Ο πρώην τερματοφύλακας του Άρη και νυν μέλος του τεχνικού τιμ της ομάδας νέων, Αλέξανδρος Δέλλιος μίλησε για τον σοβαρό τραυματισμό του Αρβανίτη, το… μέλλον του συλλόγου, αλλά και την άνοδο της ομάδας.
Stoiximan.gr: Θα επιστρέψει ως πρώτος ο Άρης στη Superleague;
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 92.8:
Για τον τραυματισμό του Ντίνου Αρβανίτη είπε:
Είναι κοντινές οι μνήμες από παιδί που είχε χτυπήσει πάλι σε δικό μας παιχνίδι με τα Τρίκαλα, τον Αλέξανδρο Ιωσηφίδη. Αυτή τη φορά ο άτυχος είναι ο Ντίνος, είναι απίστευτη κακοδαιμονία. Σε μία φάση που έπεσε να πιάσει την μπάλα, τον κλότσησε άθελα του φυσικά ο αντίπαλος. Ο τραυματισμός ήταν σοβαρός, έσπασε το σαγόνι του. Ευτυχώς δεν υπήρχαν χειρότερο, το χτύπημα είναι πολύ σοβαρό έμεινε για λίγη ώρα αναίσθητος. Μεταφέρθηκε στο Παπαγεωργίου, τώρα δεν έχω κάποιο νεότερο δεν έχω πάει εκεί αλλά έχω συνεχόμενη πληροφόρηση.
Ο Ντίνος κάνει κάποιες προπονήσεις με την πρώτη ομάδα και έρχεται και σε εμάς σε κάποιες στοχευμένες προπονήσεις που έχουν να κάνει τακτική και κάποιες στατικές φάσεις.
Η ομάδα προχωράει, αυτοί οι τραυματισμοί τους οποίους τους βλέπουμε στα άλλα παιχνίδια και δεν θέλουμε να γίνονται στις δικές μας ομάδες αλλά συμβαίνουν αυτά. Το έχω βιώσει καλά αυτό από προσωπική εμπειρία.
Για την χθεσινή νίκη στην Κ-19 είπε:
Ο στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος και είναι ο τελικός. Η ομάδα του Άρη έχει βαρύτητα και βαριά φανέλα. Πέρυσι παίξαμε στον τελικό, δεν τα καταφέραμε, χάσαμε 2-1 από τον ΟΦΗ και φέτος έχουμε τους ίδιους στόχους να πάρουμε αυτήν την φορά τον τελικό.
Το χθεσινό παιχνίδι αποδείχτηκε δύσκολο, ο Καραισκάκης έδειξε ότι είχε παραπάνω κίνητρο από εμάς, εμείς ήμασταν κάπως εφησυχασμένη από την διαφορά βαθμών. Όταν είδαμε ότι κοντεύαμε να χάσουμε το παιχνίδι, τα παιδιά έδειξαν χαρακτήρα και γύρισαν το ματς τόσες φορές. Η γενική μας εικόνα ήταν κακή δεν ήταν αυτή που είχαμε στα προηγούμενα παιχνίδια. Υπήρχαν πολλά προβλήματα όσον αφορά την ατομική απόδοση των παικτών.
Για το αν υπάρχει ελπίδα στήριξης ώστε να αντέξουν τα παιδιά το βάρος της μεγάλης ομάδας είπε:
Όταν μιλάμε για τμήματα υποδομής, δεν μπορείς από την μία χρονιά στην άλλη να σχηματίσεις κορμό ομάδος. Πρέπει να σχηματίσεις έναν κορμό και πάνω σε αυτόν να χτίσεις κάποια παιδιά. Αυτό θα το δει ο όποιος προπονητής είναι στην ομάδα. Εγώ μπορώ να πω αν θα παίξει ο ένας και ο άλλος αλλά ο προπονητής θα το αποφασίσει αυτός. Μπορεί να έχει παιδιά που αξίζουν αλλά τελικά να καούν.
Για την άνοδο στην Super League είπε:
Συγχαρητήρια στα παιδιά. Εγώ πίστευα ότι θα ανέβει η ομάδα, τα κατάφερε από εκεί και πέρα είναι σημαντικός ο σχεδιασμός για του χρόνου. Η ομάδα θα ανέβαινε με κλειστά μάτια. Ήξερα τι δουλειά γίνεται αλλά ήξερα και τους παίκτες, οι οποίοι ιδρώνουν την φανέλα και ξέρουν την κατηγορία.
Για την β’ εθνική είπε:
Η Β’ Εθνική είναι πολύ δύσκολη κατηγορία, έχω παίξει και εγώ. Είναι περίεργα, αν πάρεις κάποια ομάδα και την κατεβάσεις από την σούπερ λίγκα θα δυσκολευτεί, εκτός και αν έχει ρόστερ το οποίο είναι από αυτές τις ομάδες που βγαίνουν Champions League. Στην δεύτερη κατηγορία πρέπει να ξέρεις πως θα κερδίσεις.
Το σχόλιο του για τον Άρη:
Επειδή εγώ δεν βλέπω όνειρα, είμαι ρεαλιστής για μένα ο Άρης του χρόνου να είναι τουλάχιστον για τρία χρόνια σε μία μεταβατική περίοδο. Ώστε στον τέταρτο χρόνο η ομάδα να “χτυπάει”, Champions League, πρωτάθλημα, Europa League. Δεν είναι εύκολο, μπορούμε να κάνουμε μία ομάδα σε έναν χρόνο να παίξει στα προκριματικά και τον επόμενο χρόνο να δούμε τι έχει μείνει από πίσω και να λέμε τίποτα. Όποια ομάδα ξεκίνησε με προγραμματισμό δεν είχε πρόβλημα, όσες ομάδες κάνανε δουλειές της μιας χρονιάς σε ένα με δύο χρόνια είχε πρόβλημα και το πρόβλημα ήταν η αλλαγή κατηγορίας. Για να ανέβει ψηλά η ομάδα πρέπει να υπάρχει προγραμματισμός και οργάνωση. Έτσι θα… ορμήσουμε στην κορυφή.
Για τον κόσμο του Άρη είπε:
Τελείωσαν τα βάσανα τους και το μαρτύριο. Πρέπει να γίνουν σωστές κινήσεις για τα επόμενα χρόνια και όχι τον επόμενο χρόνο, τότε ο κόσμος θα δει αποτελέσματα.
Για τον Ανρί Μισέλ είπε:
Για τον λίγο καιρό που συνεργάστηκα έχασα έναν ποδοσφαιρικό πατέρα. Όλοι οι προπονητές που είχα στην καριέρα μου με βοήθησαν άλλος πολύ, άλλος λίγο. Ο κ. Μισέλ με έκανε άλλον άνθρωπο με άλλη ψυχολογία αν και είχα τραυματισμό τότε, την επόμενη χρονιά δεν έβλεπα κανέναν αντίπαλο.
Να μη ξεχάσουμε να πούμε ότι “Ήρθαμε”.