Ο Δημήτρης Σαχινίδης μοιράζεται σκέψεις, αλλά και συναισθήματα με τους φίλους αναγνώστες μέσα από το PRESSARIS, με αφορμή την κατάσταση στο κιτρινόμαυρο μπάσκετ.
“Μετά από ένα πολύ κουραστικό και ψυχοφθόρο διάστημα για τον μπασκετικό Άρη νομίζω πώς ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε σοβαρά με την υποχρέωση που έχουμε απέναντι στην ομάδα, αλλά και στην ίδια μας τη συνείδηση.
Εν μέσω προβλημάτων λοιπόν σε μια βδομάδα από σήμερα ο Αυτοκράτορας του Ελληνικού μπάσκετ μπαίνει στον στίβο μάχης για την νέα χρονιά και αυτό που επιβάλλεται είναι να παρουσιαστεί έτοιμος σε αγωνιστικό επίπεδο μη αφήνοντας τον οποιονδήποτε να αμφιβάλλει για την δυναμική που οφείλει να διέπει τον χαρακτήρα του ανεξάρτητα από τα όποια εξωαγωνιστικά προβλήματα ανακύπτουν.
Το να μπω στη διαδικασία αγωνιστικής ανάλυσης του αγώνα με τον οποίο ανοίγει η αυλαία της φετινής περιόδου είναι άσκοπο για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά κυρίως γιατί ουδέποτε μου άρεσε να αναλώνομαι σε ζητήματα αγωνιστικής φύσεως αφού πιστεύω ακράδαντα πώς οι πάντες κρίνονται βάσει αποτελεσμάτων.
Ο λόγος για τον οποίο αποφάσισα να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο είναι για να εκφράσω μερικές από τις σκέψεις μου σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε εμείς την δική μας ομάδα αδιαφορώντας για τα όποια διοικητικά προβλήματα μπορεί να υπάρχουν.
Η θέση του κόσμου λοιπόν κατά την άποψη μου χωρίς να επιβάλλω κανέναν να την ενστερνιστεί είναι στο θρυλικό Nick Galis Hall στο πρώτο και τελευταίο “ποδοσφαιρικό” γήπεδο μπάσκετ στην Ευρώπη. Σε περίπτωση λοιπόν που κάποιος από τους οπαδούς της ομάδας ακόμη το σκέφτεται ή διχάζεται για το αν πρέπει να στηρίξει την φετινή τιτάνια προσπάθεια του Παναγιώτη Γιαννάκη και των παικτών του καλό θα είναι να μην κάνει τίποτε άλλο πέρα από το να κλείσει τα μάτια του και να θυμηθεί όλες εκείνες τις στιγμές που μας έχει χαρίσει το μπασκετικό τμήμα αναγκάζοντας όλη την αθλητική κοινή γνώμη μιας δύσμοιρης μέχρι τότε τουλάχιστον χώρας να μάθει τι σημαίνει το μπάσκετ, τι σημαίνει να είσαι μέλος έστω και νοερά μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη.
Όσοι λοιπόν επιλέξουν να είναι δίπλα στον μπασκετικό Άρη θα πρέπει να ξέρουν πώς θα δώσουν μια μεγάλη μάχη με τις δυνάμεις και την αντοχή τους, σε περίπτωση που όμως καταφέρουν να βγουν νικητές μέσα από αυτήν την εσωτερική πάλη θα τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και για να το θέσω πιο λαϊκά θα είναι μεγάλοι ΜΑΓΚΕΣ! γιατί απλά θα έχουν βάλει την ομάδα για άλλη μια φορά πάνω από τον θυμό και την απογοήτευση τους.
Κλείνοντας επέλεξα συνειδητά να μην αναφερθώ καθόλου στην διοίκηση της Κ.Α.Ε. γιατί πολύ απλά θεωρώ πως ο καθένας έχει αντίληψη και κρίνει καθημερινά τον οποιονδήποτε.
ΥΓ. ΤΩΡΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΜΕΙΣ!!!”
