Η νέα ήττα από τον Παναθηναϊκό μπορεί αγωνιστικά να “ήταν στο πρόγραμμα”, όπως συνηθίζεται να λέγεται στην ποδοσφαιρική “αργκό”, αλλά ο Άρης όσο μαθηματικά έχει ελπίδες, οφείλει να ζήσει. Οφείλει να παλέψει.
Η απογοήτευση είναι δεδομένη. Ειδικά τώρα, όμως, μερικές μέρες πριν από τα γενέθλια του συλλόγου, με την συμπλήρωση των 100 χρόνων, η πορεία του Άρη αποτελεί “μαχαιριά”, μαρτύριο, μοιάζει με αργό θάνατο! Ο τόπος δεν χωράει κανέναν ΑΡΕΙΑΝΟ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η μάχη και ο αγώνας είναι στο DNA του συλλόγου. Είναι ώρες που τα λόγια περισσεύουν…
Πέντε συνεντεύξεις από το παρελθόν, χιλιάδες λέξεις, αποτελούν ένα κουράγιο! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο…
