Ένα πολύ ενδιαφέρον “οδοιπορικό” στην ένδοξη ιστορία των διοικήσεων του Άρη, από τον Ελευθέριο Ελευθεριάδη έως τον Μενέλαο Χατζηγεωργίου, αναδεικνύει την “γύμνια” που έχει βιώσει ο σύλλογος σε επίπεδο παραγόντων τα τελευταία 30-35 χρόνια!
Το αφιέρωμα της εφημερίδας “Goal” στις παλιότερες διοικήσεις του Άρη:
“Ο Άρης στα 100 χρόνια της ένδοξης ιστορίας του ευτύχισε στο παρελθόν (σε αντίθεση με σήμερα) να έχει παράγοντες που ανήκαν στην ελίτ της Θεσσαλονίκης
Η διοικητική λειψανδρία, η απουσία μεγάλων προσωπικοτήτων με κοινωνικό και επιχειρηματικό εκτόπισμα είναι ένας από τους λόγους που ο Άρης έχει χάσει τον προσανατολισμό του με αποτέλεσμα σήμερα ο σύλλογος να έχει περιέλθει σε ένα δραματικό αδιέξοδο. Όποιος μελετήσει προσεκτικά το παρελθόν του Άρη θα διαπιστώσει πως στα 100 χρόνια της ένδοξης ιστορίας του ευτύχισε να έχει ως παράγοντες στις τάξεις του ανθρώπους που συγκαταλέγονταν στην ελίτ της Θεσσαλονίκης. Προσωπικότητες με όραμα που ενέπνεαν σεβασμό και εμπιστοσύνη ακόμη και στους αντιπάλους. Το “Goal” παραθέτει σήμερα μια μικρή μόνο λίστα παραγόντων που είχαν πραγματικά την στόφα του ηγέτη και άφησαν σημαντική παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές:
Ελευθέριος Ηλιάδης: Διοίκησε τον Άρη από το 1922 ως το 1928. Ήταν αδελφός του ποδοσφαιριστή της ομάδας Μίμη Ηλιάδη, σπούδασε νομικά. “Ήταν σεμνός, μορφωμένος ενέπνεε σεβασμό σε αθλητές, παράγοντες του Άρη αλλά και αντιπάλους” αναφέρουν περιγραφές της εποχής.
Πέτρος Λούβαρης: Σημαντική προσωπικότητα της προπολεμικής Θεσσαλονίκης. Ήταν ο πρόεδρος με τον οποίο ο Άρης κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος το 1932. Εξελέγη Βουλευτής των Φιλελευθέρων από το 1926 ως το 1932. Υπήρξε εκδότης της εφημερίδας των “Αθλητικών Νέων” την οποία μετά από χρόνια επανέκδοσε ο Ν. Καμπάνης.
Μάνθος Ματθαίου: Πατέρας του Φαίδωνα Ματθαίου, διετέλεσε πρόεδρος από το 1938 ως το 1940. Σκοτώθηκε στον πρώτο βομβαρδισμό της Θεσσαλονίκης από Ιταλικά αεροπλάνα. Ο Μάνθος Ματθαίου με ενέργειες του κατάφερε να εξασφαλίσει το οικόπεδο στο οποίο στην συνέχεια στεγάσθηκε η έδρα του Άρη στην περιοχή του Χαριλάου.
Ιωάννης Αγγέλου: Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συλλόγου σε πολύ νεαρή ηλικία. Διετέλεσε πρόεδρος σε διάφορες χρονικές περιόδους(1941-49). Το 1946 σύστησε την επιτροπή ανεγέρσεως γηπέδου ώστε να κατασκευαστεί το Χαριλάου και μαζί με τον Στέργιο Γιουβανάκη(διετέλεσε επίσης πρόεδρος αρκετές φορές) συνέβαλε στα μέγιστα στην κατασκευή του γηπέδου.
Κωνσταντίνος Βικελίδης: Πρόεδρος του Άρη το 1962 αλλά και κατά τις σεζόν 1967-69. Είναι το πρώτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας του Δημήτρη και της Κατερίνας Βικελίδη και αδελφός του Κλεάνθη Βικελίδη. Πρόσφερε της υπηρεσίες του ως ποδοσφαιριστής για 19 χρόνια. Σπούδασε στην Αθήνα Οδοντιατρική, διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ήταν αυτός που παρέσυρε και τα υπόλοιπα αδέλφια του (μεταξύ αυτών και τον Κλεάνθη) να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Νίκος Καμπάνης: Εκ των κορυφαίων παραγόντων του Άρη, υπηρέτησε με πάθος και ανιδιοτέλεια τον σύλλογο, επί των ημερών του η ομάδα κατέκτησε τον τελευταίο τίτλο της ιστορίας της, το κύπελλο Ελλάδος το 1970. Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 61 ετών το 1977.
Μενέλαος Χατζηγεωργίου: Ήταν πρόεδρος του Άρη την σεζόν 1979-80 όταν ο Άρης πραγματοποίησε εκπληκτική πορεία στην Ευρώπη φτάνοντας μέχρι τους “16” του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Είχε χρηματίσει επίσης πρόεδρος την σεζόν 1972-73. Γιατρός στο επάγγελμα, ασχολήθηκε και με την πολιτική και υπήρξε ευρωβουλευτής της Ν.Δ.”.
