O Άρης μπαίνει στο καθοριστικό, κρίσιμο και… ιστορικό 20ήμερο πριν από τον τελικό κυπέλλου Ελλάδας… Κάθε κύτταρο του κιτρινόμαυρου οργανισμού θέλει να πανηγυρίσει στις 25 Μαΐου στο Πανθεσσαλικό την κατάκτηση του κυπέλλου μετά από 54 χρόνια.
Μια κατάκτηση που θα λύσει όλα τα προβλήματα ή τις παραλείψεις του συλλόγου; Όχι. Η… κούπα θα αλλάξει αυτόματα επίπεδο και “πίστα” στον Άρη; Ούτε. Θα τον μετατρέψει σε υπερομάδα; Φυσικά και όχι.
Θα είναι όμως μια τεράστια επιτυχία για έναν σύλλογο που παλεύει μόνος και υπερήφανος σε ένα τοξικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Θα αποτελέσει μια χρυσή σελίδα υπερηφάνειας για έναν πληγωμένο λαό που έχει πιει πολλά πικρά ποτήρια, χωρίς να εγκαταλείψει την ομάδα. Είναι πάντα εκεί στα δύσκολα, στο πλευρό της.
Θα είναι μια σημαντική αφετηρία να χαράξει μια πορεία για τα επόμενα χρόνια, έχοντας ξορκίσει την κατάρα των 54 άγονων χρόνων, που έχει στοιχειώσει μέρες και νύχτες… Θα δώσει ένα ψυχολογικό πλεονέκτημα να δημιουργήσει με λιγότερη πίεση την “επόμενη μέρα”, αλλά πάντα με τον πήχη ψηλά.
Στην ίδια λογική, οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη και απώλεια του κυπέλλου δεν σημαίνει ότι θα μπει… ταφόπλακα στον σύλλογο, ούτε πρέπει να αποτελέσει την απαρχή μιας ατέρμονης εσωστρέφειας.
Χρειάζεται με απλά λόγια μέτρο και πράξεις σε όλα…
Σήμερα, ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου, οι ευχές και οι συμβολισμοί μοιραία καταλήγουν στην μια και μοναδική προσδοκία: ο Άρης να πανηγυρίσει το κύπελλο, ξεκινώντας να γράφει νέες σελίδες λαμπρής ιστορίας.
