Η δολοφονία του Άλκη ήρθε σε στιγμή που ο πολιτικός κόσμος ασχολούνταν με κομματικές διενέξεις. Με κοκορομαχίες που στο σύνολο τους δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες. Αν μαλώνουν για τον Γεωργιάδη ή τον Πολάκη , εν ήδη χουλιγκάνων, αναγκάζουν τους σκεπτόμενους πολίτες να απέχουν. Και η αποχή είναι θορυβώδης.
– Περίμενα να υπάρχει η ευαισθησία των πολιτικών να μιλήσουν γι’ αυτό, όχι σαν κάτι στιγμιαίο. Η Θεσσαλονίκη φωνάζει καιρό τώρα, ότι υπάρχει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να επιβάλουν τις απόψεις τους με οποιοδήποτε τρόπο. Πώς να το κάνουν όμως όταν οι ίδιοι, έχουν πάρει θέση , ως εντεταλμένοι υποστηρικτές μιας ομάδας; Πόσες φορές δεν δημιούργησαν εντυπώσεις με δηλώσεις στα μέσα, για να ικανοποιήσουν το «δικό τους κοινό»;
– Ο Πρωθυπουργός πίεσε τον Υπουργείο να δώσει προτεραιότητα στην σύλληψη των δραστών. Η αλήθεια είναι ότι, πολύ γρήγορα , οι έρευνες έφεραν αποτέλεσμα και ήδη οι οκτώ από τους δέκα έχουν παραδοθεί στη δικαιοσύνη.
Αυτό που περιμένουμε από τον Πρωθυπουργό είναι να στείλει το μήνυμα ότι δεν είναι μόνο οπαδικό το πρόβλημα. Ότι θα φτάσουν οι έρευνες σε όλα το φάσμα της κοινωνίας. Γιατί κανένας δεν μπορεί να πιστέψει ότι παιδιά , ενήλικοι βέβαια, 20 χρονών και 23 χρονών λειτουργούν αυτόνομα έχοντας την ιδιότητα συνδεσμιτών. Μετά από τις έρευνες τα ευρήματα παραπέμπουν σε κρησφύγετο οργάνωσης και όχι σε οπαδικό στέκι.
– Οι νόμοι αλλάζουν. Έτσι και ο αθλητικός νόμος έχει αλλάξει πολλές φορές. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή του. Το ξέρει η Πολιτεία , το ξέρει ο Πρωθυπουργός. Λύνει αυτό το πρόβλημα; Θα μπορούσε. Αν μείνουμε μόνο στο οπαδικό. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει κάτι βαθύτερο. Κάτι περισσότερο. Μια κακιά νοοτροπία, αβάσιμη , χωρίς καμία νομιμοποίηση, πέραν αυτών που την εφαρμόζουν, για να δείξουν ότι μόνο αυτοί υπάρχουν στην περιοχή. Στην πόλη. Στη χώρα. Μόνο αυτός. Πήρανε λάθος δρόμο. Κι αυτός ο δρόμος οδηγεί σε δολοφονίες.
– Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να φτάσει στο τέλος. Δεν γίνεται διαφορετικά. Αν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε κράτος δικαίου είναι δεδομένο ότι κανένας με ευθύνη δεν πρέπει να κυκλοφορεί ατιμώρητος. Οι κυβερνήσεις δίνουν γη και ύδωρ σε λαοφιλείς ομάδες και χάνουν το δικαίωμα της επιβολής του νόμου. Οι πολιτικοί κρύβονται πίσω από επικοινωνιακά τερτίπια. Όπου βλέπουν ότι μία δήλωση θα τους εκθέσει στο κοινό , αποφεύγουν την όποια τοποθέτηση.
– Η δολοφονία τους αιφνιδίασε. Δεν περίμεναν ότι θα φτάναμε σ’ αυτό το σημείο. Μια ολόκληρη χώρα πενθεί και ξαναφέρνει στη μνήμη του εγκλήματα που έγιναν χωρίς λόγο. Αυτοί ξέμειναν από αντίδραση. Ξέχασαν ότι είναι πολίτες αυτής της χώρας. Έμειναν καλυμμένοι από τις ανακοινώσεις των συλλήψεων. Δεν αντιμετώπισαν το γεγονός ως Πατέρες του Έθνους, αλλά ως άνθρωποι με ενοχές. Που είναι οι αντιπροσωπείες κομμάτων για την αποτίμηση φόρου στον Άλκη; Που είναι οι ενέργειες τους για να δείξουν ότι συμμετέχουν στο πένθος; Που είναι όλες οι νεολαίες των κομμάτων για να πουν ότι αυτό δεν πρέπει να ξαναγίνει; Γιατί δεν το κάνουν; Πόση δύσκολη είναι αυτή η ενέργεια; Φοβούνται κάτι;
– Η περίπτωση του Άλκη δεν θα περάσει έτσι. Η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση έχει υποχρέωση να φτάσει στο τέρμα. Το ποτήρι ξεχείλισε. Όσοι κατάπιαν τη γλώσσα τους κρίνονται. Τους είδε η κοινή γνώμη. Θα τους θυμάται ο κόσμος όταν έρθει η ώρα. Λιγοψύχησαν μπροστά στην πρόκληση να ξεδιαλύνουν την κοινωνία. Η Ελλάδα καθηλώθηκε μπροστά στην τηλεόραση για να καταλάβει πως χάνει κάποιος τη ζωή του χωρίς να φταίει. Χωρίς να έχει καμία σχέση με όλα όσα κατηγορούν τους δολοφόνους του. Δεν ήταν οπαδός και σκοτώθηκε χωρίς να ξέρει το γιατί. Αυτή η νοοτροπία κάνει κακό. Μόνο με το ξερίζωμα της υπάρχει ελπίδα.
