Ομάδα που εμπνέει πάλι τον κόσμο της, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του, καθώς δείχνει στον αγωνιστικό χώρο σε πολύ μεγάλο βαθμό όλα αυτά που θέλει να βλέπει ο κάθε φίλαθλός της. Αυτό είναι εδώ και λίγες εβδομάδες ο Άρης του Σάββα Παντελίδη…
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με επιλογές για Σκόρερ, Κάρτες & Κόρνερ σε κάθε αγώνα του Άρη
Πόσο να σταθεί κανείς στο χθεσινό ματς, όταν μπροστά της η ομάδα έχει ένα πρόγραμμα… βουνό, με συνεχόμενα ντέρμπι, εκ των οποίων τα δύο από τα τρία είναι αυτή τη φορά εκτός έδρας. Κρατάω την υπερπροσπάθεια, χθες, αρκετών παικτών του Άρη καθώς το να παίζει μία ομάδα για 80 και πλέον λεπτά με παίκτη λιγότερο, είναι ότι χειρότερο μπορεί να της συμβεί. Κι όμως, φρόντισαν να “κρύψουν” αυτό το κενό και να παίξουν κατά διαστήματα τον Πανιώνιο, σαν τη γάτα με το ποντίκι…
Συν τις άλλοις, έγιναν και δύο αναγκαστικές αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο. Ματς που θύμιζε αυτό με τον Παναιτωλικό, αλλά όχι σε όλα του. Με την ομάδα του Αγρινίου, ο Άρης “κατέρρευσε” όχι τόσο με την αποβολή, όσο από τα δικά του ανόητα λάθη. Παρ΄όλα αυτά και τότε, με 10 παίκτες από νωρίς, έπαιξε πολύ καλύτερα από τον αντίπαλό του. Χθες, δεν ήταν η ίδια ομάδα με τότε. Άλλαξαν πολλά και το βασικότερο; Πλέον είναι… ομάδα! Και φαίνεται αυτό. Τα παιδικά λάθη έχουν μειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, δείγμα της ψυχραιμίας και της σωστής δουλειάς που έχει γίνει το τελευταίο διάστημα.
Γενικότερα, χθες, όλα έδειχναν να πηγαίνουν στραβά για τον Σάββα Παντελίδη, που πλέον έχει μπροστά του το πιο κρίσιμο “τεστ”, τόσο για τον ίδιο, όσο φυσικά και για την ομάδα του. Τα συνεχόμενα ντέρμπι…
Για κάποιους ενδεχομένως να είναι απλά παιχνίδια, για άλλους κάτι περισσότερο. Το σίγουρο είναι πως η ομάδα οφείλει να βλέπει τη νίκη σε κάθε ένα από αυτά, αρχής γενομένης από αυτό της Κυριακής με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Το ταμείο; Ας γίνει στο τέλος αυτής της σειράς αγώνων, καθώς υπάρχει στόχος φέτος και είναι ξεκάθαρος. Το ευρωπαϊκό εισιτήριο μπορεί να πλησιάζει κάθε αγωνιστική όλο και πιο κοντά, όμως ακόμα δεν έχει τυπωθεί το όνομα του Άρη πάνω σε αυτό. Επομένως, χρειάζεται υπομονή και εμπιστοσύνη.
Τίποτα ενδεχομένως να μην τελειώσει στα ματς με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Αντιθέτως, ίσως αρχίσει! Μία διαφορετική, πολύ πιο “ζεστή” σχέση της τωρινής ομάδας με τον κόσμο της. Πολύ καλύτερη κι από αυτή που είδαμε χθες, όταν άπαντες στο “Κλεάνθης Βικελίδης” χειροκρότησαν την προσπάθεια αυτής της ομάδας. Διότι είναι ξεκάθαρο, πως ο κόσμος του Άρη ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει. Και το αντίθετο, το έχει αποδείξει. Και σχετικά πρόσφατα. Έκανε την κριτική του σε όλους, διοίκηση, ομάδα, προπονητή. Με τον δικό του τρόπο, τον αυθόρμητο. Όμως ξέρει πως να τους σηκώσει στους ώμους, όταν δει αλλαγή. Λειτουργεί με το συναίσθημα, δεν έχει να κερδίσει τίποτα παραπάνω, παρά μόνο την ικανοποίηση κάθε φορά που βρίσκεται στο πλευρό αυτής της ομάδας.
Το χθεσινό χειροκρότημα και φυσικά η απαίτηση στο τέλος για νίκη στο επόμενο ματς, είναι η καλύτερη ψυχολογική “ένεση” γι αυτή την ομάδα. Αυτό που χρειάζεται για τα επόμενα ματς, μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος ο Άρης, είναι η θετική αύρα του κόσμου του, η εμπιστοσύνη που πλέον του δείχνει και φυσικά πάθος και θέληση για διάκριση.
Υ.Γ. Σαφέστατα αψυχολόγητη η ενέργεια του Μιτζέν Μπάσα. Κρέμασε την ομάδα του, θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα στον αντίπαλό του, που γλίτωσε ευτυχώς τα χειρότερα. Η κίνηση του Αλβανού έγινε και… τελείωσε! Δεν είναι δυνατόν να… σέρνεται από εδώ και στο εξής, διότι ούτε στον παίκτη θα κάνει καλό, ούτε στην ίδια την ομάδα. Έδειξε μεταμέλεια, το δήλωσε δημόσια, κάτι που σπάνια συναντά κανείς πλέον στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Υ.Γ.1. Ο Ντάνιελ Λάρσον, ήταν χθες εντυπωσιακός. Ο Σουηδός όχι μόνο έδειξε ότι μπορεί πλέον να παίξει 90λεπτο, αλλά είναι απαραίτητος με τέτοιες εμφανίσεις.
Υ.Γ.2. Τον σεβασμό λένε τον κερδίζεις, δεν τον απαιτείς. Έτσι γίνεται συνήθως, όχι όμως στην ελληνική διαιτησία. Ο Άρης είναι ακόμα αδύναμος να απαιτήσει αυτό που δικαιούται. Κάποιες φορές θα τους κερδίζει, κάποιες όχι, όπως χθες. Είναι μία μάχη “άνιση”, δίχως τελειωμό. Αν την παρατήσεις, χάθηκες. Οπότε ας μην το κάνουν ποτέ αυτό…
