Εκτενές αφιέρωμα στη ζωή και την καριέρα του Ανδρέα Τάτου έκανε το “gazzetta.gr” με αφορμή την συμφωνία του με τον Άρη για το επόμενο εξάμηνο. Δηλώσεις του ίδιου του Τάτου, αλλά και ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του τα περασμένα χρόνια.
Αναλυτικά το αφιέρωμα για τον νέο παίκτη του Άρη:
Στη γειτονιά μου την παλιά…
Περίπου είκοσι χρόνια μετά, οι ιστορίες μοιάζουν να έχουν πάρει το στοιχείο του παραμυθιού. Όλοι αναζητώντας το «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», έστω κι αν σε αρκετές περιπτώσεις δεν βρέθηκε ούτε το καλά και πολύ περισσότερο ούτε το καλύτερα. Το είδωλό του ήταν τότε 19 χρονών. Εκείνος, μετά βίας είχε συμπληρώσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Τα σύνορα άνοιξαν και τα ελληνικά χωριά στη Β. Ήπειρο θα ερήμωναν. Για άλλους ήταν εύκολο να βρουν τον τρόπο να έρθουν στην Ελλάδα, για άλλους οι δυσκολίες τους ανάγκαζαν ακόμα και να παρανομήσουν. Η οικογένεια του Ανδρέα Τάτου πήρε τάχιστα στην απόφαση. Άφησε τη Χειμάρρα και μετακόμισε στη Ζάκυνθο. Ο μικρός, γεννημένος στις 11 Μαΐου του 1989, θα γνώριζε μόνο μια χώρα, εκείνη που στο χωριό του έλεγαν πατρίδα.
«Οι ρίζες μου είναι ελληνικές. Είμαι από τη Χειμάρρα. Όλοι μας εκεί μιλάμε μόνο ελληνικά. Δεν είναι τυχαίο που η σημαία μας είναι ελληνική και έχει έναν αετό. Και οι πρόγονοί μας πολέμησαν για την Ελλάδα». Συντοπίτης του Πύρρου Δήμα, δεν έχανε αγώνα του, όμως η καρδιά του σκιρτούσε για άλλο άθλημα. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Πύρρος Δήμας είναι το μεγάλο καμάρι της Χιμάρας και πολλά παιδιά θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, ανεξαρτήτως του αθλήματος που θα επιλέξουν. Είναι αθλητής-θρύλος με μεγάλη προσωπικότητα και τα μετάλλια και οι διακρίσεις που έφερε στην Ελλάδα μιλούν από μόνα τους. Δεν μπορώ να ξεχάσω την «τρέλα» με την οποία παρακολουθούσα τους αγώνες του στα μεγάλα διεθνή τουρνουά της άρσης βαρών. Πάντα τον θαύμαζα και η πορεία του ενέπνευσε πολλά νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό».
Εκείνος, όπως κι ένα γειτονάκι του, θα επέλεγαν το ποδόσφαιρο. «Δεν θα ήθελα καν να σκεφτώ τι άλλο θα μπορούσα να κάνω στη ζωή μου. Από πολύ μικρός, παίζω ποδόσφαιρο, ζω απ’ αυτό τώρα», δηλώνει τώρα, ακριβώς όπως και ο Σωτήρης Νίνης, με τον οποίο μεγάλωσαν μαζί. Ίσως και να ήταν οι αρχηγοί που θα διάλεγαν τους συμπαίκτες τους στα πάρκα, στις πλατείες ή στο προαύλιο. «Με τον Σωτήρη έχουμε κοινή πορεία, αφού οι οικογένειές μας μόλις μας γέννησαν ήρθαν στη Ζάκυνθο. Μέναμε στην ίδια γειτονιά. Πήγαμε μαζί στο σχολείο και μέχρι σήμερα διατηρούμε οικογενειακές σχέσεις».
Όνειρα… 5Χ5!
Η πορεία θα τους χώριζε. Ο Σωτήρης Νίνης έφυγε με την οικογένειά του για την Αθήνα και ο Ανδρέας Τάτος έμεινε στη Ζάκυνθο. Οι γονείς του γρήγορα αντιλήφθηκαν την τρέλα που είχε ο μικρός με το ποδόσφαιρο και τον ενέγραψαν στη σχολή του Στράτου Κουρούμελου στο νησί. «Αφού άρεσε σε μένα, άρεσε και σε αυτούς. Είναι ευχαριστημένοι με ό, τι έχω πετύχει μέχρι στιγμής», εξομολογείται ο Ανδρέας, που θα έβρισκε κι άλλους φίλους εκεί. Ο Χάρης Μαυρίας και ο Στέφανος Καπίνο θα ήταν αρκετά μικρότεροί του, όχι όμως και ο Χρήστος Χαριάτης, με τον οποίο μοιράστηκαν τα ίδια όνειρα. Εκείνος, έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο πριν από περίπου δύο χρόνια και ο διεθνής μέσος συντετριμμένος ήταν από τους φίλους του που κουβάλησαν το φέρετρό του.
Στην ακαδημία «Stratos Club» όλα ήταν πιο παιδικά και πιο αθώα. «Ξεκίνησα να παίζω μπάλα σε ένα 5Χ5 στη Ζάκυνθο, εκεί πέρα έμαθα να παίζω μπάλα», διηγείται ο πρώην παίκτης του Ατρόμητου, που σε κάθε ευκαιρία επιστρέφει στο νησί είτε για να κάνει διακοπές, είτε για να μιλήσει με τον «δάσκαλό» του. «Έχουμε συχνή επικοινωνία. Είχαμε μιλήσει μόλις έγινε η μεταγραφή του και μου υποσχέθηκε ότι θα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια γιατί στόχος του είναι να καθιερωθεί στον Ολυμπιακό», πρόσθετε ο Κουρούμαλος, ο οποίος φουσκώνει από περηφάνια για τα παιδιά του. «Αγωνιζόμουν στον Ζακυνθιακό και προπονούμασταν σε κανονικό γήπεδο. Τότε ο προπονητής που είχαμε μας κατέβαζε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα σάλας 5Χ5 επειδή δεν υπήρχαν ομάδες στη Ζάκυνθο για να παίζουμε», συνεχίζει ο Τάτος και φτάνουμε στο σημείο εκείνο που η ζωή καθορίζεται από τη μοίρα. «Σε ένα παιχνίδι στο Ρίο της Πάτρας με είχε δει τυχαία, επειδή βρέθηκε εκεί, ο Βασίλης Βούζας. Ήρθε, μου μίλησε και στη συνέχεια μίλησε για μένα στον Κίμωνα Κοκορόγιαννη, ο οποίος και με ανέλαβε». Το παιχνίδι στην Πάτρα είχε λήξει 27-1 υπέρ του Ζακυνθιακού, με τον Ανδρέα Τάτος να πετυχαίνει 17 γκολ! Όχι κι άσχημα… Από εκείνη την ημέρα και μετά η ζωή του θα άλλαζε και η καριέρα του θα ξεκινούσε. Αρχικά, από την Τρίπολη. «Έπαιξα στη Δ’ Εθνική για πρώτη φορά και έκανα 28 ματς».
Ο Γιάννης Πετράκης, νυν τεχνικός του ΟΦΗ, ήταν εκείνη την εποχή ο προπονητής του Αστέρα. «Πολύ καλός προπονητής, πολύ καλός άνθρωπος, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ», μνημονεύει ο Τάτος και η σχέση τους ήταν ο βασικός λόγος που σκεφτόταν να κατηφορίσει προς Ηράκλειο. Ο 16χρονος τότε μέσος θα κάνει εκπληκτική χρονιά. Θα πετύχει 21 γκολ σε 32 συμμετοχές, με αποτέλεσμα ακόμα και τώρα να μιλούν για ένα έγκλημα του Αστέρα που άφησε τον παίκτη να φύγει. «Μετά έφυγα και πήγα στην Παναχαϊκή με τον κύριο Ιβάν Γιοβάνοβιτς». Στην Πάτρα θα κάνει το αναμενόμενο πισωγύρισμα. Δε θα παίξει καθόλου στη Β’ Εθνική και θα πάρει μόλις τρεις συμμετοχές στη Γ’, ωστόσο εκείνα τα 17 του γκολ δεν θα έχουν ξεχαστεί!
Καριέρα στην Αθήνα!
Ο Βασίλης Βούζας επέμενε να πιστεύει στο ταλέντο του. Ζήτησε και τον πήρε κοντά του στο Χαϊδάρι και το όνομά του άρχισε να προκαλεί συζητήσεις. «Δεν πρέπει να είναι ταλέντο στα 18 του. Το μέλλον του ανήκει εφόσον μείνει προσγειωμένος και δουλεύει», δήλωνε τότε ο έμπειρος τεχνικός, που γνώριζε ότι είχε ένα διαμάντι στα χέρια του. Σταδιακά, θα το μάθαιναν κι άλλοι. Μετά από 1,5 χρόνο στην ομάδα των δυτικών προαστίων και τα σενάρια άρχισαν να δημιουργούνται. ΑΕΚ, Πανιώνιος, Ξάνθη, Παναθηναϊκός, ακόμα και Ολυμπιακός φέρονταν να ενδιαφέρονται για την απόκτησή του.
Λέγεται πως ο Χενκ Τεν Κάτε ζήτησε να παίξει η ομάδα του φιλικό με το Χαϊδάρι, προκειμένου να τον τεστάρει και πως θα ήταν προ πολλού παίκτης του Ολυμπιακού, αν είχε εισακουστεί η εισήγηση του Τάκη Λεμονή. Το μέλλον του, όμως, ήταν σε μια πιο κοντινή γειτονιά, όμορη και ενίοτε αντίπαλη. «Τα είχα ακούσει κι εγώ αυτά, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο υπήρχε ενδιαφέρον. Με αυτά ασχολείται ο μάνατζέρ μου. Έβλεπα τον Ατρόμητο ως ένα σταθερό βήμα. Μου είχαν δείξει και οι άνθρωποι της ομάδας ότι με ήθελαν. Είναι δύσκολο να πας σε μια μεγάλη ομάδα, αλλά ακόμα πιο δύσκολο είναι να καθιερωθείς σε αυτήν».
Για τη μεταγραφή του, θα χρειαζόταν και πάλι η παρέμβαση του φύλακα-αγγέλου του. «Ο Βασίλης Βούζας με βοήθησε πάρα πολύ. Με πήρε στο Χαϊδάρι και μετά στον Ατρόμητο. Πήγε στην τελευταία μέρα των μεταγραφών και κάπως έτσι συνεχίστηκε η πορεία μου». Η αξία του τότε ήταν 90.000 ευρώ, όσα πλήρωσε ο Γιώργος Σπανός στο Χαϊδάρι. Θα ξεκινούσε και πάλι από τη Β’ Εθνική, δημιουργώντας το δικό του δρόμο προς τη μεγάλη κατηγορία.
«Ο πρώτος χρόνος ήταν δύσκολος για εμένα προερχόμενος από το Χαϊδάρι. Αλλάξαμε και δύο προπονητές κάτι που δεν είναι εύκολο για τους ποδοσφαιριστές, υπήρχε πίεση και προσπάθησα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του νέου μου σωματείου. Στο δεύτερο χρόνο ήρθε ένας προπονητής που με πίστεψε και με εμπιστεύτηκε και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Πιστεύω ότι μπορούσα να πάω ακόμη καλύτερα, αλλά ίσως να μην είχα την εμπειρία που χρειαζόταν».
Στα επόμενα χρόνια θα αποδείκνυε πως άξιζε κάθε ρίσκο. Έγινε πρωταγωνιστής στον Ατρόμητο, έγινε πρωταγωνιστής στην Α’ Εθνική, ανάγκασε τον Τόμας Σάαφ να δηλώσει δημοσίως πως είναι από τους παίκτες που παρακολουθεί η Βέρντερ Βρέμης και έβαλε στο μυαλό του το εξωτερικό. Το καλοκαίρι των σκανδάλων με τις τηλεφωνικές συνομιλίες και το στοίχημα, ο Ανδρέας Τάτος – του οποίου η σχέση με τα τυχερά παιχνίδια περιορίζεται στο ΚΙΝΟ – δήλωνε ότι θέλει να φύγει για το εξωτερικό, όμως λίγους μήνες μετά η καριέρα του έπαιρνε άλλη τροπή.
Παρελθόν, μέλλον, παρόν!
Η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκε στις 19 Αυγούστου του 2011. Ο αρχικός σχεδιασμός ήθελε τον Ανδρέα Τάτο να μένει για έξι μήνες στο Περιστέρι, πριν ξεκινήσει τη ζωή του στον Πειραιά. Οι έξι μήνες έγιναν ένας χρόνος, όμως ο 22χρονος μέσος είχε υπομονή. «Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος που ανήκω στο δυναμικό της κορυφαίας ομάδας στην Ελλάδα και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να δικαιώσω τους ανθρώπους που πίστεψαν στις δυνατότητές μου. Άκουγα πολύ καιρό, εδώ και δύο χρόνια για την ακρίβεια, για το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και περίμενα να διαπιστώσω κατά πόσον υφίσταται ή όχι. Πλέον, νιώθω πολύ ικανοποιημένος και δικαιωμένος γιατί τελικά οι φήμες και τα δημοσιεύματα, αποδείχτηκε ότι ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα».
«Ο Ολυμπιακός είναι το μέλλον μου», έλεγε ένα χρόνο πριν, στις 18 Δεκεμβρίου του 2011. «Το καλύτερο πράγμα με το μέλλον είναι ότι έρχεται μέρα με τη μέρα», θα του απαντούσε ο επίκαιρος – λόγω κινηματογραφικής πρεμιέρας – Αβραάμ Λίνκολν.
