Μπορεί να γίνει κριτική από οποιοδήποτε στον οποιοδήποτε, βάσει επιχειρημάτων και λογικής. Άλλο η κριτική, άλλο οι ύβρεις ενός προέδρου προς τον κόσμο του Άρη.
Δεν θα σχολιάσουμε τα έργα και τις ημέρες του προέδρου Γιάννη Ψηφίδη στην ΠΑΕ Άρης. Ανέλαβε ένα τεράστιο οικονομικό βάρος με απίστευτα χρέη που δεν τα προκάλεσε ούτε αυτός, ούτε η παρούσα διοίκηση Πρωτοδικείου. Η ιστορία θα τον κρίνει κι αυτόν μαζί με τον άλλους παράγοντες και σίγουρα με αρκετή επιείκια γιατί αυτός δεν δημιούργησε την “μαύρη τρύπα” των 32 εκατομμυρίων ευρώ.
Αυτό, όμως, δεν αναιρεί, ούτε δικαιολογεί το ατόπημα που έκανε στις τελευταίες δηλώσεις του, αναφερόμενος προς τον κόσμο της ομάδας και ειδικότερα προς τον Super 3. “Λένε ότι είμαι λαμόγιο και με κατηγορούν οι “Σουπεράδες” που έχουν αποδείξει ότι είναι οι χειρότεροι οπαδοί αυτής της χώρας” είπε ανάμεσα στ’ άλλα.
Μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, μπορεί να επιστρατεύσει επιχειρήματα για να αποδείξει ότι δεν είναι λαμόγιο, όπως τον κατηγόρησαν. Εμείς πιστεύουμε ότι έχει γενικά καλές προθέσεις. Αλλά δεν αρκεί αυτό. Τέτοιες ώρες χρειάζεται ψυχραιμία και νηφαλιότητα.
Όταν, όμως, ένας εν ενεργεία πρόεδρος μιας ομάδας επιλέγει αντί να δίνει λύσεις να υβρίζει τους οπαδούς της, αποτελεί ιστορικό ατόπημα και κρίνεται για αυτό. Και ουσιαστικά επιλέγει το “τέλος” του με τον ίδιο τον σύλλογο.
