Ο Άκης Μιχαηλίδης έμεινε στην ιστορία ως ο πρόεδρος των επιτυχιών για τον Άρη. Έζησε φυσικά από κοντά τον Νίκο Γκάλη, με τον οποίον συχνά είχε και μια σειρά από μεγάλες και δύσκολες διαπραγματεύσεις για το θέμα των συμβολαίων του:
«Πράγματι, εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλές συζητήσεις περί οικονομικών θεμάτων στη διάρκεια του χρόνου, ζητήματα τα οποία απασχολούσαν διαρκώς τον Τύπο, τροφοδοτώντας διάφορα σενάρια» λέει στο «Goal» ο Ακης Μιχαηλίδης και προσθέτει:
«Μια σοβαρή αιτία για την οποία βρισκόμασταν πολύ συχνά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και ειδικά με τον Γκάλη, τον σημαντικότερο παίκτη για τον οποίον σήμερα συζητάμε, ήταν το γεγονός πως το πλαίσιο στο οποίο λειτουργούσε το μπάσκετ ήταν ερασιτεχνικό ενώ από την άλλη πλευρά είχαμε παίκτες επιπέδου του Νίκου Γκάλη ή του Παναγιώτη Γιαννάκη με αμοιβές καθαρά επαγγελματικές. Εκεί υπήρχε μεγάλη δυσκολία καθώς έπρεπε να βρούμε τον τρόπο ένα επαγγελματικό συμβόλαιο έπρεπε να φτιαχτεί έτσι ώστε να μπει σε αυτό το ερασιτεχνικό πλαίσιο.
Είχαμε και δύσκολες συζητήσεις, δύσκολες διαπραγματεύσεις, περάσαμε μαζί έντονα χρόνια. Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας κατάλαβα πως ήταν ένα σοβαρό παιδί με αρχές και ήθος, αγαπούσε πολύ αυτό που έκανε. Κάτι που δεν έβγαινε προς τα έξω ήταν πως είχε χιούμορ, ήταν πειραχτήρι. Χαίρομαι πολύ που η ΚΑΕ Αρης πήρε την απόφαση να τον τιμήσει, μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που σταμάτησε το μπάσκετ, όμως ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια πράξη που απηχεί και στην επιθυμία εκατομμυρίων φιλάθλων».
-Πώς θα χαρακτηρίζατε τον τρόπο με τον οποίον έφυγε από τον Αρη;
«Τι να πω γι’ αυτό; Είναι κάτι που έχει καταδικαστεί απ’ όλη την Ελλάδα. Σίγουρα δεν του άξιζε αυτό, δεν έπρεπε να τελειώσει έτσι. Θέλω να πω και κάτι άλλο, ο Νίκος έχει σηκώσει πολύ ψηλά την ελληνική σημαία, σήκωσε τον ελληνικό αθλητισμό, θα έπρεπε ως ανταμοιβή αυτής του της προσφοράς να δοθεί το όνομά του σε ένα γήπεδο. Επρεπε να εισακουστεί ο Λιάνης. Εχω διατυπώσει και στο παρελθόν την άποψη πως παίκτης σαν τον Νίκο Γκάλη δεν θα ξαναβγεί»
-Γιατί κατά τη γνώμη σας δεν επέλεξε να μείνει στα πράγματα, να μείνει στο μπάσκετ;
«Είναι βέβαιο ότι θα του έχουν γίνει προτάσεις, ίσως περιμένει την κατάλληλη στιγμή, ίσως θέλει να βρει κάτι που να του ταιριάζει. Είναι μεγάλο κεφάλαιο το όνομα του Γκάλη, ακόμη και σήμερα, τόσα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση μπορεί να σου ανοίξει πόρτες. Μακάρι να μπορούσε η ΚΑΕ Αρης να τον έχει δίπλα της στήριγμά της. Είμαι σίγουρος πως σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία η ΚΑΕ θα τον ήθελε δίπλα της και πιστεύω θα το επιδιώξει, όμως εξαρτάται κι από τον ίδιο».
-Εχετε επαφές μαζί του;
«Οχι, τελευταία βρεθήκαμε στα βαφτίσια της κόρης του».
-Θα είστε στην εκδήλωση;
«Ναι, θα είμαι εκεί».
Γιώργος Ραμπότας: «Ετσι γνωρίστηκα με τον Νικ»
Ο Γιώργος Ραμπότας, επί σειρά ετών γυμναστής του Νίκου Γκάλη, μιλάει για τη γνωριμία του με τον μεγάλο Ελληνα αθλητή: «Με το μπάσκετ εγώ δεν είχα καμία σχέση, ήμουν προπονητής της Εθνικής στίβου όταν με βρήκε ο Γιάννης Ιωαννίδης στο Καυτανζόγλειο και μου ζήτησε το 1983 να αναλάβω την εκγύμναση του Αρη. Το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία καθώς την επόμενη σεζόν η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα.
Εκεί γνωρίστηκα με τον Γκάλη. Μου έκανε εντύπωση η προσωπικότητά του, ήταν φοβερά εγωιστής, δεν ήθελε να χάνει ούτε στο ζέσταμα που λέει ο λόγος. Γνώριζε πως είχε το χάρισμα και όταν κατάλαβε και τη μεγάλη σημασία και τον ρόλο της φυσικής κατάστασης εκτινάχθηκε. Ηθελε να ξεπερνάει τον εαυτό του, δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος. Κολλήσαμε, γίναμε φίλοι, κάναμε παρέα, αυτός με πάντρεψε, αυτός βάφτισε την κόρη μου».
«Κι εγώ κέρδισα από αυτόν»
Μετά από πολλά χρόνια κοινής πορείας οι δρόμοι του Γκάλη και του Ραμπότα χώρισαν. Ο τελευταίος πάντως δεν επιθυμεί ειδικά σήμερα να αναφερθεί στους λόγους για τους οποίους χάλασαν οι σχέσεις τους: «Ο Νίκος όταν βρισκόταν μπροστά από τα φώτα φορούσε μια αόρατη μάσκα, δεν ήθελε να φαίνεται ευάλωτος, δεν ήθελε επίσης να τον εκμεταλλεύονται, κατά τα άλλα και τις πλάκες του έκανε και συμμετείχε και ξεκαρδιζόταν από τα γέλια με αστεία συμπαικτών του.
Αυτή η γιορτή έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό, λυπάμαι που ακόμη δεν τον έχει τιμήσει η εθνική ομάδα. Πολύς κόσμος προσπάθησε να τον εκμεταλλευθεί και να κερδίσει από αυτόν. Κι εγώ κέρδισα από τον Γκάλη, αν δεν τον γνώριζα θα ήμουν ένας προπονητής της Εθνικής στίβου. Βέβαια του πρόσφερα κιόλας. Δεν θέλω να αναφερθώ στο τι μεσολάβησε σε προσωπικό επίπεδο, δεν είναι η στιγμή όταν έχουμε μπροστά μας μια γιορτή που αφορά τον Νίκο, την οποία του εύχομαι να χαρεί και να απολαύσει».
πηγή: Goal News
