Παίρνω, συχνά, ανάσες στα βουνά και κάποιες φορές παρουσιάζω ασυνέπεια στην ροή των κειμένων, ειδικά τα καλοκαίρια. Συμβαίνει. Ίσως και να είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, για να μπαίνουν στην σωστή σειρά τα πράγματα και η σημασία τους.
Αφού, λοιπόν, περίμενα κλήρωση πρωταθλήματος, φιλικό – πρόβα τζενεράλε, που λένε οι γνώστες, με Εθνικό Άχνας, νικητή αντίπαλου ζευγαριού, που μας στέλνει στην Αρμενία και εν αναμονή Δευτεριάτικης κλήρωση επόμενης φάσης, πάρθηκε απόφαση αναβάθμισης στο διαρκείας και στο παρόν κείμενο ξεχωρίζουμε και οριοθετούμε την αξία των γεγονότων.
Κοινωνία ριγέ
Μία αξιοπρεπής οικογένεια συνεχίζει τον αγώνα της, για την ελάχιστη δικαίωση της μνήμης ενός παιδιού που δολοφονήθηκε με τρόπο ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου. Γνωρίζει η προσπάθεια δεν σταμάτησε, στην ετυμηγορία μίας δικαστικής έδρας, όπως και η διαδικασία για κάθαρση. Εφεσιβάλλει, ψάχνει τις νομικές εκείνες οδούς που θα διαμορφώσουν τις συνθήκες έτσι ώστε αμετανόητοι δολοφόνοι να πάρουν τον απαραίτητο εκείνο χρόνο ώστε, αφ’ ενός, να προστατευτεί η κοινωνία απ’ τον σάπιο τρόπο ζωής, σκέψης και δράσης τους και αφ’ ετέρου, να φτάσει η στιγμή που στην, από χρόνια, κατεχόμενη και με αλαζονική νοοτροπία πόλη αυτή, να φυσήξει καθαρός αέρας. Διαρκές το ζητούμενο για “Λευτεριά στην Σαλονίκη”!
Με αφορμή την πρόσφατη αποφυλάκιση της Λέσλι Βαν Χούτεν, κάπου στην Καλιφόρνια, ο δικηγόρος της αναφέρει, μεταξύ άλλων:
“… Εργάστηκε πολύ σκληρά για να ξεπεράσει αυτή την κατήχηση που της είχε γίνει και στη συνέχεια να αναλάβει την ευθύνη. Έπρεπε να αντιμετωπίσει το συναίσθημα της ενοχής για ό,τι έκανε. Είναι αληθινά μετανιωμένη”.
Από τα 19 της, αισίως και υπό όρους, αποφυλακίζεται στα 72 της, με 53 χρόνια φυλάκιση. Σεβασμός στην ζωή. Των θυμάτων, των συγγενών, αλλά και των δραστών. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν θα βλέπεις ριγέ την κοινωνία, μέχρι να έρθει σε ισορροπία ο εγκέφαλός σου, αν συμβεί ποτέ αυτό. Μία τέτοια ποινή θα συνιστούσε παραδειγματισμό, για εμένα.
Παρακολούθησα, δια ζώσης, πολλές στιγμές των συνεδριάσεων της δίκης για την στυγνή και οργανωμένη δολοφονία του Άλκη Καμπανού και την απόπειρα δολοφονίας κατά των φίλων του, από οπαδούς του Π.Α.Ο.Κ.. Η είδηση των ποινών, σε πρώτο βαθμό και το αν και κατά πόσο αυτές θα εκτιθούν, είναι αυτή που έχει την μεγαλύτερη σημασία στα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός Άρη και πόλης ευρύτερα, εδώ και κάποια χρόνια. Αναφέρομαι, κυρίως, στα όσα λαμβάνουν χώρα, κυρίως σε εξωαγωνιστικό επίπεδο, από εκείνη την τεσσάρα , εκείνου του Γενάρη, ίσως και παλιότερα, από εποχή Σουρωτής ή “πεσίματος” σε καφενεία της περιοχής Χαριλάου. Εκτυλίχθηκε, έκτοτε, ένα σχέδιο θαρρείς μελετημένο, με αποκορύφωμα αυτού τις δολοφονίες αμέριμνων ανθρώπων, οπαδών και δυστυχώς στην περίπτωση του Τόσκο δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Ο Ιούλιος του 2023 αποτελεί ορόσημο, ευχή και ελπίδα. Τίποτα δεν σταματά…
Δεν υπάρχει τύχη
Τα αγωνιστικά έπονται. Είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στην ανθρώπινη ζωή και στην εύρυθμη λειτουργία μίας κοινωνίας που θέλει να λέγεται υγιής. Έχουν και αυτά την σημασία τους, ως δευτερεύοντα μεν, ιδιαίτερα σημαντικά δε, για την ψυχική υγεία του οπαδού. Ο Άρης καλείται να πάει κόντρα στα μαθηματικά ή καλύτερα να ανήκει στα τέλη Αυγούστου σε ένα ποσοστό του 8 με 9 τοις εκατό. Τόσο αναλογεί στις ομάδες που έχουν ξεκινήσει από αυτή την φάση του Κόνφερενς Λιγκ, που αρχίζουμε κι εμείς την Πέμπτη και μπήκαν, τελικά, στους ομίλους.
Συγκεκριμένα… Βασιλεία, Κοπεγχάγη, Γάνδη, ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Φέγενορντ, Κάραμπαχ, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Παρτιζάν πρόπερσι και Βασιλεία (ξανά), Σλάβια Πράγας, Άλκμααρ, Μπασακσεχίρ, Βαντούζ, Μόλντε, Στεάουα, Χάποελ Μπερ Σεβά, Τζουργκάρντεν πέρυσι.
Το 2021 οχτώ (8) ομάδες από τις 90 του Β’ προκριματικού γύρου και το 2022 εννιά (9) στις ενενήντα (90) συνολικά, που συμμετείχαν στον μικρό αυτόν αγώνα δρόμου, πέτυχαν τρεις συνεχόμενες προκρίσεις. Αν εξαιρέσεις τους Ελβετούς, με μεγάλη εμπειρία σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα, γεγονός που ενισχύει τις θέσεις στις κληρώσεις, βλέπουμε ανάμεσα στις παραπάνω και δύο πρόσφατες γνώριμές μας. Η κουβέντα περί Μόλντε και Μακάμπι Τελ Αβίβ (αν και υπάρχει κάπου και η παλιά γνωστή Χάποελ Μπερ Σεβά). Τότε που η ομάδα μας, ο Άρης, με τα αντικειμενικά της λάθη βέβαια, άκουσε τα μύρια όσα για τον αποκλεισμό της.
Καταδεικνύεται το γεγονός του ότι δεν είσαι σε θέση να υποτιμάς, να μειώνεις αντιπάλους, να χλευάζεις, να θεωρείς προκρίσεις ή αποκλεισμούς δεδομένες/ους. Η διαδικασία απαιτεί ετοιμότητα, προετοιμασία, ταπεινότητα, στόχευση , επιμονή, έμφαση στην λεπτομέρεια. Τύχη δεν υπάρχει και κατά τον Αριστοτέλη είναι “η στιγμή κατά την οποία η σκληρή προετοιμασία συναντά την ευκαιρία”, σε απάντηση στον νεαρό Αλέξανδρο. Το “μέγας” ήταν η πρακτική εφαρμογή της διδαχής (και) των παραπάνω, στο υπόλοιπο της ζωής του
Καλούμαστε, λοιπόν, εν μέσω της διαδικασίας του να γίνει το σύνολο ομάδα, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες έτσι ώστε να ξεκινήσουμε με νίκη εκτός έδρας, απέναντι στην Αραράτ. Το διπλό κάνει την κιτρινόμαυρη ζωή μας απλούστερη και λύνει τα χέρια όσων σχεδιάζουν πράγματα στην καθημερινότητα της ομάδας. Αυτός είναι ο στόχος. Μόνο. Με την λήξη του 90λέπτου στην Αρμενία έπεται η ρεβάνς. Ένα βήμα την φορά.
Κάνω μία μικρή αναδρομή σε ευρωπαϊκά παιχνίδια με το πρώτο εκτός έδρας και την ρεβάνς στο Χαριλάου. Κακή παράδοση που, όμως, δεν παίζει μπάλα. Στέκομαι σε ένα, αλησμόνητο, λες και βγήκε απ’ την εποχή του κατακλυσμού του Νώε, για να κουμπώσει με την προσεχή αντίπαλο! Οι παρόντες το βίωσαν στο έπακρο. Ευκαρπία ο τόπος της πλημμύρας, των δύο γκολ της ανατροπής και της φοβερά δύσκολης πρόκρισης. Αντίπαλος; Η Ζίμπρου απ’ το εξωτικό Κισινάου της Μολδαβίας, εκεί όπου είχε σκοράρει, όπως και στο επίσης αλησμόνητο εντός έδρας παιχνίδι – έξοδο στο (τότε) ΟΥΕΦΑ, με Ηρακλή, ο Γιάννης ο Μαλλούς. Όλο αυτό, ενώ έκανε ρίμα εκείνη την περίοδο με το “Εκεί που σταματάει ο νους, αρχίζει ο Γιάννης ο Μαλλούς”!! Ευρωσκόρερ οι Κολτσίδας (!!) και Λαζανάς στην ρεβάνς. Οι στιγμές, είπαμε, που η προετοιμασία συναντά την ευκαιρία.
Αντί επιλόγου
Διατηρώ αισιοδοξία για τα όσα θα συμβούν και θα αφορούν στον Άρη, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και σε εξωαγωνιστικό επίπεδο, φέτος. Υπάρχουν δείγματα γραφής. Σίγουρα, όντας η πλειοψηφία δέσμια του αποτελέσματος, είναι ευχή αυτό να ευνοεί, ειδικά στα πρώτα ματς. Μιλώντας αμιγώς για το ποδοσφαιρικό τμήμα, ο πόλεμος και οι πιέσεις που δέχτηκε ο Σύλλογος εδώ και μία πενταετία, σε συνδυασμό με λίγες, πολύ κακές όμως, αποφάσεις των ανθρώπων του και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που δεν διδάχτηκε επαρκώς, ακόμα, να προστατεύει την ομάδα, θα μπορούσαν να την έχουν εκτροχιάσει από στόχους και εξέλιξη. Σε πείσμα εχθρών και… φίλων, αυτό δεν συμβαίνει.
Επί του πιεστηρίου, βρεθήκαμε στο Χαριλάου στο φιλικό με τον Εθνικό Άχνας, της πολύπαθης Κύπρου. Σημειώθηκαν τα ονόματα των Ζουλ Εμποντό, Πάβισιτς, Κάρλσον, Μενέντεζ και Σαβέιρο εκ των νεοφερμένων. Θετικότατη συμπεριφορά, ευχάριστος πονοκέφαλος!
Παρά τις μικρές ή μεγάλες διαφωνίες μας, το φετινό καλοκαίρι έχει έντονα σημάδια για να αισιοδοξεί ο Αρειανός. Λίγα έως καθόλου λόγια, κάμποσα έργα και λάθη, φυσικά. Όλα είναι στο πρόγραμμα. Μένει να γίνει μία καλή αρχή, την Πέμπτη το βράδυ. Λένε πως, είναι το ήμισυ του παντός. Vamos, λοιπόν! Βάλε γκολ, είμαι γκολ!!
Μόνο Άρης, όλο Άρης. Μια ζωή!
Όλα τα παραπάνω, με ήχους από…
Κυριακή, 23 Ιουλίου 2023
“ο Χιούι”
