Ο Παναγιώτης Γιαννάκης αναφέρθηκε στην αγωνιστική σχέση του με τον Νίκο Γκάλη, σε συνέντευξη που έδωσε με αφορμή την χθεσινή επέτειο του ’87.
Ακολούθησε το PRESSARIS και στο Instagram, για ακόμα πιο άμεση ενημέρωση στα θέματα του Άρη!
Μιλώντας στο contra.gr ο “δράκος” τόνισε: “Με τον Νικ δεν ήταν εύκολο να είσαι συμπαίκτης! Ο Κορωναίος, ας πούμε, δεν τα κατάφερε. Κι ο Κορωνιός, αργότερα επίσης. Κι αυτό είχε φανεί και στον Άρη. Όταν για τον άλφα ή βήτα λόγο, ήθελαν να με κάνουν στην άκρη, όσους κι αν δοκίμαζαν να βάλουν δίπλα στο Νίκο, κανείς δεν τα κατάφερνε. Ψηλός γκαρντ, να παίζει άμυνα για ενάμιση παίκτη, να δίνει πάσες, κι όταν χρειαζόταν να πάρει και την ευθύνη; Δεν έβρισκαν καλύτερο από μένα και δεν το λέω για να περιαυτολογήσω. Αν ήμουν σε άλλη ομάδα, οι προπονητές θα με χρησιμοποιούσαν σαν αντίβαρο απέναντί του, καθώς είχα κι εγώ την ευχέρεια να σκοράρω. Και μετά ήταν η προσαρμογή μας απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους.
Ύστερα ήρθε το ταξίδι στην Αμερική μας, πριν από τον αγώνα με τη Γαλλία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος (σ.σ το περίφημο 130-126 μετά από δυο παρατάσεις) μας έκανε καλό. Φάγαμε ξύλο, με την καλή έννοια, αλλά γίναμε πολύ πιο σκληρή σαν ομάδα. Πήγαμε για προπόνηση. Στο Μουντομπάσκετ κάναμε το πρώτο βήμα. Παίξαμε σπουδαίους αγώνες, ανεξαρτήτως αν χάναμε, γιατί τους κοιτάγαμε όλους στα μάτια. Ακόμη και την Σοβιετική Ένωση, που είχε τον Σαμπόνις, δεν τη φοβηθήκαμε. Ο Πολίτης είχε τολμήσει με επιλογές που τότε προξένησαν ολόκληρο θόρυβο. Αλλά επαναλαμβάνω, ήξερε καλά τη δουλειά. Είχε πειθαρχία, αλλά δεν ήταν ‘εκβιαστικός’ με τους παίκτες. Ούτε στον πάγκο. Ούτε μέσα στο παιχνίδι. Τεράστια η συμβολή του”.
