Οι κιτρινόμαυρες… γροθιές φέρνουν διακρίσεις, τιμώντας τον «θεό του πολέμου». Ο προπονητής του τμήματος πυγμαχίας του Άρη Γιώργος Γκαβέζος μίλησε στο PRESSARIS για τις επιτυχίες των αθλητών στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πυγμαχίας παίδων, αλλά και για όσα συμβαίνουν στο χώρο της πυγμαχίας.
Τι γεύση σας άφησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα παίδων; Είστε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα των αθλητών σας;
Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα συμμετείχαν 84 αθλητές από όλη την Ελλάδα. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό και είμαι πολύ ικανοποιημένος με την προσπάθεια των αθλητών μου. Η προσπάθεια ανταμείβεται πάντα. Συμμετείχαμε με τέσσερις αθλητές και καταφέραμε να πάρουμε δυο μετάλλια. Ένα χρυσό στην κατηγορία των70 κιλώναπό τον Χρήστο Βλαχοδήμο και ένα αργυρό στην κατηγορία +80 από τον Κλεισθένη Αμανατίδη. Το ιδανικό θα ήταν όλοι οι αθλητές μας να κατακτούσαν μετάλλιο αλλά ελπίζω ότι στο επόμενο πρωτάθλημα θα τα καταφέρουν.
Ποια είναι η συνταγή επιτυχίας για έναν αθλητή της πυγμαχίας σε αυτή την μικρή ηλικία;
Πάνω από όλα είναι η προπόνηση, η θέληση και το πείσμα που πρέπει να έχει κάθε αθλητής. Φυσικά και υπάρχουν και οι στερήσεις, οι φίλοι τους διασκεδάζουν βγαίνουν για ποτό αλλά τα παιδιά αυτά κάθονται και προπονούνται, γιατί το πρωτάθλημα γίνεται μια φορά τον χρόνο οπότε και οι διακρίσεις είναι λιγοστές.
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν νεαρά παιδία, πως τα προετοιμάσατε ψυχολογικά για αυτούς τους αγώνες;
Για τα περισσότερα παιδιά ήταν το πρώτο τους πρωτάθλημα. Μόνο ο Βλαχοδήμος αγωνίστηκε δεύτερη φορά σε πανελλήνιο πρωτάθλημα. Η ψυχολογία έρχεται μέσα από τα φιλικά παιχνίδια που διοργανώνουμε εμείς και είναι χωρίς αποτέλεσμα για να μην πέφτουν ψυχολογικά οι αθλητές και υπάρχει απογοήτευση. Παίζουν τα παιδιά κανονικούς αγώνες με αντιπάλους με τους κανονικούς κανονισμούς, αλλά χωρίς κριτές και αυτό βοηθάει στο να ανταποδίδουν στους αγώνες. Εγώ λέω πάντα στα παιδιά πάνω από όλα να διασκεδάζουν και να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν, σημασία έχει να περνάνε καλά και να διασκεδάζουν με αυτό που τους αρέσει.
Σε τι κατάσταση βρίσκεται το τμήμα πυγμαχίας του Άρη; Υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο;
Αν και η κρίση επηρεάζει όλα τα τμήματα του Άρη, υπάρχει και ένα οικονομικό κόστος ο κόσμος έρχεται για να εκτονωθεί. Ο κόσμος εκτονώνεται μέσω της πυγμαχίας, οι αθλητές κάνουν γυμναστική και μαθαίνουν κάποια πράγματα. Η πυγμαχία δεν είναι κάτι απλό σαν το γυμναστήριο, μαθαίνουν να γυμνάζονται αλλά μαθαίνουν και αυτοάμυνα. Εμείς σαν προπονητές παρακολουθούμε τα παιδιά και στο σχολείο. Υπήρχε αθλητής που ενοχλούσε τους συμμαθητές του στο σχολείο και τον διώξαμε. Στα δέκα χρόνια που βρίσκομαι στον Άρη δεν έχει ακουστεί τίποτα κακό. Το γήπεδο μας είναι εκκλησία, αν έρθει κάποιος «περίεργος» τον διώχνουμε, θέλουμε να υπάρχει σεβασμός , να επικρατεί καλό κλίμα και να περνάμε όλοι καλά.
Υπάρχουν γονείς που φοβούνται να στείλουν τα παιδιά τους στην πυγμαχία. Φοβούνται τα χτυπήματα ή έχουν συνδυάσει το άθλημα με άσχημες καταστάσεις. Τι θα λεγάτε σε έναν γονιό;
Όλοι οι γονείς που έχουν αυτήν την εντύπωση είναι δικαιολογημένοι γιατί το άθλημα μας δεν προβάλλεται. Ο κόσμος φοβάται το άγνωστο και δεν θέλει εύκολα να το γνωρίσει. Ο κόσμος έχει εμπειρίες για το άθλημα μας μέσα από ταινίες του «Ρόκι». Βλέπει τα αίματα και τα χτυπήματα και θεώρει πως έτσι είναι στην πραγματικότητα. Σε κάθε γονέα λέω να έρθει και να δοκιμάσει. Να δοκιμάσει και ως τρόπο γυμναστικής την πυγμαχία. Η πυγμαχία δεν είναι βίαιο άθλημα απλά η μικρή προβολή του αθλήματος κάνει τον κόσμο να φοβάται. Ο πιο μικρός αθλητής πυγμαχίας του Άρη είναι τεσσάρων χρονών. Ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που έχει αθλητές πυγμαχίας σε μικρές ηλικίες.
Επιμέλεια: Κυριάκος Μουρατίδης
