Στον χθεσινό αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα η εικόνα του Άρη μεσοαμυντικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν (λίαν επιεικώς) τραγική…
Η τετράδα της άμυνας, μαζί με τον Κουέστα, πελαγοδρομούσε σε κάθε επιθετική ενέργεια των φιλοξενούμενων, ενώ η μεσαία γραμμή ήταν αναποτελεσματική στα ανασταλτικά της καθήκοντα.
Τα πράγματα στα χαφ τα διόρθωσε σε μεγάλο βαθμό η είσοδος του Τζίμι Τζέγκο στο δεύτερο ημίχρονο, ενδεχομένως και το… ταμπούρι που αποφάσισε να παίξει ο ΠΑΣ, αφού ήταν μπροστά με δύο γκολ.
Ωστόσο, ο Αυστραλός έδειξε με την εμφάνισή του πως κακώς δεν είχε θέση βασικού, από τον Άκη Μάντζιο, που σίγουρα θα μετάνιωσε γι αυτή του την επιλογή, πριν την έναρξη του αγώνα. Είχε τρεξίματα, έπεφτε με την δύναμη πάνω στην μπάλα και γενικότερα έδειξε στοιχεία που σε καμία των περιπτώσεων δεν έδειξαν, Λούκας Σάσα και Χαβιέ Ματίγια.
Ο Ισπανός είναι ο ποδοσφαιριστής της μίας φάσης. Το έδειξε και χθες στο γκολ της ισοφάρισης. Μπορεί σε όλο το ματς να είναι… χαμένος, αλλά έχει ποιότητα στις εκτελέσεις στημένων, ειδικά των φάουλ, λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή και μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω.
Εξακολουθεί να δείχνει, όμως, πως δεν είναι πλήρως έτοιμος. Ή κι αν είναι έτοιμος, δεν είναι σε καλή κατάσταση ή για την ακρίβεια καλύτερη από αυτή του Τζίμι Τζέγκο.
Ενδεχομένως αυτό το γκολ να του δώσει μία ώθηση για την συνέχεια, να “χτίσει” ψυχολογία πάνω σε αυτό και να φτάσει στο σημείο που όλοι θέλουν στην ομάδα.
