Όσο η Λέστερ πλησιάζει στο ποδοσφαιρικό θαύμα της κατάκτησης της Premier League τόσο κάποιοι στην Αγγλία αρνούνται να αποδεχθούν πως όλα είναι καθαρά. Ένα search στο twitter για “Leicester doping” θα σας πείσει πως δεν είμαστε μόνο στην Ελλάδα καχύποπτοι και εύκολοι στις θεωρίες συνωμοσίας. Οπαδοί πολλών ομάδων, κυρίως της Άρσεναλ και της Τότεναμ στάζουν φαρμάκι και θεωρούν πως αυτά που κάνει φέτος η Λέστερ δεν μπορεί παρά να οφείλονται σε ντόπινγκ. Σημειώνουν μάλιστα αυτά που, πάντα κατά τους ίδιους, είναι “αποδείξεις πως κάτι δεν πάει καλά”.
Πάμε να τα δούμε ένα-ένα:
Η Λέστερ των σπρίντερ που δεν τραυματίζονται ποτέ
Η εταιρία ChyronHego καταγράφει τις κινήσεις και την ταχύτητα των ποδοσφαιριστών στους αγώνες της Premier League. Τα στοιχεία χρησιμοποιούνται για το Player Performance Index της EA Sports, αν και δεν είναι κάπου σταθερά διαθέσιμα στο internet. Όμως, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δίνονται στα ΜΜΕ λίστες με τους ταχύτερους παίκτες στη σεζόν.
Συγκεντρώσαμε τις επιδόσεις των παικτών απ’όλες τις λίστες που έχουν δημοσιευθεί φέτος και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Απ’τα 15 ταχύτερα σπριντ της φετινής Premier League, τα πέντε ανήκουν σε ποδοσφαιριστές της Λέστερ.
Ο Βάρντι έχει πιάσει τη μεγαλύτερη τελική απ’όλους, με 35.44 χιλιόμετρα την ώρα. Ο Σλουπ είναι στην 3η θέση με 35.36 km/h, ο Ολμπράιτον είναι 8ος με 35.00 km/h, ο Ντε Λατ στη 10η θέση αφού “εγραψε” 34.97 και ο αρχηγός Μόργκαν είναι στην 14η θέση με 34.76 km/h.
Πέντε παίκτες στην πρώτη 15άδα. Ο βασικός φορ, ο αριστερός μπακ που έχει παίξει και εξτρέμ, ο εξτρέμ που παίζει και στις δύο πλευρές, ο δεξιός μπακ που τον Ιανουάριο έφυγε βασικός και ο αρχηγός, που παίζει στόπερ, με ύψος 1.85 και βάρος 93 κιλά.
Κανείς δεν ήταν στην περσινή λίστα
Καμία ομάδα δεν έχει πάνω από δύο, η Λέστερ έχει πέντε. Από μόνο του δεν είναι περίεργο, μπορεί να αποδωθεί σε πολλούς παράγοντες. “Περίεργο” γίνεται αν σκεφτεί κανείς πως και οι πέντε σπρίντερ της Λέστερ έπαιζαν και πέρσι στην Premier League. Και πέρσι, η Λέστερ δεν είχε ούτε έναν παίκτη στην πρώτη 20άδα των πιο γρήγορων σπριντ του πρωταθλήματος.
Οι σκεπτικοί και εύκολοι στις θεωρίες συνωμοσίας λένε πως δεν είναι φυσιολογικό πέντε παίκτες απ’την ίδια ομάδα να μην έχουν τρέξει πέρσι με ταχύτητα πάνω από 33.7 km/h (επίδοση που θα τους έβαζε στην περσινή εικοσάδα) και φέτος να γράφουν όλοι πάνω από 34.76 km/h. Για έναν παίκτη, λένε, μπορεί να γίνει, αλλά πως έγινε για πέντε;
Οι λιγοτεροι τραυματισμοί…
Βασικό κομμάτι στη ρητορική εναντίον της Λέστερ είναι φυσικά το θέμα των τραυματισμών. Η ομάδα του Ρανιέρι είναι 1η στη σχετική λίστα. Η Λέστερ είναι η ομάδα με τους λιγότερους τραυματισμούς, τους λιγότερους παίκτες που έχουν αντιμετωπίσει πρόβλημα και τις λιγότερες μέρες που έχει στερηθεί παίκτες λόγω προβλημάτων.
Η Λέστερ μετά βίας πέρασε τους 20 τραυματισμούς, την ώρα που Σίτι, Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ και Νιουκάστλ έχουν 40. Οι παίκτες της Λέστερ έχουν μείνει εκτός για 224 μέρες, την ώρα που για άλλες ομάδες έχουν χαθεί πάνω από 1.000 μέρες λόγω τραυματισμών και το συνολικό αποτέλεσμα όλων των ομάδων είναι 17.000 μέρες απουσίας λόγω τραυματισμών.
…με τους λιγότερους παίκτες
Η Λέστερ έχει χρησιμοποιήσει στη βασική ενδεκάδα μόνο 18 ποδοσφαιριστές μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα και μόνο 14 εξ αυτών έχουν πάνω από 12 συμμετοχές. Η Σίτι έχει χρησιμοποιήσει βασικούς 22 παίκτες και οι 17 έχουν πάνω από 12 ματς, η Άρσεναλ έχει 23 βασικούς και 17 παίκτες με πάνω από 12 αγώνες. Η Τότεναμ έχει βάλει στην ενδεκάδα 20 διαφορετικούς παίκτες και 16 παιρνούν το όριο των 12 αγώνων. Στη Λέστερ εννέα ποδοσφαιριστές έχουν παίξει σε πάνω από 29 απ’τα 31 παιχνίδια που έχουν δώσει μέχρι τώρα για το πρωτάθλημα.
Οι κατήγοροι της ομάδας του Ρανιέρι λένε πως δεν είναι δυνατόν η ομάδα που έχει χρησιμοποιήσει τους λιγότερους παίκτες να έχει τόσο λίγους τραυματισμούς, την ώρα που στις άλλες ομάδες οι παίκτες πέφτουν κάτω σαν τα κοτόπουλα. Και οι κατηγορίες δεν σταματούν στους τραυματισμούς, αλλά συνεχίζονται και στις αποθεραπείες.
Μεγάλη κουβέντα γίνεται και για το διάστημα στο οποίο επανέρχονται οι παίκτες μετά από τραυματισμούς που “θα έπρεπε” να τους κρατήσουν έξω περισσότερο.
Η εγχείριση του “βιονικού” Βάρντι
Ο Βάρντι έχει τραυματιστεί έξι φορές μέσα στη σεζόν. Έχει σπάσει τον καρπό του, έχει αντιμετωπίσει προβλήματα στα πόδια, έχει κάνει εγχείριση στη βουβωνική χώρα, έχει χτυπήσει στον αχίλλειο τένοντα. Παρόλα αυτά, ο 29χρονος επιθετικός δεν έχει χάσει ούτε έναν αγώνα της Premier League, έχει ξεκινήσει βασικός σε όλα τα παιχνίδια της Λέστερ και έχει βγει αλλαγή για μόλις 66’.
Στις 8 Νοεμβρίου είχε πρόβλημα στο μηρό, αλλά αποθεραπεύτηκε στο διάστημα της διακοπής των εθνικών ομάδων και ήταν βασικός στις 21 του ίδιου μήνα κόντρα στη Νιουκάστλ. Στις 19 Δεκεμβρίου είχε πρόβλημα με τον ιγνυακό τένοντα, το μέρος που βλέπετε συνέχεια παίκτες να πιάνουν το πίσω μέρος του ποδιού τους και ζητάνε αλλαγή. Μια ενδομάδα αργότερα ήταν βασικός κόντρα στη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ.
Τέλος, στις 3 Ιανουαρίου ανακοινώθηκε πως ο Βάρντι θα κάνει εγχείριση μέσα στην εβδομάδα για αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη βουβωνική χώρα. Ο Άγγλος έχασε τον αγώνα Κυπέλλου που ακολουθούσε το Σαββατοκύριακο, αλλά ήταν βασικός για τον μεσοβδόμαδο αγώνα με την Τότεναμ για την Premier League στις 13 Ιανουαρίου.
Το “σφίξιμο” του Μαχρέζ
Ο Μαχρέζ είναι ένας παίκτης που δεν έχει χάσει κανέναν αγώνα φέτος λόγω τραυματισμού και δεν είχε κανέναν τραυματισμό μέχρι τώρα. Ο εκπληκτικός Αλγερινός αντιμετώπισε πρόβλημα στον αγώνα με τη Γουότφορντ στις 5 Μαρτίου, όταν κυνηγώντας την μπάλα ένοιωσε ένα σφίξιμο στο 78’. Δέχτηκε τις περιποιήσεις των γιατρών και τελικά έγινε αλλαγή στο 85’.
Μετά το τέλος του αγώνα ο Ρανιέρι δήλωσε πως δεν ήταν κάτι σοβαρό, δεν υπήρξε καν τραυματισμός και ο Μαχρέζ ήταν κανονικά βασικός στο δύο ματς που ακολούθησαν, με Νιουκάστλ και Κρίσταλ Πάλας.
Η επιστροφή του Ν’Γκολό Καντέ
Τέλος, η περίπτωση του Ν’Γκολό Καντέ. Ο 25χρονος Γάλλος αντιμετώπισε πρόβλημα στον ιγνυακό τένοντα, έπιασε το πόδι του και έγινε αλλαγή στο 70’ στον αγώνα της Λέστερ με τη Νόριες στις 27 Φεβρουαρίου. Ο Ρανιέρι μετά το ματς είπε πως ο αμυντικός μέσος θα χάσει τουλάχιστον τα επόμενα δύο παιχνίδια, που και πάλι οι κατήγοροι λένε πως είναι μικρό διάστημα για τέτοιο πρόβλημα.
Ο Καντέ όντως έχασε το ματς με την Γούεστ Μπρομ που ακολουθούσε τέσσερις μέρες αργότερα, αλλά κόντρα στην Γουότφορντ ήταν βασικός μια εβδομάδα μετά τον τραυματισμό του.
Δίνουν λιγότερους αγώνες
Είναι σοβαρές αυτές οι κατηγορίες; Μάλλον όχι. Το θέμα των τραυματισμών έχει άμεση σχέση με την καταπόνηση των παικτών από τους αγώνες και τα ταξίδια. Η Λέστερ μπορεί να έχει τους λιγότερους τραυματισμούς παρότι έχει χρησιμοποιήσει τους λιγότερους παίκτες, αλλά ταυτόχρονα έχει και τους λιγότερους αγώνες.
Η ομάδα του Ρανιέρι έχει δώσει 36 επίσημους αγώνες φέτος και τις μένουν άλλοι επτά για να φτάσει τους 43. Η Τσέλσι ήδη έχει δώσει 44 αγώνες, η Άρσεναλ 45, η Τότεναμ 46, η Σίτι 47, η Γιουνάιτεντ 48 και η Λίβερπουλ 49. Στην ουσία η Λέστερ έχει δώσει 1.09 παιχνίδια ανά εβδομάδα, την ώρα που το αντίστοιχο νούμερο για την Άρσεναλ είναι 1.36, για τη Γιουνάιτεντ 1.45, κ.ο.κ.
Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται τα παιχνίδια που δίνουν οι διεθνείς των ομάδων στις διακοπές των πρωταθλημάτων, με τη Λέστερ φυσικά να έχει λιγότερους από Άρσεναλ, Τότεναμ, Τσέλσι, τις ομάδες του Μάντσεστερ, κτλ.
Είναι απολύτως λογικό οι λιγότεροι αγώνες να δίνουν την άνεση για καλύτερη αποθεραπεία/προετοιμασία για την επόμενη αναμέτρηση και να συντελλούν στο να διατηρείται φρέσκια μια ομάδα. Συνέβη άλλωστε και πριν από δύο χρόνια, με την περίπτωση της Λίβερπουλ. Η ομάδα του Ρότζερς δεν έπαιζε στην Ευρώπη, αποκλείστηκε στον 2ο αγώνα για το Λιγκ Καπ και στον 3ο αγώνα για το Κύπελλο.
Έτσι οι Κόκκινοι τελείωσαν τη σεζόν με μόλις 43 επίσημους αγώνες, αριθμός ίδιος με τη φετινή Λέστερ. Θα θυμάστε υποθέτω πως και η Λίβερπουλ είχε βασιστεί σε μικρό ρόστερ, με ελάχιστες αλλαγές στην ενδεκάδα, χωρίς τραυματισμούς, ειδικά στο αήττητο σερί που κράτησε έναν ολόκληρο γύρο. Ο Μουρίνιο έλεγε διαρκώς πως “αυτό που κάνουν είναι εύκολο, δίνουν έναν αγώνα και έχουν μια γεμάτη εβδομάδα για να προετοιμαστούν για τον επόμένο”.
Τότε κανείς δεν έλεγε πως η Λίβερπουλ είναι ντοπαρισμένη. Κυρίως γιατί βασιζόταν σε γνωστούς παίκτες. Απ’την άμυνα και μπροστά είχε Τζέραρντ, Χέντερσον, Κουτίνιο, Στέρλινγκ, Σουάρεζ και Στάριτζ. Ήταν πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή η πορεία της απ’αυτήν της Λέστερ που στηρίζεται σε παίκτες που “κανείς” δεν γνώριζε πριν τους δει να φιγουράρουν στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.
Οι δηλώσεις του Βεγνκέρ για ντόπινγκ
Η πλειοψηφία αυτών που φωνάζουν για doping είναι οπαδοί της Άρσεναλ. Αυτοί δηλαδή που κάθε αγωνιστική περίμεναν και περιμένουν ένα στραβοπάτημα και δεν το βλέπουν. Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για μια ομάδα που είναι μακριά απ’το πρωτάθλημα απ’το 2004. Όλα αυτά τα χρόνια η αφήγηση του Βενγκέρ ήταν και είναι πως τα λεφτά (Αμπράμοβιτς, Άραβες και Γκλέιζερς) είναι αυτά που κρατάνε την Άρσεναλ μακριά απ’τον τίτλο.
Όπως καταλαβαίνετε, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτό απ’τους οπαδούς της Άρσεναλ πως θα δουν και την πλάτη της Λέστερ, της ομάδας με τη 2η φθηνότερη ενδεκάδα του πρωταθλήματος. Σε κάθε τραυματισμό κομβικού παίκτη των Αλεπούδων περίμεναν πως θα έρθει σημαντικό πλήγμα στην πορεία της Λέστερ και προφανώς γίνονταν έξαλλοι όταν έβλεπαν τους παίκτες να επιστρέφουν σε χρόνους ρεκόρ.
Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και φετινές δηλώσεις του Βενγκέρ. Ο Αλσατός το Νοέμβριο δήλωσε στην Εκίπ πως “δεν έχω κάνει ποτέ ενέσεις στους παίκτες μου για να τους κάνω καλύτερους. Ποτέ δεν τους έδωσα κάτι που θα βελτίωνε την απόδοσή τους και είμαι υπερήφανος γι’αυτό. Έχω παίξει αντίπαλος με αρκετές ομάδες που δεν είχαν την ίδια άποψη”.
Είναι βέβαιο πως ο Βενγκέρ τότε δεν μιλούσε για τη Λέστερ, άλλωστε στη συνέχεια της συνέντευξής του μιλούσε για τους ελέγχους στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο και την ανάγκη καλύτερης αντιμετώπισης. Όμως, είναι επίσης βέβαια πως τα λόγια του Βενγκέρ έβαλαν την υποψία στο μυαλό των φίλων της Άρσεναλ, τον σπόρο της αμφιβολίας που άνθισε όταν η Λέστερ συνέχισε και “απειλεί” να ολοκληρώσει το θαύμα της.
Το μη αναμενόμενο πάντα ξενίζει
Είναι άλλωστε σύνηθες όταν συμβαίνει κάτι πολύ έξω απ’τα αναμενόμενα. Όταν η Ελλάδα κατέκτησε το Euro, ήταν δύσκολο για αρκετούς στη χώρα να δεχθούν πως πέτυχαν οι παίκτες που οι ίδιοι ποτέ δεν παραδέχονταν και πάντα απαξίωναν. Εύκολα βγήκε το “κοιμήθηκε ο θεός” και το ακόμα χειρότερο “ήταν στημένο λόγω Ολυμπιακών Αγώνων”.
Το 2011 στην Ισπανία τα ΜΜΕ προσκείμενα στη Ρεάλ έκαναν μεγάλο πόλεμο στην Μπαρτσελόνα στο δρόμο των Καταλανών για ένα ακόμα Champions League και πρωτάθλημα. Πολλοί δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως η Μπάρτσα δεν έχει τραυματισμούς/κούραση, ειδικά μετά το Μουντιάλ του 2010, αλλά αρνούνταν να δουν πως πολύ απλά η ομάδα του Γκουαρδιόλα κουραζόταν ελάχιστα μέσα στα παιχνίδια, χάρις στον τρόπο παιχνιδιού της.
Το μη αναμενόμενο πάντα ξενίζει. Κι όπως μας έχει μάθει κι ο Σέρλοκ Χόλμς, είναι τεράστιο λάθος να έχεις μια θεωρία πριν εξετάσεις τα δεδομένα και τα στοιχεία. Αν από πριν έχεις μια άποψη για το τι έχει συμβεί, τότε η αναζήτηση στοιχείων και δεδομένων θα σε οδηγεί πάντα στο να επιβεβαιώνεις την αρχική σου άποψη.
Οι φανατικοί βλέπουν κάτι που τους ενοχλεί, κερδίζει την ομάδα τους και αρνούνται να το εξηγήσουν με ποδοσφαιρικούς όρους. Κάτι πρέπει να συμβαίνει κι αυτό είναι ντόπινγκ. Κι όπως πάντα σ’αυτές τις περιπτώσεις, θεωρούνται στοιχεία και αποδείξεις απλές ενδείξεις, όπως η λίστα των σπρίντερ, των τραυματισμών και των χρόνων αποθεραπείας. Τίποτα απ’αυτά δεν αποδεικνύει/στοιχειοθετεί ντόπινγκ, παρά μόνο σε συζητήσεις καφενείου.
Στο φινάλε, ακόμα και να εμπλέκεται το ντόπινγκ στο φετινό θαύμα της Λέστερ, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Κι αυτό γιατί για το ντόπινγκ της νέας εποχής, τα πεπτίδια δηλαδή, δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος ανίχνευσης.
Πηγή: contra.gr
