Ο Γκρεγκ Ουίλτζερ αγωνίστηκε στον Άρη την εποχή της “αυτοκρατορίας” και έχει να θυμάται παρά πολλά από τη διετή θητεία του στην Ελλάδα. Ο παλαίμαχος Καναδός σέντερ που πανηγύρισε δυο νταμπλ με τους κίτρινους και συμμετείχε σε δυο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μίλησε με θαυμασμό για τον κόσμο του Άρη ενώ αναφέρθηκε ακόμη στον Γκάλη, στον Ιωαννίδη, στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και σε αρκετά άλλα.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «sentragoal.gr» και στη στήλη «Χρόνια και ζαμάνια» Ουίλτζερ ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεων:
Για τον κόσμο του Άρη: «Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τους φίλους του Άρη που μας συνόδευσαν στα φάιναλ φορ! Ήταν απίστευτοι! Ήρθαν χιλιάδες μόνο και μόνο για να είναι δίπλα μας και να μας συμπαρασταθούν. Αναμφισβήτητα ήταν οι πιο παθιασμένοι φίλαθλοι που έχω δει στη ζωή μου. Γενικά τους είχαμε κοντά μας. Ακόμα και αν δίναμε παιχνίδια στην κανονική διάρκεια μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Να σου πω σε αυτό το σημείο ότι το είχα καταλάβει από τη πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα. Ειχαν έρθει να με υποδεχτούν αρκετοί φίλοι της ομάδας».
Για τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ: «Ήταν απίστευτο αυτό που γινόταν. Η αντιπαλότητα δεν έχει προηγούμενο. Μάλιστα θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει στο ξενοδοχείο για να παίξουμε με τον ΠΑΟΚ, όταν ένας άγνωστος άρχισε να πυροβολάει στα παράθυρά μας! Δεν πιστεύω ότι ήθελε να μας χτυπήσει, αλλά σίγουρα να μας κρατήσει ξάγρυπνους και να μας αποσπάσει την προσοχή από το παιχνίδι. Τα θυμάμαι τώρα και χαμογελάω».
Για ένα περιστατικό στη Χαλκιδική: «Θυμάμαι μια φορά που είχε έρθει η αδερφή μου να με επισκεφθεί από την Αγγλία και είχαμε πάει να φάμε κάπου ήρεμα στην Χαλκιδική. Τι… ήρεμα; Τότε κάποιοι νεαροί φίλοι του Άρη με αναγνώρισαν και έγινε χαμός! Μέσα σε μισή ώρα η ταβέρνα είχε γεμίσει από κιτρινόμαυρα κασκόλ και σημαίες και όλοι ζητούσαν αυτόγραφα και φωτογραφίες. Ήταν πολύ όμορφα όμως…» και συνεχίζει λέγοντας: «Α! Δεν θα ξεχάσω και το πολύ χιόνι στη Θεσσαλονίκη. Θέλαμε πρώτης ανάγκης αγαθά και δεν μπορούσαμε να βρούμε Είχαν κλείσει όλα τα καταστήματα και είχαμε μείνει από προμήθειες…».
Για τους λόγους που αποφάσισε να έρθει στον Άρη: «Είχα παρακολουθήσει το Ευρωμπάσκετ του ’87 και είχα εντυπωσιαστεί από τους παίκτες που είχε ο Άρης, όπως ο Γκάλης και ο Γιαννάκης. Από την άλλη, οι Σικάγο Μπουλς μου πρόσφεραν το μίνιμουμ συμβόλαιο και κατόπιν συζητήσεων με την οικογένειά μου και τους δικούς μου ανθρώπους επέλεξα να έρθω στην Ελλάδα. Άλλωστε και η οικονομική πρόταση που είχα ήταν πάρα πολύ καλή».
Για τους λόγους της αποχώρησης του: «Η αλήθεια είναι ότι μου έγινε προσφορά από τον Άρη το καλοκαίρι του ’89 για να ανανεώσω το συμβόλαιό μου. Τους είπα ότι θα τη σκεφτώ και πριν καν πάρω την τελική μου απόφαση, με ειδοποίησαν στη Ρόδο όπου ήμουν για διακοπές ότι συμφώνησαν με τον Βράνκοβιτς. Κάπως έτσι τελείωσε και η καριέρα μου στην Ελλάδα… Δεν λέω ότι δεν με πείραξε. Με πείραξε. Όμως έτσι είναι ο επαγγελματισμός. Αυτά συμβαίνουν…»
Για τους συμπαίκτες του: «Όλα τα παιδιά ήταν υπέροχα. Ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Ρωμανίδης, ο Μισούνοφ, ο Λυπηρίδης… Όλοι. Βέβαια εκτός γηπέδου έκανα πολύ παρέα με τον Γιαννάκης και τον Ρωμανίδη. Αναμφισβήτητα ο Γκάλης ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης. Ήταν πολύ, πολύ, πολύ θαυμαστός! Έκανε πράγματα που ούτε που μου περνούσαν από το μυαλό ότι μπορούσε να κάνει. Ήταν απίθανος σκόρερ που μπορούσε να πετύχει καλάθι απέναντι στους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Και να `ταν μόνο αυτό; Είχε τη δυνατότητα να πασάρει τη μπάλα με μαεστρικό τρόπο. Και το έκανε πολύ συχνά. Εκτός γηπέδου ήταν κλειστός χαρακτήρας. Ήθελε μόνο να κάνει καλά τη δουλειά του…».
Για τον Γιάννη Ιωαννίδη: «Ήταν ένας κόουτς που λάτρευε τη δουλειά του! Ήταν πολύ έντονος χαρακτήρας, παθιασμένος και θα μπορούσα να πω ότι ήταν στο παρκέ προπονητής, πολιτικός, συμβουλάτορας και… τσιρλίντερ! Μάλιστα δεν θα ξεχάσω ποτέ σε ένα ματς με τη Μπαρτσελόνα που έσκισε το σακάκι του! Το έκανε κομμάτια και το πέταξε στο παρκέ επειδή ήταν έξω φρενών με τους διαιτητές. Φαίνεται ότι… έπιασε γιατί στο τέλος ο Άρης είχε κερδίσει».
Για τον Παναγιώτη Φασούλα: «Δίναμε ομηρικές μάχες! Ήταν από τους καλύτερους ψηλούς που έχω παίξει αντίπαλος! Εκπληκτικός μπλοκέρ και ριμπάουντερ» ενώ υπογράμμισε πως «δεν θυμάμαι να είχα προβλήματα από κάποιον παίκτη. Ήμουν καλός αμυντικός και μπορούσα να τα βάλω με όλους».
Για την καλύτερη ομάδα του Άρη: «Θεωρώ ότι η ομάδα του ’89 ήταν καλύτερη. Ήταν καλές ομάδες και οι δύο, αλλά αυτή τη σεζόν 1988-89 ίσως να ήταν ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά. Παίζαμε καλύτερα και ήταν μεγάλη η εμπειρία που φτάσαμε σε ένα δεύτερο σερί φάιναλ φορ».
