Το PRESSARIS καλωσορίζει στην “οικογένεια” του τον Αντώνη Πακαλίδη, ο οποίος θα καταθέτει τα σχόλια του, σε ότι αφορά τον Άρη, το ποδόσφαιρο, την επικαιρότητα. Τον γνωρίσαμε μέσα από την δυναμική του παρουσία στο overlap.gr, όπου μες τις αναλύσεις του έκανε την διαφορά!
Το σημερινό του σχόλιο, λίγες ώρες μετά από μια έντονα φορτισμένη βραδιά και την πικρή ήττα του Άρη από τον Βόλο:
Σε μια τόσο δύσκολη μέρα, που τα δάκρυα τρέχουν ακόμα για τον Άλκη, ξεκινάμε την γνωριμία μας, με την αρθρογραφία στο site του PRESSARIS. Η δολοφονία του έχει επισκιάσει τα πάντα. Και εγώ όπως και όλοι έχουμε στραμμένη την προσοχή μας στις εξελίξεις για την σύλληψη των δολοφόνων.
Στη μνήμη μας θα υπάρχει πάντα ο Άλκης , δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν γιατί είμαστε γονείς, πολίτες , αρειανοί και περιμένουμε οι αρχές, η Πολιτεία να διαλευκάνει αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα.
Όμως η ζωή συνεχίζεται. Εμείς μένουμε για να τους θυμόμαστε, να τους τιμάμε και να επιδιώκουμε να μην ξανασυμβεί κάτι ανάλογο.
– Ο ΑΡΗΣ υποδέχτηκε το Βόλο στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με σκοπό να συνεχίσει το σερί μετά από τις δύο νίκες , με Παναιτωλικό και Α.Ε.Κ.. Δυστυχώς η έδρα φέτος μας πληγώνει. Μετά τις ισοπαλίες με Ο.Φ.Η. , Απόλλωνα, τις ήττες με Π.Α.Σ. Γιάννενα και τώρα με τον Βόλο, έχασε την ευκαιρία να ανεβεί περισσότερο στον βαθμολογικό πίνακα.
Η απόδοση του δεν δικαιολογεί την ήττα. Ούτε όμως μπορεί να πει κάποιος ότι άξιζε την νίκη. Δημιούργησε ευκαιρίες, πίεσε, είχε αρχή, μέση και τέλος.
Δυστυχώς η αναποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια είναι η παραφωνία που δεν ήρθε η νίκη. Οι παίκτες φτάνουν έξω από την περιοχή, σωστά, συγκροτημένα, με σωστές καλύψεις, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχει βρεθεί ο τρόπος να κάνουν τις ευκαιρίες, τέρματα.
Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να απειληθεί η αντίπαλη εστία ποτέ όμως δεν ολοκληρώνονται. Ένα μόνιμο φετινό πρόβλημα που δεν έχει λυθεί. Αυτό πληγώνει την αυτοπεποίθηση της ομάδας, την ψυχολογία , δημιουργεί άγχος και απογοητεύει τον κόσμο.
– Η πορεία του ΑΡΗ στο πρωτάθλημα έχει αποκαλύψει τα θετικά και αρνητικά στοιχεία της λειτουργίας του. Παραβιάζω ανοιχτές θύρες γιατί όλοι ξέρουμε τις αδυναμίες. Πάντα ελπίζουμε σε μία κίνηση, μία ατομική ενέργεια, μία καλά οργανωμένη και εκτελεσμένη επίθεση. Δεν έρχεται. Απογοητευόμαστε γιατί θέλουμε να γίνει. Γιατί περιμένουμε αυτό το κάτι που δεν έχουμε δει μέχρι τώρα.
Ο ΑΡΗΣ μπαίνει σαν φαβορί και καταλήγει στα σχοινιά, δαρμένος από ομάδες που θα έπρεπε να κερδίζει. Μην μου πει κανείς ότι περίμενε τόσες αποτυχίες στο Χαριλάου. Ειδικά απ’ αυτούς που βρίσκονται χαμηλότερα στο βαθμολογικό πίνακα. Ίσα ίσα που σ’ αυτούς τους αγώνες υπολογίζαμε όλοι, τους εύκολους βαθμούς. Γι’ αυτό και μένουμε μετέωροι μετά την αποτυχία. Περιμέναμε πολλά και πήραμε τα λιγότερα.
– Με το Βόλο έλλειψε το γκολ. Η φάση που θα σε βάλει μπροστά στο σκορ. Για να γίνει το παιχνίδι πιο διαχειρίσιμο. Η ευκαιρία του Εντιαγέ. Το σουτ του Μαντσίνι. Το τετ α τετ του Καμαρά. Το βολέ του Ασλανίδη. Ήταν οι στιγμές που θα άλλαζαν όλο το παιχνίδι. Που θα έκαναν τον ΑΡΗ πραγματικό φαβορί για τη νίκη. Ένα λάθος στο κέντρο, μία κόντρα που άλλαξε πορεία η μπάλα, έδωσε το προβάδισμα στους αντιπάλους και ουσιαστικά τελείωσε το ματς. Τόσο απλά. Όταν δεν μπορείς να βάλει γκολ τότε κινδυνεύεις να το δεχτείς. Αυτή είναι η ιστορία του αγώνα.
– Τι μένει; Η πίκρα και η απογοήτευση γιατί η προσμονή για τη νίκη ήταν μεγάλη. Πάντα το βήμα που χρειαζόμαστε για να πάμε πιο ψηλά , λείπει. Πάντα η ευκαιρία που δίνεται για να κυνηγήσει η ομάδα τον στόχο της, χάνεται. Περιμένουμε την επόμενη μήπως κάτι αλλάξει. Μήπως γίνει κάτι που δεν το υπολογίζουμε. Για να πούμε ότι τίποτα δεν χάθηκε.
– Θεωρώ ως τον πιο σημαντικό παίκτη των τριών τελευταίων παιχνιδιών τον Σάσα. Ακούραστος, παθιασμένος, απροσπέλαστος. Στην τελική προσπάθεια δεν τα καταφέρνει. Γεγονός αδιαμφισβήτητο. Δεν τον έχουμε για να βάζει και γκολ. Από την άλλη ο Ματέο συνεχίζει τις κακές εμφανίσεις. Δεν τον νιώθει καμία άμυνα, δεν εκμεταλλεύεται καμία ευκαιρία, χάνεται σε κάθε ματς.
– Αν αυτή η απόδοση του ΑΡΗ είχε τέρμα ή τέρματα θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. Ήταν, μέχρι το 75ο λεπτό, κυρίαρχος, δεν είχε απειληθεί, έπαιζε στο μισό γήπεδο τους αντιπάλους, εξολόθρευσε το σέντερ φορ του Βόλου και ανέδειξε ένα νέο παιδί , τον Ασλανίδη, στη θέση του σέντερ μπακ. Το ποδόσφαιρο έχει τους δικούς του κανόνες. Χάνεις γιατί δεν προσέχεις την μία φάση. Χάνεις γιατί δεν σκοράρεις. Χάνεις γιατί ήθελες αλλά δεν μπορούσες.
Αντί επιλόγου…
Η σκέψη μου είναι στην Άλκη. Και θα είναι για πολύ καιρό. Έχω θυμώσει και έχω αγανακτήσει για το γεγονός ότι δεν μπορεί κανείς πλέον να είναι ασφαλής. Είτε γιατί υποστηρίζει μία ομάδα που δεν αρέσει σε κάποιους, είτε γιατί έχει μια διαφορετική άποψη από άλλους, είτε γιατί θεωρεί κάτι όμορφο από πολλούς κ.ο.κ.
Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας να κάνει τα πάντα ώστε να στείλει στη δικαιοσύνη όλους όσους εμπλέκονται στην υπόθεση, όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Να δώσει το μήνυμα στην κοινωνία ότι η έννομη τάξη υπάρχει και υπηρετείται από τους λειτουργούς της , ότι μπορεί να συλλάβει εγκληματίες που διαταράσσουν τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει για να πιστέψουμε όλοι ότι οι κανόνες της ζούγκλας δεν έχουν θέση στη ζωή μας.
(Η φωτογραφία είναι από ομάδα στο facebook.)
