Ο Άρης παρουσιάζει προβληματική εικόνα. Δεν είναι μόνο οι ήττες που διαμορφώνουν αυτή την εικόνα, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο έρχονται, που γεμίζουν προβληματισμό.
Οι κίτρινοι συμπλήρωσαν χθες 10 επίσημα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις. Μετρούν έξι ήττες. Τρεις στο Αλεξάνδρειο και τρεις μακριά από αυτό. Ο μέσος όρος διαφοράς είναι 17,5 πόντοι. Μακριά από το Nick Galis Hall ο μέσος όρος μεγαλώνει… επικίνδυνα, φτάνει τους 22,3 πόντους.
Οι ήττες του Άρη
Κόροιβος – Άρης 71-55 -16
Νίμπουρκ – Άρης 99-70 -29
Άρης – Ολυμπιακός 55-80 -25
Άρης – Τέλεκομ Μπον 69-75 -6
Άρης – Ολυμπιακός 49-56 -7
Μπεσίκτας – Άρης 83-61 -22
Ο Άρης χάνει πολύ μεγάλο μέρος από τη δυναμική του μακριά από την έδρα του. Το μοναδικό παιχνίδι που κέρδισε, το κέρδισε με τρίποντο στην εκπνοή στο Λαύριο.
Η αγωνιστική συμπεριφορά του είναι που προβληματίζει. Δεν είναι κακό να χάνει μια ομάδα, είναι κακό να χάνει, όπως (συνήθως) χάνει ο Άρης. Χθες η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη έκανε ένα εξαιρετικό δεκάλεπτο και το… πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων. Από εκεί και πέρα είχε σπασμωδικές αντιδράσεις απέναντι στη Μπεσίκτας και κατέρρευσε όταν έμεινε από δυνάμεις μετά το 64-56 στο 33’.
Ο Γιαννάκης με την εμπειρία του ξέρει καλύτερα από τον καθένα, αλλά η εικόνα του Άρη δεν είναι καλή. Δεν μπορεί να είναι καλή μια εικόνα ομάδας που δεν μπορεί να σκοράρει πάνω από 71 πόντους σε κανένα επίσημο παιχνίδι της. Δεν μπορεί να είναι καλή μια εικόνα ομάδας που χάνει με κατεβασμένα χέρια (όχι από θέμα προσπάθειας, αλλά από θέμα απόδοσης) όταν φεύγει από την έδρα της.
Ο Άρης δεν έχει μέταλλο, δεν έχει ακόμα ταυτότητα σαν ομάδα, είναι στοιχεία που αναζητούνται. Σαφώς και δεν “φτιάχνονται” από τη μια μέρα στην άλλη, σαφώς και χρειάζεται χρόνος, υπάρχει όμως και ένα όριο. Τρεις ήττες με +20 πόντους σε 10 αγώνες είναι μεγάλο “τραύμα” για τον Άρη…
Τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν, αφορούν τη διοίκηση και όσα έγιναν και γίνονται. Δεν μπορεί να είναι άλλοθι για κανέναν ότι δεν υπάρχει σταθερότητα σε διοικητικό και οικονομικό επίπεδο, όταν μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποιο παράπονο από τους παίκτες του υπάρχοντος ρόστερ για καθυστερήσεις στις πληρωμές. Στη φετινή ομάδα, αυτή που εμφανίζεται στο παρκέ, δεν έχει επιδράσει ακόμα (και μακάρι να μην επιδράσει) η διοικητική και οικονομική αστάθεια.
Ο Άρης πρέπει να γίνει καλύτερος, γι’ αυτό προσπαθούν όλοι, είναι δεδομένο, αλλά δεν φτάνει μόνο η προσπάθεια. Χρειάζονται – και προφανώς απαιτούνται – αποτελέσματα μέσα στο γήπεδο.
