Το πάθος , η ψυχή, η πίστη είναι χαρακτηριστικά που υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο, ομάδα κοινωνία κ.ο.κ. Στο ποδόσφαιρο ορίζουν την δυνατότητα που μπορεί να έχει μία ομάδα να ξεπερνάει τον εαυτό της για να πετύχει ένα αποτέλεσμα. Είναι ταυτόχρονα και χαρακτηριστικό επιβίωσης.
Οι παίκτες του ΑΡΗ ένιωσαν ότι ένα ακόμα κακό αποτέλεσμα, θα πυροδοτούσε «βόμβες» εναντίον τους. Όσο ο Ιωνικός προηγούνταν και δεν υπήρχε αντίδραση από τον ΑΡΗ, τόσο η γκρίνια και η μουρμούρα θα εξελισσόταν σε «τσουνάμι» οργής με αποδέκτες όλους όσους βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο. Παλιούς και νέους. Κάπου εκεί λειτούργησε ένας ξεχασμένος εγωισμός, μία ανάγκη επιβεβαίωσης για το ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εδώ, για να δούμε αυτό το πάθος που ανατρέπει σκορ. Σ’ αυτό το δεκαπεντάλεπτο είδαμε τον ΑΡΗ που θέλει να κερδίσει. Έβαλε μέσα στην περιοχή τον αντίπαλο, πίεσε, έτρεξε παντού, κυκλοφόρησε τη μπάλα και πέτυχε δύο γκολ με συνεργασίες που έβγαλαν τους σκόρερς φάτσα με το τέρμα.
-Βλέποντας βέβαια το παιχνίδι το συναίσθημα που έβγαλε ο ΑΡΗΣ ήταν αυτό της χαρμολύπης. Να χαρούμε για τη νίκη, έστω με ομάδα που δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία, αλλά να δούμε και πόσα άσχημα έκανε η ομάδα κατά την διάρκεια του αγώνα. Δυστυχώς έχουμε επιστρέψει σε παλαιότερα χρόνια που ο καθένας ερχόταν στο Χαριλάου και πίστευε ότι θα πάρει βαθμό ή βαθμούς.
Δεν βγαίνει στο χορτάρι ο τσαμπουκάς εκείνος που θα δείχνει ότι ο αντίπαλος δεν έχει καμία τύχη. Δεν τους «πατάει» η ομάδα ώστε να επιδιώκουν μόνο την αποφυγή ενός μεγάλου σκορ. Λείπει η προσωπικότητα που θα δημιουργήσει «τείχος» στις επιδιώξεις για κάτι θετικό από τους φιλοξενούμενους. Ο Ιωνικός όταν κατάλαβε ότι δεν μπορεί ο ΑΡΗΣ να μπει στην περιοχή του, ξεθάρρεψε, πίεσε και προηγήθηκε. Κλασσικά από ένα στημένο και κακή αμυντική λειτουργία.
Τι δουλειά είχε ο Οντουμπάτζιο να κρατάει τον επιτιθέμενο από πίσω ενώ έχει φύγει η μπάλα μόνο ο ίδιος και ο Θεός που πιστεύει ξέρουν. Δεν ήταν φυσιολογική αντίδραση. Επίσης έχω βαρεθεί να βλέπω τον Κουέστα να αποκρούει σουτ, στέλνοντας τη μπάλα μέσα στην περιοχή. Την απέκρουσες άνθρωπε μου , στείλτην πλάγια όπως κάνουν όλοι οι τερματοφύλακες του κόσμου. Δεν είναι πυρηνική φυσική!!!
– Το χρονικό σημείο του τέρματος του Ιωνικού δημιούργησε φόβους. Έμενε ένα ημίχρονο και αναζητούσαμε σφυγμό στον ΑΡΗ. Όχι ότι καλύτερο για αγχωτικούς. Για καλή μας τύχη η είσοδος του Γκαρθία τάραξε την άμυνα των αντιπάλων , που αναγκάστηκαν να το προσέχουν περισσότερο, έβγαινε σιγά σιγά το πάθος που προανέφερα, άλλαξε ταχύτητα η ομάδα και κατάφερε να ισοφαρίσει και μετά να προηγηθεί , πριν υπάρξει κάποια αντίδραση από τους νικαιώτες.
Ο Πάρντιου έπαιξε ένα σύστημα «γιουρούσι». Απέναντι σε ομάδα με καλύτερη ποιότητα δεν θα είχαμε τύχη. Ξεκάθαρα. Όλοι μπροστά και επίθεση ήταν το αναγκαίο της στιγμής, σε καμία περίπτωση όμως δεν ήταν το ορθολογικό. Το συμπέρασμα που βγαίνει απ’ αυτή την εμφάνιση του ΑΡΗ είναι ότι ο Γκαρθία καλώς ή κακώς πρέπει να είναι στην ενδεκάδα, ο Πάλμα κάνει άπειρες κινήσεις για να βρεθεί μπροστά στο τέρμα και πιέζει όσο κανείς άλλος επιθετικός, ο Καμάτσο μπορεί κάλλιστα να καλύπτει μία πλευρά και ο Ενκουλού άνετα κάνει δίδυμο με τον Μπράμπετς, όταν με το καλό γυρίσει.
Φυσικά έχω και την απορία μου. Αφού προηγήθηκε ο ΑΡΗΣ γιατί δεν μπήκε ο Ντιοπ για να κλείσουν οι χώροι ενώ γύρισε η ομάδα σε 4-2-3-1; Έπαιζε ο Γκαρθία αμυντικό χαφ με τον Ματέο να είναι στο κέντρο της τριάδας. Ήταν σίγουρος ο κόουτς ότι έτσι θα αποφεύγαμε τις φάσεις των αντιπάλων; Θα το ξεπερνούσα αν συνέχιζε η ομάδα να πιέζει για τρίτο γκολ. Να έπαιρνε τους χώρους, να είχε κατοχή , να έβγαζε ευκαιρίες. Στο τελευταίο δεκάλεπτο κάναμε μαζική άμυνα. Συγγνώμη αλλά δεν το κατάλαβα. Τσάμπα ρίσκο.
– Οι αλλαγές προσώπων στην ενδεκάδα έδωσαν μία ελπίδα για κάτι πιο ουσιαστικό. Υπήρξε βελτίωση στην επιθετικότητα. Ο Ζερβίνιο προσπάθησε να τραβήξει παίκτες, αλλά η άμυνα του Ιωνικού ήταν διαβασμένη για τέτοιες κινήσεις. Αποφεύχθηκαν λάθη παρότι υπήρξε πίεση από τους αντιπάλους. Πάλι όμως δεν βγήκε κάτι αξιόπιστο.
Δοκιμές, πειράματα , αλχημείες. Αν κατασταλάξει ο κόουτς σε κάτι συγκεκριμένο θα πρέπει να το δούμε στη Λεωφόρο. Ο ΠΑΟ δεν πρόκειται να συγχωρέσει καμία δικιά μας ολιγωρία ή λάθος επιλογή. Είναι ένα σοβαρό κρας-τεστ από το οποίο θα βγουν συμπεράσματα. Είναι επίσης μια ευκαιρία να αναδειχθούν δυνατότητες που δεν τις έχουμε δει μέχρι σήμερα. Απλά δεν υπάρχουν περιθώρια για χαλαρότητες.
Ο ΑΡΗΣ έχει μπροστά του μία πρόκληση. Να πείσει και τον πιο δύσπιστο, ότι μπορεί να διακριθεί. Η ενδεκάδα να απαρτίζεται απ’ αυτούς που μπορούν να βγάλουν το πάθος που χρειάζεται, το σύστημα να είναι αυτό που παίρνει το 100% των παικτών, οι τακτικές να είναι προσαρμοσμένες στα αδύναμα σημεία του αντιπάλου, η ψυχολογία να έχει δουλευτεί για να πιστέψουν όλοι στη νίκη. Φτάνει με τα μπρος- πίσω της φετινής χρονιάς.
Ας μπει η ομάδα στις ράγες και να πορέψει. Το έχει ανάγκη, το έχουμε ανάγκη.
