Την ώρα που το μέλλον της Ελλάδας κρίνεται σε μια κλωστή, τα οικονομικά προβλήματα για κάθε νοικοκυριό μοιάζουν εφιάλτης, ακόμη και ο καιρός με το κρύο, λες και πηγαίνει… κόντρα, εμείς δεν μπορούμε να επιβάλλουμε (δεν μπορούμε κιόλας…) στον κόσμο του Άρη την άποψη ότι η θέση του την Κυριακή στο γήπεδο δεν πρέπει να είναι άδεια… Όπως δεν μπορεί να είναι άδεια και η καρέκλα του στο Βελλίδειο στις 22 Φεβρουαρίου.
Αποχή ο κόσμος του Άρη… απαγορεύεται να κάνει! Αντίθετα πρέπει να παίξει… μπάλα στις κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης, αλλά και στην Λέσχη. Την μπάλα που αυτός ξέρει με μαζική παρουσία και συμμετοχή.
Ο Άρης αντιμετωπίζει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα. Γι αυτό, άλλωστε, είδαμε τους ποδοσφαιριστές για πρώτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια, να προχωρούν σε διήμερη αποχή από τις προπονήσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας, περισσότερο ως μια κραυγή για να επικεντρωθούν όλοι στο πρόβλημα και στην ανάγκη επίλυσής του.
Αυτήν τη στιγμή, σήμερα που μιλάμε η μοναδική λύση είναι ο κόσμος του Άρη, την ώρα που η διοίκηση περιμένει να ακούσει τα καλά νέα σε δυο επίπεδα: τόσο από το μέτωπο του επενδυτικού-χορηγικού ενδιαφέροντος, όσο και από το θέμα της ρύθμισης των χρεών.
Αυτά τα καλά νέα θέλουν τον χρόνο τους και η ομάδα δεν μπορεί να περιμένει… Η ομάδα θέλει από τη μια τη συμπαράσταση με γεμάτες κερκίδες, όπως μετέφερε και στις δηλώσεις του ο αρχηγός της Νίκος Λαζαρίδης εκπροσωπώντας όλους τους συμπαίκτες του. Από την άλλη, θέλει τη ρευστότητα που θα δώσουν οι εισπράξεις του αγώνα.
Οπότε καμία αποχή δεν δικαιολογείται. Τόσο την Κυριακή, όσο και στα άλλα πέντε παιχνίδια που θα δώσει ο Άρης στο Κλεάνθης Βικελίδης. Ο Άρης θέλει τα έσοδα στα παιχνίδια αυτά, θέλει τη δυναμική του κόσμου για να εξασφαλίσει την έξοδο στην Ευρώπη, προκειμένου να ανακτήσει πολλά από τα κεκτημένα που απώλεσε, εξαιτίας φυσικά και των δικών του μεγάλων λαθών.
Επίσης, καμία αποχή δεν δικαιολογείται από τη γενική συνέλευση και την ενεργό παρουσία της Λέσχης Φίλων Άρη. Στις 22 Φεβρουαρίου θα γίνει μια κρίσιμη συνέλευση, η οποία ενδεχομένως να σηματοδοτήσει το μέλλον του Άρη για τα επόμενα χρόνια. Το άμεσο και το μακροπρόθεσμο.
Το μέλλον αυτό του Άρη, της Λέσχης, της ιδέας (όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται) παίζεται σε αυτά τα δυο ταμπλό: Κλεάνθης Βικελίδης και Βελλίδειο. Θα επαναλάβουμε αυτό που σημειώναμε και στο τελευταίο blog μας: «
Ο κόσμος ζητάει υπευθυνότητα και θυσίες από όλους. Βέβαια και ο ίδιος καλείται για πολλοστή φορά να λειτουργήσει ως το πιο υπεύθυνο κύτταρο του συλλόγου, να γεμίσει το γήπεδο στα έξι εναπομείναντα παιχνίδια στο Κλεάνθης Βικελίδης, να δώσει οξυγόνο και το φιλί της ζωής. Μόνο με την παρουσία του, ο Άρης θα έχει σήμερα και αύριο…
Εκτός κι αν έχουν αποφασίσει όλοι μέσα στην οικογένεια των κίτρινων να αποδείξουν ότι το «μεγάλο στοίχημα της Λέσχης και της λαϊκής κυριαρχίας» έχει χαθεί… Αυτό θα ήταν τεράστιο πισωγύρισμα».
Άλλωστε, οι μάχες κερδίζονται στα γήπεδα. Ούτε στα ραδιόφωνα, ούτε στα φόρουμ, πόσω μάλλον στα ανέξοδα σχόλια των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης…
