Πλέον φιλοξενείται στο σπίτι του ατζέντη του και εξακολουθεί να παλεύει με τον εθισμό του στο αλκοόλ, όμως ο θρυλικός Πολ Γκασκόιν δεν ξέχασε ποτέ το δράμα που στιγμάτισε τα παιδικά του χρόνια.
Για πολλούς ένας από τους πιο ταλαντούχους Άγγλους παίκτες, για ακόμη περισσότερους ένας ποδοσφαιριστής που δεν έγινε ποτέ όσα θα μπορούσε να γίνει. Ο Πολ Γκασκόιν άφησε τη δική του ιστορία στα γήπεδα, μα η ιστορία όλων όσων έζησε έξω από αυτά συγκλονίζει. Στα 56 του, μιλώντας στο podcast «High Performance» ανοίχτηκε όσο ποτέ άλλοτε και στάθηκε στον θάνατο του φίλου του, που στιγμάτισε τα παιδικά του χρόνια αλλά και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από όταν αποσύρθηκε.
Όταν ήταν 12, ο Γκασκόιν βγήκε μια βόλτα με τον φίλο του, Κιν, και τον αδερφό αυτού, Στέφεν, μια βόλτα με τραγική κατάληξη. «Πήγαμε σε ένα μαγαζί και υπήρχε ένα φορτηγάκι με παγωτά απ΄έξω. Φώναξα: “Τρέξτε γρήγορα, θα αργήσουμε”. Ο Στέφεν έτρεξε μπροστά μας, ήταν ένα μέτρο πιο πέρα και όταν πέρασε μπροστά από το φορτηγάκι αυτό τον χτύπησε. Τον έριξε πολύ μακριά. Έτρεξα πάνω του, τού μιλούσα, είχε το κεφάλι του στο μπούτι μου και τα χείλη του κινούνταν.
Νόμιζα ότι θα γίνει καλά, αλλά όχι. Αυτές ήταν οι τελευταίες του κινήσεις. Θυμάμαι να είμαι 12 χρονών και να σηκώνω ένα πτώμα έξω από το φέρετρο. Φιλούσα τη σωρό του, την αγκάλιαζα και τού ζητούσα συγγνώμη. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήταν τραγικό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Άγγλος.
