«Μιχάλη έτοιμος;» ήταν η πρώτη ερώτηση που κάναμε με το που συναντηθήκαμε με τον Μιχάλη Γιαννίτση κι αυτός μας απάντησε άμεσα, τονίζοντας: «Πανέτοιμος. Άρης είσαι…», απλώνοντας ένα πλατύ χαμόγελο αισιοδοξίας, πείσματος και πίστης. Αισιοδοξίας πως ο Άρης της… παρέας του Μιχάλη θα πετύχει φέτος, πείσματος πως ο ίδιος θα αποδείξει ότι θα έπρεπε να είναι από πέρυσι βασικό στέλεχος σε αυτήν την ομάδα και πίστης ότι οι πρωταθλητές της Κ-20 μπορούν πλέον να δείξουν ότι είναι άντρες. Διαβάστε όσα αποκάλυψε ο νεαρός στόπερ, στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στο PRESSARIS.
Μιχάλη, προπονείσαι αυτόν τον καιρό;
«Ναι, εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου προπονούμαι ατομικά και πιστεύω ότι είμαι σε ένα καλό επίπεδο, ενόψει και της προετοιμασίας. Προπονούμαστε μαζί με τον Αγγελούδη και πιστεύω ότι γίνεται καλή δουλειά από το γυμναστή μας και θα είμαστε πανέτοιμοι. Πριν φύγουν με την Εθνική ήταν μαζί μας ο Γιαννιώτας και ο Κατίδης».
Με την ομάδα έχεις μιλήσει; Σε έχουν ενημερώσει για τον προγραμματισμό και το πότε θα ξεκινήσει η προετοιμασία;
«Εννοείται. Την Τετάρτη 4 Ιουλίου θα μαζευτούμε για πρώτη φορά και θα μιλήσουμε, κάνοντας παράλληλα εργομετρικές και αιματολογικές εξετάσεις».
Υπήρχε ενημέρωση από τους ανθρώπους της ΠΑΕ σε εσάς όλο αυτό το διάστημα ή ζούσατε στο… σκοτάδι;
«Προφανώς και υπήρχε ενημέρωση. Μιλούσαμε συνεχώς και βέβαια ενημερωνόμασταν κι εμείς μέσω του διαδικτύου παράλληλα για το τι επικρατεί και το άγχος σίγουρα ήταν τεράστιο. Μιλήσαμε όμως με όλους. Μας καθησύχασαν και ο Λαμπριάκος, με τον Κατσιαούνη».
Σε επηρέασε η όλη κατάσταση; Πώς βίωσες αυτήν την αβέβαιη κατάσταση σε διοικητικό επίπεδο και όλα όσα διαδραματίστηκαν το τελευταίο διάστημα, σε σχέση με την αδειοδότηση;
«Σίγουρα ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό. Αγχώθηκα πάρα πολύ. Ας μην γελιόμαστε. Ποιος δεν σκέφτηκε το ενδεχόμενο να μην μπορεί να κατέβει η ομάδα στο πρωτάθλημα; Εμένα αυτό ήταν το πρώτο μου μέλημα. Ευτυχώς δεν έγινε κάτι ακραίο».
Σκέφτηκες να φύγεις κάποια στιγμή, όπως πολλοί από τους συμπαίκτες σου;
«Όχι. Ποτέ. Εμένα όνειρό μου είναι να φορέσω αυτήν τη φανέλα. Να παίξω στο «Βικελίδης», ακούγοντας τον κόσμο να φωνάζει. Πέρασα ηλικιακά από τις μικρές ομάδες, γιατί; Για να φύγω λίγο πριν την ολοκλήρωσή μου σαν ποδοσφαιριστής; Γι’ αυτό προσπαθούμε μία ζωή. Για να παίξουμε στον Άρη επαγγελματικά ποδόσφαιρο».
Και τι γίνεται με την άσχημη οικονομική κατάσταση; Δεν σε τρομάζει;
«Πέρυσι πήρα 4.000 ευρώ συνολικά. Τι να με τρομάξει; Να πάρω 3.000 ή 2.000; Ε και; Είναι διαφορετικό να έχεις κάποια όνειρα και φιλοδοξίες από μικρός και να χαλάνε αυτά έτσι. Δεν με ενδιαφέρουν τα λεφτά στην παρούσα φάση. Ο Άρης και το πώς θα καθιερωθώ σε αυτόν με νοιάζει. Με πείραξε που πέρυσι δεν έπαιξα και πείσμωσα πολύ».
Σε πείραξε που δεν έπαιξες, είπες. Πιστεύεις ότι άξιζες κάποια στιγμή να αγωνιστείς;
«Ναι. Θεωρώ πως ναι. Ο κ. Τσιώλης μου είχε πει ότι θα με στηρίξει και όντως με στήριξε, μέχρι ενός σημείου, αλλά τελικά πήραμε τον Ντίκο κι όταν ήρθε κι ο Σανκαρέ για εμένα δεν υπήρχε θέση. Νομίζω όμως ότι κάποιες ευκαιρίες έπρεπε να τις πάρω. Ήμουν ο μόνος που δεν έπαιξα».
Δέχτηκες κάποια «κρούση» από άλλη ομάδα το τελευταίο διάστημα;
«Ναι, με πλησίασε ο Αστέρας Τρίπολης με πρόταση και μου ζήτησε να μείνω ελεύθερος για να με αποκτήσει. Απάντησα άμεσα αρνητικά. Το μέλλον μου είναι εδώ. Το λέω και το πιστεύω. Πάντως υπήρξε και κάποια κίνηση από τη Δράμα, αλλά όχι κάτι χειροπιαστό».
Έμεινες για να παίξεις; Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα σου, όπως και των υπολοίπων παικτών που την προπερασμένη σεζόν πήρατε το πρωτάθλημα με τη δεύτερη ομάδα;
«Ναι. Νομίζω ότι τα παιδιά έγιναν… άντρες (γέλια). Ήρθε η ώρα να πάρουμε τον Άρη στις πλάτες μας και να κάνουμε αυτό που ονειρεύτηκαν οι οπαδοί μας, όταν πήραμε τότε το πρωτάθλημα».
Από εκείνα τα παιδιά ποιον θα ξεχώριζες περισσότερο;
«Νομίζω ότι ο καθένας από εκείνη την ομάδα είχε πολύ ταλέντο, αλλά ο Γιαννιώτας είχε αυτό το κάτι παραπάνω. Παίζει πάντα με θράσος, με νεύρο, με πάθος, με ψυχή, με τσαμπουκά. Έχει ηγετική φυσιογνωμία και ικανότητες σπουδαίες. Νομίζω ότι θα γίνει ο νέος ηγέτης του Άρη και γιατί όχι και ο αρχηγός της ομάδας κάποια στιγμή».
Είπες για αρχηγός. Θεωρείς ότι είναι έτοιμος ένας παίκτης ούτε 20 χρονών να είναι αρχηγός;
«Γιατί όχι; Σίγουρα άμεσα ίσως προέχουν άλλοι για αυτήν τη θέση, όμως ο κόσμος πρέπει να νιώθει περήφανος αν ένα παιδί από τα σπλάχνα της ομάδας φορέσει το περιβραχιόνιο του Άρη. Στο εξωτερικό υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα. Άλλωστε κι εμείς είμαστε κομμάτι της ομάδας, του συλλόγου και τον αγαπάμε πολύ. Εγώ θα πέθαινα για να γίνω αρχηγός κάποια στιγμή στον Άρη. Θα ήθελα να μείνω για πάντα εδώ. Είναι κάτι που σε… φτιάχνει και σε ανεβάζει. Νομίζω ότι ο Γιαννιώτας θα μπορούσε να είναι αρχηγός. Είναι ευλογία αυτό».
Μιλάς με τόσο πάθος για τον Άρη. Αλήθεια, πώς εξηγείς ότι κάποιοι συμπαίκτες σου και της δικής σου ηλικίας φέρθηκαν άδικα στην ομάδα και τον κόσμο;
«Κάποια πράγματα ίσως να δικαιολογούνται εν μέρει. Κάποια άλλα με τίποτα όμως… Όλοι μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Είναι εύκολο να σε πλησιάσει σε μικρή ηλικία ένας μάνατζερ και να σου φουσκώσει τα μυαλά. Και με εμένα συνέβη και με άλλους συμπαίκτες μου. Όταν πατάς όμως στη γη δεν το αφήνεις να συμβεί. Το κόβεις μαχαίρι. Είναι θέμα προτεραιότητας και χαρακτήρα. Νομίζω ότι αργά ή γρήγορα κάποιοι θα καταλάβουν τι έγκλημα έκαναν και θα μετανιώσουν. Δεν μπορείς να απαξιώνεις τον κόσμο του Άρη. Δεν μικραίνει ο Άρης, αλλά εσύ».
Μιλάς με πολύ πάθος για τον κόσμο. Πολλοί μπορεί να πουν ότι «λαϊκίζει ο μικρός». Δεν σε φοβίζει αυτό;
«Όχι, κι όποιος το πει δεν ξέρει τι του γίνεται. Λες και περίμεναν εμένα οι οπαδοί του Άρη να ακούσουν καλά σχόλια και να τους αποθεώσω. Θα τρελαθούμε; Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. Ποιος είναι ο κόσμος του Άρη το ξέρει όλη η γη, με αποδείξεις».
Πώς είναι να παίζεις σε γεμάτο Χαριλάου;
«Είναι απίστευτο. Σε πιάνει ρίγος, ανατριχίλα κυριολεκτικά. Δεν μπορώ να πω ακριβώς τι παθαίνεις γιατί δεν επιτρέπεται να το γράψεις (γέλια ασταμάτητα). Πέρυσι στο φιλικό με την Πενιαρόλ, ένιωσα έτσι όπως δεν έχω ξανανιώσει. Δεν ήθελα να τελειώσει ο αγώνας ποτέ. Νομίζεις ότι παίζουν κι αυτοί».
Έχεις κάποιο ίνδαλμα που να θαυμάζεις ποδοσφαιρικά;
«Ο Τιάγκο Σίλβα της Μίλαν. Είναι για μένα ο κορυφαίος στόπερ του κόσμου. Κάποια στοιχεία που έχει στο παιχνίδι του είναι απίστευτα. Πολύ ποιοτικός παίκτης».
Από τον Άρη όσα χρόνια βρίσκεσαι εδώ;
«Νομίζω ο Ρονάλντο Γκιάρο. Ελάχιστοι τέτοιοι κεντρικοί αμυντικοί έχουν περάσει από την Ελλάδα. Είναι δάσκαλος. Βελτίωσε μάλιστα πολλούς παίκτες. Τον Αβραάμ, τον Νασούτι, τον Λαζαρίδη. Εκπληκτικός ποδοσφαιριστής, ακόμα και με την μπάλα στα πόδια και ηγέτης παράλληλα. Σαν να υπήρχε ένας ακόμα προπονητής μέσα στο γήπεδο. Κάποιοι είπαν ότι και πέρυσι θα μπορούσε να παίξει και συμφωνώ! Πέρα από αυτό φαινόταν πως είναι άλλη η νοοτροπία του. Ειλικρινά δεν βρίσκεις τέτοιους παίκτες συχνά».
Από αυτούς που έφυγαν από τον Άρη ποιος πιστεύεις ότι θα είναι η μεγαλύτερη απώλεια;
«Ο Ουμπίντες σίγουρα. Δεν υπάρχει αυτός ο παίκτης! Εννοείται ότι σε όλα ήταν υπόδειγμα. Ακόμα και συμπεριφοράς. Ήσυχος και χωρίς να δημιουργεί τίποτα. Παράδειγμα για όλους. Δεν μιλούσε ποτέ. Αγωνιστικά όλοι ξέρουν τι πρόσφερε».
Γεμίζει ευθύνες η πρόκληση ότι θα πρέπει να είστε φέτος ο κορμός του Άρη; Ποιοι είναι οι στόχοι σας;
«Αν και είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για αυτά, είναι τεράστια η ευθύνη να είσαι στον Άρη, γιατί πάντα οι στόχοι είναι μεγάλοι. Δεν φοβόμαστε όμως. Άρης είσαι! Στόχος είναι πάντα το τέλειο. Θα προσπαθήσουμε πολύ και ελπίζω από όλη αυτήν τη δύσκολη κατάσταση να βγει κάτι πολύ καλό. Βασικά το πιστεύω αυτό. Το καταλαβαίνω όταν μιλάω με τα υπόλοιπα παιδιά. Ο Άρης είναι Άρης και έχει κόσμο, οπότε όλα τα άλλα είναι περιττά. Εμείς δουλεύουμε και στην προετοιμασία θα δουλέψουμε πολύ σκληρά και πιστεύω ότι θα βγει κάτι πολύ καλό από όλο αυτό».
