Ο δημοσιογράφος Μάκης Δούβαλης, που ζει και εργάζεται στη Ρόδο, είχε το σπάνιο προνόμιο να ζήσει… από μέσα το χθεσινό φιλικό προς τιμήν του Νίκου Γκάλη στο «Βενετόκλειο», συμμετέχοντας μάλιστα στο παιχνίδι! Στον απόηχο αυτής της μοναδικής εμπειρίας, μοιράζεται με το PRESSARIS τα συναισθήματα που του προκάλεσε η συνάντηση με τον… θεό του μπάσκετ!
Διαβάστε το άρθρο του Μάκη Δούβαλη για το PRESSARIS:
«Συγκίνηση, λατρεία, ανατριχίλα, θαυμασμός. Με απλά λόγια, Νίκος Γκάλης! Η Ρόδος τίμησε τον δικό της άνθρωπο, τον συμπατριώτη (με καταγωγή από τον Άγιο Ισίδωρο), τον μεγάλο «Νικ», όπως. τίμησε κι αυτός με τη σειρά του, όλους τους Έλληνες. Η παρουσία του Νίκου Γκάλη αλλά και των «βετεράνων» καλαθοσφαιριστών της Ελλάδας, ήταν ένα γεγονός το οποίο. έκρυψε πολλές συγκινήσεις και αναμνήσεις. Ακούγοντας σπουδαίους «βετεράνους» αθλητές, όπως ο Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Γιώργος Σιγάλας, ο Άγγελος Κορωνιός και ο Ντέϊβιντ Στεργάκος να λένε πως ήρθαν στη Ρόδο για να τιμήσουν το Νίκο Γκάλη- ε. δεν μπορεί- όλο και κάτι σήμαινε αυτό! Το Νίκο Γκάλη δεν τον έχει ξεχάσει ουδείς, του οφείλουμε πολλά όλοι εμείς που ασχολούμαστε από διαφορετικό μετερίζι με την «σπυριάρα» μπάλα. Άλλωστε, το έβλεπε κανείς στα μάτια του Νίκου Γκάλη. Ο «Νικ» ήθελε να συναντήσει συμπαίκτες και αντιπάλους του, ήθελε να ζήσει τη μαγεία του. «γηπέδου» και να παρακολουθήσει έστω και από την κερκίδα έναν αγώνα μπάσκετ.
Ο Δ.Ο.Π.Α.Ρ. έκανε κίνηση-ματ προγραμματίζοντας ένα σπουδαίο φιλικό παιχνίδι, με τα «αστέρια» του ελληνικού μπάσκετ να παρατάσσονται στο «Βενετόκλειο». Ήταν μία γιορτή για το δωδεκανησιακό αθλητισμό, μία. γιορτή, που μας γύρισε όλους πολλά χρόνια πίσω, με την καλή έννοια. Στα αγνά χρόνια, στην εποχή που οι φανέλες είχαν άλλη βαρύτητα. Με διπλή ιδιότητα (δημοσιογράφος και αθλητής) ένιωσα… δέος, όπως και οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου, παίζοντας για λογαριασμό της μικτής Ρόδου. Δεν είναι και λίγο πράγμα να είσαι αντίπαλος, με αθλητές που χειροκρότησες, που δάκρυσες και συγκινήθηκες γι’ αυτούς και που βγήκες στους δρόμους για να πανηγυρίσεις, μετά από μία σπουδαία επιτυχία τους.
Για όλα τα παιδιά της Ρόδου το φιλικό παιχνίδι με τους «βετεράνους» καλαθοσφαιριστές προς τιμή του Νίκου Γκάλη, ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία. Μία. εμπειρία ζωής, όπως την χαρακτηρίζω. Μία εμπειρία που είχαμε όλοι την τύχη σαν Ροδίτες να ζήσουμε. Ήμασταν τυχεροί, ήμασταν ευλογημένοι, να παίξουμε απέναντι σε τέτοιους αθλητές, όπου ο καθένας έχει γράψει τη δική του ξεχωριστή σελίδα στο ελληνικό μπάσκετ».
