Στην Λαμία έγιναν ακριβώς όλα όσα έπρεπε να συμβούν για να γνωρίσει ο Άρης μία ήττα που ήταν εντελώς εκτός προγράμματος στο φετινό πρωτάθλημα…
Κανείς δεν θα περίμενε χθες, πως ο Άρης με την εικόνα που δείχνει φέτος, κυρίως στα εκτός έδρας ματς, θα γνώριζε την ήττα από την ουραγό της βαθμολογίας Λαμία, με την χειρότερη επίθεση στο πρωτάθλημα. Ε λοιπόν, να που έγινε, με τον τρόπο που έγινε…
Λένε πως κάθε ήττα είναι ένα μικρό μάθημα και πως μετά από αυτήν δίνεται μία ευκαιρία για αντίδραση. Στην περίπτωση του Άρη, η χθεσινή ήττα δεν έχει να τον διδάξει απολύτως τίποτα…
Συνέβησαν όλα όσα έπρεπε για να χαθεί ένα παιχνίδι. Γήπεδο ακατάλληλο για ποδόσφαιρο, ένα πέναλτι από νωρίς στο ματς, ένα δεύτερο γρήγορο γκολ που όμοιό του ίσως δεν βάλει ποτέ ξανά ο επιθετικός της Λαμίας, μία ανόητη αποβολή και ένα δοκάρι. Προσοχή. Δεν είναι δικαιολογίες, αλλά γεγονότα.
“Ενδεχομένως, ο Άρης δεν προετοιμάστηκε κατάλληλα για ένα τέτοιο παιχνίδι, υποτίμησε την Λαμία, δεν πάλεψε όσο έπρεπε, έπρεπε να το πάει στην δύναμη, να παίξει με σέντρες λόγω αγωνιστικού χώρου, να πιέσει από νωρίς για ένα γκολ”. Ποικίλες απόψεις που ακολούθησαν το χθεσινό ματς.
Θεωρεί κανείς πως δεν ήθελε κάτι απ΄όλα αυτά ο Άρης ή μήπως δεν υπήρχαν στο πλάνο; Μερικές φορές στο ποδόσφαιρο, κάποια πράγματα έχουν μία περισσότερο απλή εξήγηση, απ΄ότι φαντάζεται κανείς. Δεν υποτίμησαν την Λαμία οι παίκτες του Άρη, απλά δεν τους βγήκε το χθεσινό ματς. Ακόμα και να ήθελαν να πάνε κόντρα στο κακό τους φεγγάρι, αδυνατούσαν λόγω γηπέδου. Επομένως, δεν έχει κανένα “μάθημα” να πάρει η ομάδα από τον αγώνα της Λαμίας. Το μοναδικό που πρέπει να κάνει, είναι να συνεχίσει την προσπάθειά της, με ακόμα μεγαλύτερο νεύρο, διότι γνωρίζει πολύ καλά πως ειδικά αυτής φέτος, δεν θα της χαριστεί τίποτα! Το κακό αποτέλεσμα είναι μέσα στο πρόγραμμα, το δεύτερο σερί δεν πρέπει να είναι. Αυτό κάνει την διαφορά σε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό από μία άλλη.
Πλέον, υπάρχει το ματς με τον Βόλο την ερχόμενη Πέμπτη. Εκεί ο Άρης πρέπει να δείξει αντίδραση, να επιστρέψει στις νίκες, προκειμένου να κλείσει αυτή την κακή παρένθεση με την χθεσινή ήττα. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος, επομένως δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου να σκεφτεί κανείς πιο διεξοδικά για το χθεσινό ματς.
Υ.Γ. Η αντίδραση του Σούντγκρεν ήταν λάθος πέρα ως πέρα. Κατανοώ πως ο Σουηδός είδε έναν πιτσιρικά να κάνει… κολπάκια με την μπάλα μπροστά του, τη στιγμή που ο ίδιος με τους σφυγμούς στο κόκκινο, έτρεχε για την δουλειά του, όμως δεν θα έπρεπε να αντιδράσει έτσι. Και επειδή πρόκειται για έφηβο, όπως φάνηκε, καλό είναι να του μιλήσει κάποιος για σεβασμό προς τον κόπο του άλλου. Όσον για τον Σουηδό; Τιμωρήθηκε όπως έπρεπε.
Υ.Γ.1. Παίκτες σαν τον Μπρούνο Γκάμα, με αυτή την ποιότητα και την άρνηση της ήττας ως κύριο γνώρισμα της προσωπικότητάς του, είναι πολυτέλεια για την Ελλάδα…
Υ.Γ.2. Όταν με το ζόρι κρατάς την ισορροπία σου, η μπάλα κάθε τρεις και λίγο κολλάει στο νερό, δεν υπάρχει κανένα νόημα να μιλήσεις για τακτική. Σχεδόν 10 τελικές έκανε ο Άρης, λίγο πιο τυχερός και προσεκτικός να ήταν θα είχε πετύχει γκολ.
Υ.Γ.4. Κάποιων οι πανηγυρισμοί τελείωσαν χθες το βράδυ. Ξεκίνησαν από το απόγευμα της Κυριακής, όταν “έκλεψαν” τον βαθμό στην Λάρισα στο 96΄ και συνεχίστηκαν μετά την ήττα του Άρη…
