slideshow-3

Ανατριχίλα, σεβασμός, κατάθεση ψυχής: “Δεν θα καταλάβεις ποτέ! Από την Α στην Γ, και μέχρι την Ω, ο ΑΡΗΣ είναι η ζωή μου”

Ανατριχίλα, δέος, σεβασμός, κατάθεση ψυχής. Το PRESSARIS αναδημοσιεύει ένα κείμενο που δημοσιεύθηκε στο προσωπικό προφίλ ενός εκ των μελών του Aris Media Factory αλλά μας άγγιξε όλους και πιστεύουμε και εμείς ότι εκφράζει σχεδόν όλους φιλάθλους του Άρη.

Αναλυτικά:

“Δεν θα με καταλάβεις ποτέ… Κλείνω τα 26 αύριο. Καθημερινά κάνω ξεσκαρτάρισμα και αφήνω πίσω ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις που αποτελούν τροχοπέδη και δεν βοηθούν στην εξέλιξη μου, και δεν μιλώ για οικονομική ανέλιξη, αλλά πνευματική βελτίωση.

Κάπου εκεί, υπάρχει κάτι που λέγεται Ομάδα. Κάτι που πολλοί διάλεξαν λόγω πατέρα, λόγω φίλων, λόγω περιοχής. Κάποιας τυχαιότητας που έπεισε τον οσφυοκαμπτη εγκέφαλο τους ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι και οι άλλοι χειρότεροι.

Για να βλέπεις αυτό το ποστ και να είσαι στον στενό μου κύκλο σημαίνει ότι έχεις υπάρξει υποστηρικτής, φίλαθλος, οπαδός μιας ομάδας.

Φτάνοντας στην κομβική ηλικία των 25, όπου η κοινωνία σε έχει νουθετήσει να σοβαρευτείς και να ακολουθήσεις ένα πρότυπο τρόπο ζωής, συνυφασμένο με ιδανικά και αξίες που αν δεν ακολουθήσεις είσαι δακτυλοδεικτούμενος, έρχεσαι στην κρίσιμη απόφαση αν θα συνεχίσεις να παρακολουθείς, να ακολουθείς και να ασχολείσαι με την ομάδα σου. Στα 25 σταματάς τις εκδρομές, στα 30 σου το γήπεδο, στα 35 δεν βλέπεις καν τον αγώνα της ομάδας σου. Οι υποχρεώσεις της ζωής, οι γυναικές, τα παιδιά, η δουλειά, οι φίλοι. Δεν ασχολείσαι καν πλεον. Μαθαίνεις παροδικά νέα της ομάδας σου. Περιορίζεσαι σε καφενειακές συζητήσεις. Και στο τέλος την ξεχνάς.

Ήσουν Οπαδός. Βαριά κουβέντα εν έτει 2021. Για πολλούς οπαδός σημαίνει δολοφόνος. Επαγγελματίας. Βιοποριστικός σκοπός. Έτσι σας το παρουσιάζουν οι φυλλάδες και τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας. Σας είπαν ότι οι οπαδοί είναι κακοί και σφάζονται για χρώματα. Ότι δουλεύουν στις δουλειές του αφεντικού και σας ποδηγετούν ώστε να τον καλύπτουν σε δύσκολες οικονομικές εποχές για τον ίδιο. Σας είπαν να μην αφήσετε τα παιδιά σας να πάνε στον σύνδεσμο γιατί εκεί είναι οι πρεζάκηδες, οι αλήτες, τα σκουπίδια της κοινωνίας.

Φτάνεις στα 25. Γίνεσαι επικριτής. Αρνητικός σχολιαστής. Φοράς την καλοφτιαγμένη στολή του αρεστού της κοινωνίας και ερχεται η σειρά σου να δειξεις με το δάχτυλο τους οπαδους. Μάθε όμως ότι τα μεγαλύτερα σκουπίδια της κοινωνίας είναι αυτοί με τα ακριβά κοστούμια και τις παχυλόμισθες δουλειές. Αυτοί θα σε ποδοπατήσουν κάτω με την πρώτη ευκαιρία, θα περάσουν από πάνω σου με την ακριβή κουρσάρα τους και θα σε βλέπουν να αργοπεθαίνεις.

Είμαι Οπαδός. Χθες, Σημέρα, Αύριο. Όσα χρόνια και αν περάσουν. Όσο και αν φτάσω, όπου και αν βρίσκομαι, το ασίγαστο πάθος για αυτήν την ομάδα δεν θα σβήσει ποτέ. Δεν θα σταματώ να στηρίζω και να προβάλω τον σύλλογο που τόσο αγάπησα. Από την Α στην Γ, και μέχρι την Ω, ο ΑΡΗΣ είναι η ζωή μου. Δεν θυμάμαι μεγαλύτερες χαρές, ξεσπάσματα, λύπες, αναπάντεχα συναισθήματα. Είναι το μόνο που με γέμιζε, το μόνο που με πλήγωσε πραγματικά. το μόνο που με έκανε να χαμογελώ στις δύσκολες μέρες. Από το ραδιόφωνο του παππού μου που άκουγα τους πρώτους αγώνες του Χαριστέα στον Άρη και το 1-4 στη Τούμπα όντας πιτσιρίκι, στα τσιμέντα του Χαριλάου να παραδίδω τα τελευταία φωνήεντα πριν κλείσει εντελώς η φωνή μου.

Θα είμαι για πάντα οπαδός. Καμία δουλειά, καμία γκόμενα, κανένας δεν θα μου επιτάξει να σταματήσω να ακολουθώ ενεργά την ομάδα μου. Να είμαι δίπλα της. Να πηγαίνω στο γήπεδο και να φωνάζω γι αυτό που πραγματικά γουστάρω. Θα στηρίζω και θα κάνω ότι μπορώ για να δω μια μέρα αυτόν τον σύλλογο στην κορυφή.

Μπορεί να δώσω πολλές υποσχέσεις στη ζωή μου.
Αυτή είναι η μόνη που θα κρατήσω.
ΜΟΝΟ ΑΡΗΣ….ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

YΣ. Φωτογραφία από το 1ο φιλικό του Άρη που έπαιζε για 2η φορά στη Β΄ Εθνική, το 2005. Φιλικό με τον Πανδραμαϊκό. Τότε που ο συγχωρεμένος γέρος μου, με πήρε από το χέρι και μου είπε με το βλοσηρό του ύφος: “Οι άντρες φαίνονται στα δύσκολα. Στα δύσκολα θα είσαι πάντα εκεί”.

Γέρο να ξες ότι είμαι ακόμα εδώ. Και θα είμαι…
Μέχρι να τα ξαναπούμε. Σε ευχαριστώ.”

Tο κείμενο δημοσιεύθηκε στο προσωπικό προφίλ ενός εκ των μελών του Aris Media Factory αλλά μας άγγιξε όλους και μας εκφράζει σε απόλυτο βαθμό. Να είσαι γερός και να τον θυμάσαι αδερφέ”.

To Top