανηγυρισμούς.
Για την ακρίβεια, τόσο ο ESA όσο και ο Roscosmos πρόκειται να σπάσουν ένα αρνητικό ρεκόρ, που τους κρατάει μακριά από την επιφάνεια του Αρη. Η Ρωσία μάλιστα, ήδη από την δεκαετία του 1960, επί εποχές Σοβιετικής Ενωσης, είχε ξεκινήσει αντίστοιχες προσπάθειες, αλλά καμία δεν στέφθηκε με επιτυχία. Σε ίδια επίπεδα κινείται και ο ESA, που το 2003 έφτασε πιο κοντά από ποτέ, όταν η αποστολή του ανιχνευτή Beagle 2 προσεδαφίστηκε στον Αρη, αλλά τα ηλιακά της πάνελ απέτυχαν να ανοίξουν, με αποτέλεσμα να χάσει την επαφή με την Γη.
Η αποστολή ενός ανιχνευτή στον Αρη παρουσιάζει εξαιρετικές δυσκολίες, αλλά αυτή τη φορά οι επιστήμονες των δύο υπηρεσιών διαστήματος είναι αισιόδοξοι πως θα τα καταφέρουν, αποδεικνύοντας πως είναι ικανοί να ακολουθήσουν τα επιτεύγματα της NASA.
Αν όλα πάνε καλά, τότε η αποστολή θα μπει στην επόμενη φάση της, όπου και θα σταλεί μια πλατφόρμα προσεδάφισης στον γειτονικό πλανήτη που θα χρησιμεύσει στην προσγείωση του Rover που θα σαρώσει τον Αρη, το 2020. Μέχρι τότε, αν φυσικά όλα εξελιχθούν σύμφωνα με τις μελέτες, οι επιστήμονες θα έχουν μαζέψει αρκετά στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων.
Πηγή: iefimerida.gr
